"park gunwook matematik hocası bay kim seni öğretmenler odasına çağırıyor" nöbetçi öğrencinin sesiyle uyukladığım sıramdan kalkıp öğretmenler odasının yolunu tuttum
"beni çağırmışsınız hocam"
"evet gunwook geçen gün yaptığım sınavdan çok düşük aldın gyuvinin dediğine göre o gün hastaymışsın senin bu notu almayı hak ettiğini düşünmüyorum pek huyum değildir ama pazartesi sana telafi sınavı yapacağım lütfen eskisi gibi çalışıp gel ha bu rada arkadaşın gyuvine de teşekkür et bence çok ısrar etti bu konuda"
"tamam hocam saolun" öğretmenler odasından aklımda bin tane soru işaretiyle çıkmıştım neden hocaya bu konuda ısrar etmişti ki sınıfa döndüğümde göz ucuyla gyuvine baktım büyük bir merakla tarihi hocamız bayan choi'yi dinliyordu çantamdan defterimi çıkarıp kalemimle deftere birşeyler yazıp defteri yanımdaki gyuvinin önüne ittim neden yaptın?? şaşkın bir ifadeyle kalemini çıkartıp yazdı ne yapmışım ki? bay kim'e niye yalvardın? o mu doğru olanı yaptım o gün iyi değildin bence teşekkür ederim gyuvin gerek yoktu saçmalama gunwook sen benim dostumsun dostlar böyle günler içindir. son cümlesini bir kaç kez içimden okudumsonra defteri kapattım ve o da bunu fark edince dersi dinlemeye devam etti. teneffüs zili çalınca içimden sınıftan çıkmak gelmedi kafamı sırama gömüp kapüşonumu kapattım kafamdaki sesleri susturmaya çalışırken yanı başımda yabancı bir ses duydum
"selam gunwook"
"jeonghyeon??" diye sordum kafamı kaldırınca onu görmeyi beklemiyordum
"naber gunwook nasılsın"
"iyiyim sen" diye sordum oldukça şaşkın bir ses tonuyla
"bende iyiyim teşekkürler aslında sana bir şey sormak için gelmiştim"
"öyle mi sor tabiki"
"şey diyecektim okul çıkışı bir planın yoksa basketbol maçım var belki izlemeye gelirsin diye düşündüm ne dersin?" tam cevap verecektim ki benim yerime bir ses duydum
"eminim ki gelmeyi çok isterdi ama gunwook okul çıkışı benimle matematik çalışacağına söz vermişti" gyuvine şaşkın gözlerle öyle mi yapcaktım dercesine baktım ne yapmaya çalışıyordu
"öyle mi yazık oldu" dedi jeonghyeon
"vah vah öyle oldu canım" dedi gyuvin bense olanları şokta bir vaziyette dinliyordum
"öyleyse başka zaman görüşürüz güzellik" deyip bana göz kırptı jeonghyeon ve sınıftan çıktı
"neden jeonghyeona seninle matematik çalışacağımı söyledin"
"çalışacaksın çünkü"
"bana sormadın"
"yarın telafi sınavın var çalışmak zorundasın o aptalın maçına giderek zaman kaybedemezsin"
"pardon da neden benim adıma kararlar veriyordun belki ben notumdan mutluydum neden hocaya telafi sınavı yapmasını söylüyorsun neden jeonghyeona yalan söylüyorsun"
"ben sadece benden uzaklaşsan bile biricik arkadaşımın iyiliğini istiyorum"
"benim için neyin iyi olduğunu bilemezsin"
"seni 7 yıldır tanıyorum tabikide bile bilirim"
"her insanın huyları değişir"
"o yüzden mi uzaklaştın benden ergenken takıldığın salak arkadaşlarındam biri mi diye düşünüyorsun benim için"
"şuan götünden atıyorsun senin hakkında asla böyle düşünemem"
"peki neden benimle sanki 7 yıldır hiç arkadaş değilmişsin gibi davranıyorsun seni tanıyamıyorum"
"ben sadece"
"sen sadece ne gunwook ne" uzun bir sessizlik ardından çalan zil ile aramızdaki sessizlik kesildi sınıfa doluşan öğrencilerle birlikte ikimizde konuşmadık hoca gelmeden gyuvin topladığı eşyalarını alıp başka bir boş sıraya oturmak için yanımdan kalktı bir kere bile olsun benim hislerimi düşünemez miydi çünkü yanımdan kalkıp onun, ricky'nin yanına oturmuştu hatta oturur oturmaz sohbete başlamışlardı hem madem rickyle flörtleşcekti neden aklımı karıştırıyordu ki bu tarih dersi kafamdakilerin yükü ile git gide çekilmez olmaya başlamıştı
bu fici sana yazıyorum demiştim ilk bölümde ficin akışını komple değiştirdim çünkü bizim bir hikayemiz olamazmış anladım gyuvinle gunwookun hikayesi olmalı onlar bizim gibi bir hiç değiller mutlu olmalılar
oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayınnnnn
