A Time to Love.

Maila

Palakad-lakad lang ako sa loob ng kwarto ko. Hindi ko lubos maisip na magagawa saken to ni Lolo. Paano nya naisip ang ideyang ipakasal ako kay Paolo kapalit ng institusyong binuo ni lola? E hindi nga bat sa kanya ako tumakbo ng sinaktan ako ng labis ni Paolo? Hindi ba at alam nya kung ilang balde ang iniluha ko noon at kung paano ako naghirap? Haaayyyyyyyy.

Mabigat ang desisyong iniwan saken ni Lolo. If I could only decide for myself, If I could only be selfish like like I used to be, I preffered not to set foot in the Philippines again and be married to the same guy who broke my heart.

Ngunit hindi lamang sarili ko ang kailangan ikonsidera kundi higit ang kinabukasan ng mga batang lansangan na kinakalinga ng Home for the Girls Foundation, ang mga kababaihang biktima ng karahasan. Kakayanin ba ng konsiyensya ko na mapariwara ang mga ito? Napahilot na lang ako sa sentido ko. Alam ko ang sagot sa mga tanong na iyon. Hindi ko hahayaang muling mawalan ng landas ang mga nasa foundation. Hindi naman sana problema kung ibang lalaki ang pakakasalan ko, pero ibang usapan na kung si Paolo Angelo Cristobal ang lalaking iyon.

Ah, it had been ten long years.

Sampung taon na pala ang nakakalipas mula ng umalis ako sa Pilipinas. 

Sa mga unang buwan ko sa California ay wala akong ginawa kundi umiyak ng umiyak. I hated Jared so much back then.

Ang totoo, binalak ko pa nga syang gantihan. Pro nagising na lang ako isang araw na hindi na ako umiiyak at nakukuha ko ng ngumiti ulit, na kaya ko ng mabuhay. Wala na yung pait at sakit, pati na rin ang galit.

Nakapagmove-on na ako. Napatawad ko na siya at ibinaon ko na sa liumot ang ginawang pananakit sa dadamdamin ko noon.

Nakilala ko si Calvin. Sa unang pagtatagpo pa lang namen nag-click na agad ang personalities namin. Marami syang bagay na itinuro saken. At siguro nga, isa sya sa mga dahilan kung bakit ni-reassess ko ang sarili ko. Kaya naman pinagbuti ko ang pag-aaral at nagtapos ako ng may mataas na karangalan.

I am now a Certified Public Accountant by Profession. Ilang malalaking kompanya na rin ang napagtrabahuhan ko. At kahit hindi ko na kailangang magtrabaho sa ibang kompanya dahil sa malawak ang negosyo namen bukod pa ang mga kompanya ni Lolo, pero gusto ko kasing maging ordinaryong tao lang, isang empleyado, at hindi boss.

But most of all, I am Maila Jane Andrada, an Internationally Acclaimed Writer.

Maraming libro na rin akong nai-published, karamihan ay bestsellers at nanalo ng awards. I wrote in all genres except romance.

Hindi ko alam kung bakit, pero hindi ko talaga ko talaga kayang gumawa ng romance novel. The moment na may ideyang pumasok pumasok sa isip ko, agad kong sinusulat, pero kapag tinutok ko ang isip ko doon, nabablangko ako. Pero pagdating sa ibang paksa, mabilis kong natatapos ang isang libro.

One of my famous books that also happened to launch my writing career is The Plight of the Homeless. Sa librong ito, ipinakita at tinalakay ko ang iba't ibang mukha ng mga batang lansangan at mga taong grasa. Hindi lamang ito basta nag-rely sa mga research ko para maintindihan ang pagiging homeless, I also needed to be one.

Sa tulong ng prosthetics na inilagay ni Calvin, naging taong grasa ako at nagpalaboy-laboy sa lansangan. Naranasan ko ko kung paano ang kumalam ang sikmura, ang manginig sa lamig ng gabi na ang tanging sapin sa likod ay karton, ang pandirihan ng mga tao. At muntikan pa syang maabuso. Mabuti na lang at lihim pala syang pinabantayan ni Calvin. Kung wala ang mga taong inupahan nya, baka napahamak na ako ng tuluyan.

Isinapuso ko ang lahat ng naranasan ko roon kaya nga malalim ang koneksyon ko sa foundation ng Lola ko. Hindi ko kayang mawala iyon.

Nang ipublished ang libro ko, lumaganap ang awareness para sa mga taong lansangan at nagkaroon ng mga karagdagang programa ang gobyerno. Ang pangalang Maila Jane Andrada ay unti-unting nakilala sa larangan ng pagsulat.

Nakilala sa publiko ang pangalan ko. Pero hindi ang itsura ko. Sa tuwina ay representative lamang ang ipinapadala ko sa lahat ng awarding ceremonies. In fact, I had been tagged as "the elusive writer".