Underground |Taekook

(1)

BAŞTAN DİYECEKLERİM

LİNÇ YEMEMEK İÇİN DİYORUM;

-KİTAP MAVİ GECEDEN UYARLAMA BENİM KURGUM DEĞİL.

-KİTABI BEN SADECE TAEHYUNG VE JUNGKOOK'A UYARLADIM.

-KİTABI UYARLADIM.

-KİTAP UYARLAMA

-CÜMLELER BENİM CÜMLEM OLMAYABİLİR??!

bu kadar teşekkürler..

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayınız...

..........

Buruşmuş bir kitap...

Babamın bana uzattığı; sayfaları eskimiş, ıslanmış, sararmış ve neredeyse çöp olan kitabı elime aldım. Bunu okumamı istiyorsa bunu okuyacaktım.

Elime aldığım kitabı incelemeyi bırakıp yan gözle babama bakmaya çalıştım. İrislerim ilk olarak ellerine takılmıştı, çalışmaktan nasır tutmuş ellere... Üst vücudunda gezdirdim bakışlarımı, o kadar çalışmaya rağmen hala yapılı olan vücudu bu günlerde bir hayli çökmüştü.

Çok düşünmemeye karar verip tebessüm ettim. 

"Bu kitabı sanki daha önce okumuştuk baba?"

Evet bu kitabı daha önce bir çok kez okumuştum ve hepsinde yanımda babam vardı. Cevap vermediğini fark edince kitabın kalın kapağına elimi atıp ilk sayfayı açtım. 

Minik oğlum Jeon Jungkook'a

Babamın bana armağan ettiği her kitabın başında yazılı olan o küçük notlar... Gülümseyip babama döndüm,

"Bana aldığın ilk kitap buydu."

Cevap vermemişti. Bakışlarımı kaldırıp babama diktim bu sefer , gözlerinde içimi ürperten bir dinginlik vardı. 

"Bab-"

Sözümü bitirmeme izin vermeden oturduğu eski tahta sandalyeden gürültüyle ayağa kalktı. Onu görebilmek için oturduğum yerden başımı yukarı kaldırdım. Kitaplıktan başka bir kitap alıp elime verdi. Yeni bir kitaptı... Daha önce hiç beraber okumadığımız bir kitaptı...

Ben kitabın kapağını incelerken babam dengesini kaybedip birden yere yığıldı. Olduğum yerden aceleyle yanına gittim.

"İyi misin baba?"

Gözleri açıktı lakin o gözleri bana değmiyordu. Parlayan gözleri benim dışımda her yere bakıyordu. Başarılı olmak isteme nedenim olan o gözler bu sefer beni ışıltısında ağırlamıyordu.

Ellerimi babamın göğsüne atıp onu sarstım. Bana baksın istedim, ne yapmıştım ben...

"Baba bana bak, ne olursun bana bak!"

Göz yaşlarım firar ederken ellerimin üstünde buz gibi parmakları hissettim. Babamın elleri hep sıcak olurdu oysaki...

Yüzüne baktığım zaman yattığı yerde, gözlerinden şakaklarına doğru bir göz yaşı gördüm. Daha şiddetli sarstım babamı,

"BABA!"

Oturduğum koltukta sıçrayarak uyandım. Otobüs son derece sallantılı bir yola girmişti. Sürekli araç inip kalkıyor ve bu beni bir hayli rahatsız ediyordu. Elimin tersiyle alnımda oluşan ter damlacıklarını sildim, berbat bir halde olmalıydım. Elimi kot ceketimin cebine atıp minik cep aynamı çıkardım.