only fakes are welcome

35 6 19
                                    

Bu kitap korku, hayalleri yıkılmış bir çocuk ve bir zorbanın hikayesini anlatmaktadır

Bu kitap WebbSton adlı melek için yazılmıştır, chanmin istemistin değil mi?

Kötü alışkanlıklar, zorbalik,taciz ve bu tür kitaplara dayanıklılar ondeki koltuklara oturabilir

Hazır olur! Yolculuğa başlıyoruz...

|World of Warcraft live-czech philharmonic chamber orchestra|

"Ders çalışacaksın demedim mi ben? Neden hala elindeki oyuncağı tutuyorsun seungmin! Bırak ve ders çalış!"

Çocuk ağlayarak elindeki oyuncağı vermemek için direniyordu fakat annesi pes etmemiş ve küçük çocuğun elindeki oyuncağı çektiği gibi elinde parçalamaya başlamıştı

"Bir oyuncak yüzünden derslerini birakamazsın! Büyüdüğünde iş yerleri ne iş kaydın yerine oyuncağın ile oynadığını mi söyleyeceksin?!"

Annesi durmamıştı

"Komşuların çocuklarına bak, birde benim oğluma bak doğru düzgün duyguların bile yok!"

Ardından kadın parçalamış olduğu oyuncağı çöpe atmış üstünü duzeltip odadan çıkmıştı

Çocuk ise ağlamıyordu, bir duygu belirtisi bir üzüntü kırıntısı bile göstermiyordu

Sadece durmuş ve oyuncağın parcalanmış haline bakmıştı

Ve tam o an göz yaşları gözlerinden firar etmiş oturup copteki oyuncağı eline almıştı

"Neden gittin Klaus?"

_______

Tanrısallığın bakış açısı

Seungmin  çalan alarmı ile hemen dogrulmus ve yanındaki masadan gözlüğünü alarak takmıştı

Ardından lavaboya girdi ve her zaman yaptığı gibi aynadan sahte yüzüne bakmıştı

Artık gerçek duygunun ne olduğunu bilmiyordu, hangi durumlarda gülmesi gerektiginide

Buna bir son vermiş ve ellerini ve yüzünü yıkamış saçlarını tarayarak hızlıca üstünü giymisti

Ardından çantasını koluna takmış ve alt kata inmişti

Annesi yemek hazırlıyor üvey babası ise televizyondan bir dizi izliyordu

Omzunu silkmis ve ardından yüzüne sahtekar bir gulumseme yerleştirerek annesinin yanağını öpmüstü

"Günaydın anne!"

Kadında gülümsemiş ve masaya yemekleri koyarak oturmuştu, babasida diziyi bırakıp yemek yemeye başlamış ve eline sabah gazetesini almıştı

"Anne benim okula gitmem lazı-"

Annesi lafını keserek

"O okula artık gitmeyeceksin,seni başka bir okula yazdık!"

Annesinin gülerek bahsettiği şey seungminin yıkılmış dünyasını daha çok yıkmıştı

"N-nedemek o okula gidemeyecegim?"

"Basbaya,hadi kalk baban seni bıraksın."

Daha konuşamamıştı fakat reddetme hakkı da yoktu

Babası seungminin arabaya geçtiğini gördüğünde kapıları kilitlenmis ve arabayı çalıştırmıştı

"Sen hangi bölümü kazanmıştın?"

Babasından gelen soru ile şaşırdı, bilmiyor muydu..?

"Sayısal kazandım,baba."

Ardından aralarında hiç muhabbet geçmemiş okula vardıklarında babası seungmine nasihat vermiş ve gitmişti

Gittiği gibi yüzüne bir gülümseme
Takmış ve saçlarını yana doğru eliyle itmişti

Okula girdiginde bir grup öğrenciyi görmüş ve onların yanına doğru gitmişti

"Merhaba, müdürün odası nerede biliyor musunuz?"

Sorduğu kişilerden  kız olanı ilk onu incelemiş ardından müdürün odasını söyledikten sonra digerkilerle seungmin gider gitmez dedikodusunu yapmıştı

"Galiba yeni kurban,iyi çocuğa benziyor aslında."

Müdürün odasından çıkmış olan seungmin 11/C şubesini arıyordu

En üst kata çıkınca en köşedeki sınıfa girmişti

Sınıf şuan dersteydi bu yüzden herkes direkt olarak sınıflarına giren yeni ogrenciye odaklanmıştı

Hoca ona dönmüş ve tebessüm ederek kendisini tanımasını söylemişti

"Kim seungmin, 17,5 yaşındayım memnun oldum."

Ardından boş gördüğü bir yere oturmuştu

Yaklaşık 1 saatden sonra ders bitmiş ve yerinden kalkarak okulu gezmeye karar vermişti

Bir alt kata inmiş, sonra başka bir kata ardindan tüm okulu gezmiş ve kantine inmişti

Daha kantine inmeden biri tarafından tutulup yan tarafa çekilmişti

"Yeni kurban."

İyi okumalar:)

little boy's broken dreams✓ ChanMinHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin