sulli-ငယ္ငယ္တုန္းက ငါနဲ႔အတူတူေဆာ့ခဲ႔တဲ႔ ေရခဲဘဲ
yeol-ဒါဆို နင္အျမဲေျပာေျပာေနတဲ႔ ေရခဲကသူေပါ့ wow!! ခုလိုျပန္ေတြ႔တယ္ဆိုေတာ့ ထူးဆန္းလိုက္တာ
အဘိုး-ေျမးေလးကသူ႕ကိုဘာလို႔ ေရခဲလို႕ေခၚရတာလဲ
yeol-အဲဒါကလား အဘိုးဒီလိုပါ သူကေက်ာင္းတုန္းက
အရမ္းေအးျပီး စကားနည္းလြန္းလို႔ သူ႕ကိုေရခဲလို႔ေခၚၾကတာ
ပါ အဲဒါေၾကာင့္ခုလိုနာမည္တြင္သြားတာအဘိုး
အဘိုး-ေၾသာ္ ဒီလိုကိုး
chun ji-မွန္ပါတယ္ က်ြန္ေတာ္ကေက်ာင္းတုန္းက စကား
နည္းတယ္ ေအးတယ္ေလ
sulli-နင္ကဘယ္အခ်ိန္ကစျပီး အဘိုးနဲ႔အတူအလုပ္ေတြ
လုပ္ေနတာလဲ
chun ji-နည္းနည္းေတာ့ ၾကာျပီးအဘိုးကလည္းအတူ
လုပ္ေပးပါဆိုလို႔ေလ
အဘိုး-အင္းဟုတ္တယ္ အဘိုးကေတာ့ဒီကလူေလးနဲ႔ တြဲ
အလုပ္လုပ္ရတာ သေဘာက်ျပီးၾကိဳက္တယ္
chun-က်ြန္ေတာ္လည္းအတူတူ ပါဘဲအဘိုး
sulli-ခုမွျပန္လာၾကတာဆိုေတာ့ ဗိုက္ဆာေနေလာက္ျပီ
ထမင္းသြားစားရေအာင္ေလ အေဒၚၾကီးကိုျပင္ခိုင္းထားတယ္
အဘိုး-အင္း အဲဒါဆိုသြားစားရေအာင္
na eunတစ္ေယာက္သူ႔အခန္းထဲတြင္ တစ္ခုခုကိုသဲၾကီး
မဲၾကီးရွာေနတယ္။
na eun-ဘယ္ေရာက္သြားတာလဲ ဘယ္မွာပါလိမ့္
ထိုအခ်ိန္သူ႔အေမအခန္းထဲဝင္လာတယ္။
အေမ-သမီး အဲဒါဘာေတြရွာေနတာလဲ
na eun-အေမ သမီးရဲ႕ ပန္းေရာင္အက်ီၤေလးမေတြ႔မိဘူး
လား
အေမ-မေတြ႔မိဘူး ဘာလို႔လဲ
na eun-သမီးဒီေန သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕အဲဒီအက်ီၤဝတ္ျပီး
သြားေတြ႔မလို႔ မေတြ႔မိဘူးလား
အေမ-မေတြ႔မိဘူး တစ္ျခားအက်ီၤဝတ္သြားလိုက္ပါ အေမရွာ
ထားလိုက္မယ္ အဲအက်ီၤကို
na eun-မျဖစ္ဘူးဒီေန႔ဝတ္ဖို႔လုပ္ထားတာပါဆို ရွာေတြ႔မွ
ျဖစ္မွာ
na eunအေမလည္းဝိုင္းကူရွာေပးေနတယ္။
na eun-ခဏအေအာက္ထပ္မွာမ်ားရွိမလားမသိဘူး သြား
ရွာၾကည့္လိုက္အံုးမယ္
na eunျမန္ျမန္ေအာက္ထပ္ကိုဆင္းသြားတယ္။
ခဏၾကာေတာ့
'အားးးးးး'
ေအာ္သံေၾကာင့္အက်ီၤရွာေပးေနေသာ na eunအေမ
လည္းလန္႔ျပီးေအာက္ထပ္အျမန္ဆင္းေျပးသြားတယ္။
