düşman, alker

1

Altay
Bana bak çocuk, sen ne yaptığını zannediyorsun

Kerem
Hayırdır olum ne yapmışım yine ve senden sadece 6 ay küçüğüm diye çocuk olmuyorum?

Altay
6 ay 6 gün 6 saniye farketmez, bu benden küçük olduğun gerçeğini değiştirmiyor. Neyse konumuza gelirsek, bence bir daha gözüme gözükme

Kerem
Ne yaptığımı söylemeyi düşünüyor musun yoksa 2025'i mi bekleyelim

Altay
Gevezeliği bırak lan, proje ödevimi karalamak ne demek ha sikerim seni

Kerem
Oy kızdın mı çen kızdın mıı oyy
canım istedi karaladım oh iyi yapmışım, suyumun içine tükürmeden önce düşünecektin onu

Altay
O sınıfa gelir ağzına sıçarım bak

Kerem
Gelsene lan götün yiyorsa

Altay
Sıçtım şimdi ağzına bekle sen

Altay sinirle telefonu kapatıp üst kata çıkmaya başladı, sinirden koridorda 2-3 kişiye çarpmıştı fakat umrunda değildi, tek istediği hızlıca sınıfa ulaşmaktı. Sınıfa girdiğinde Keremi sırasında otururken buldu, teneffüsten dolayı sınıfın boş olması onun işine gelmişti, sinirle Keremin sırasına gitti ve kolundan tuttu. "Kalk!" Altayın bu sefer sinirden gözü dönmüştü. Kerem bu kelimeyi duymayı beklemiyor olacaktı ki şaşırdı. "Kalkmıyorum" Altay sinirli bir şekilde dediğini tekrarladı "Kalk dedim!" Kerem yerinden kıpırdamıyordu. "Kalkmıyorum" Altay dayanamayıp Keremin kolundan çekip sırasından kaldırdı ve hızlıca sürüklemeye başladı. "Altay bırak kolumu!" Altay hiçbir şey demeden sürüklemeye devam ediyordu. "Altay bırak diyorum, canımı acıtıyorsun" Altay yine umursamamıştı, Kerem her ne kadar kurtulmaya çalışsa bile başaramamıştı, Altay Keremi okulun pek -neredeyse hiç- kullanılmayan tuvaletine getirmişti. "Senin klostrofobin vardı dimi?" Kerem Altayın amacını anlamamıştı. "Ne demek istiyorsun?" Altay sinirle güldü. "Evet evet, senin klostrofobin vardı" Kerem ne olduğunu anlamadan Altay onu tuvaletin içindeki küçük kabine sokmuş, ardından kabinin kapısını kilitlemişti. "Proje ödevimi karalamak ne demekmiş gör bakalım" Kerem korkuyla kapıya vurmaya başladı, "Altay çıkar beni buradan" Altaydan cevap yoktu. "Altay lütfen" sesi titremeye başlamıştı. "Ben burada kalamam altay çıkar beni lütfen". Altay Keremin dediklerine gülüp tuvaletten çıktı, çıkarken tuvaletin kapısınıda kilitledi. Kerem korkuyla kabinden çıkmaya çalışıyordu ama nafile, kabin çok uzundu bu yüzden yukarıdan çıkamazdı, kabinin altında olan boşluk ise çok azdı, neredeyse kimsenin geçemeyeceği kadar azdı, son çare olarak yardım istemeye başladı. "İmdat, çıkarın beni burdan lütfen" her ne kadar bağırsada bu tuvalet neredeyse hiç kullanılmadığı için tuvaletin etrafındada hiç öğrenci veya çalışan yoktu. Dersin başlamasına 2 dakika kalmıştı, Kerem hala bağırıyor, yardım istiyordu fakat yine nafileydi. Yaklaşık yarım saattir bu küçük kabinin içindeydi, artık nefes alması zorlaşmış, kalbi daha hızlı atmaya başlamıştı, en sonunda dayanamayıp bayılmıştı.

Selaam arkadaşlarr hayatımda ilk defa fic yazıyorum yargılamayın lütfen, eğer yazım yanlışı varsa kusura bakmayın gözümden kaçmıştır. Uyumam lazım artık o yüzden yatıcam, sizede iyi gecelerr muckk. (İlk bölüm olduğu için kısa bu arada)