မနက္လင္းေတာ့ sulliလည္းထမင္းစားဖို႔ေအာက္ထပ္ဆင္း
လာခဲ႔တယ္။ထမင္စားခန္းထဲကို ေျခေတြလက္ေတြေလးလန္
စြာနဲ႔ ဝင္လာခဲ႔တယ္။
ထမင္းစားခန္းထဲတြင္အဘိုးနဲ႔ chun jiကအသင့္ေရာက္
ေနၾကပါတယ္။
အဘိုး-ေျမးေလး ႏိုးျပီလားလာလာ
chun-ႏိုးျပီလား ေကာင္းေကာင္းအိပ္ခဲ႔ရဲ႕လား
sulli-အိပ္ေပ်ာ္ပါတယ္
အဘိုး-ေျမးေလးမေန႔က ေနမေကာင္းလို႔ေစာေစာျပန္သြား
တယ္ဆို
sulli-arr...ဟုတ္ပါတယ္နည္းနည္းပင္ပန္းသြားလို႔ပါ
အဘိုး-ဂရုစိုက္အံုး ေျမးေလးရဲ႕
sulli-ဟုတ္ကဲ႔
အဘိုး-ကဲအဘိုး ကုမၸဏီသြားေတာ့မယ္ ဆက္စားေနခဲ႔ၾက
ေနာ္
အဘိုးထြက္သြားျပီးေနာက္ chun jiလည္းစားလက္စဇြန္း
ကိုခ်လိုက္ျပီ......
chun-မေန႔ကဘာျဖစ္ခဲ႔လို႔ ဒီလိုပံုျဖစ္သြားတာလဲေျပာပါ
sulli-......
chun-ေျပာပါ ငါလည္းသိထားသင့္တယ္လို႔ထင္တယ္
sulli-အဲအေၾကာင္းမေျပာခ်င္ေတာ့ဘူး ဒါေၾကာင့္မေမးပါ
နဲ႔ေတာ့
sulliထမင္းစားဝိုင္းကေနထထြက္သြားတယ္။chun ji
လည္းေနာက္ကလိုက္သြားတယ္။sulliလက္ကိုဆြဲလိုက္
ျပီးေတာ့......
chun-မေျပာလို႔မျဖစ္တဲ႔ ကိစၥမို႔မင္းေျပာကိုေျပာရမယ္
ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ငါအားလံုးသိထားလို႔ဘဲ
sulli-ဘာအားလံုးလဲ
chun-မေန႔ကမင္းေတာ့ေျပာတာေတြအကုန္ကိုေပါ့
sulliမ်က္လံုးျပဴးသြားတယ္။
sulli-ဘယ္လိုလုပ္ျပီး......
ဇာတ္ေၾကာင္းျပန္ေသာ္.........
chun jiတစ္ေယာက္ခန္ူမထဲတြင္sulliကိုလိုက္ရွာေန
တုန္း ဝန္ရံတာမွာsulliကိုျမင္ေတာ့ ဝင္ဖို႔လုပ္ေနစဥ္
sung yeolကိုျမင္လိုက္ေတာ့ ေျခလွမ္းေတြရပ္သြားခဲ႔
တယ္။
သူတို႔ေျပာေနတာေတြကို နံရံနားကပ္ျပီးနားေထာင္ေနလိုက္
တယ္။ေနာက္ပိုင္းsulliေျပးထြက္လာေတာ့ chun jiနဲ႔
ဝင္တိုးတယ္။
chun-ငါလည္းတမင္နားေထာင္တာမဟုတ္ပါဘူး ၾကားမိ
သြားတာပါ
sulliကေတာ့chun jiကိုၾကည့္ဘဲၾကည့္ေနခဲ႔တယ္။
chun-ဒါေၾကာင့္သူဘာေျပာသလဲဆိုတာ ငါကိုေျပာျပပါ
sulli-နင့္ကိုေျပာျပလို႔ေရာ ဘာလုပ္ေပးႏိုင္မွာမို႔လို႔လဲ
ထားလိုက္ပါေတာ့ နင္နဲ႔မပတ္သပ္ပါဘူး သူနဲ႔ငါရဲ႕ကိစၥပါ
