~2~

111 11 9
                                    

Uyanmıştım uyanma sebebim ise çığlıklardı nasıl bir insan bu kadar sesli çığlık atardı ki?

Odamdan dışarı çıkıp kimin çığlık attığını bakacaktım. Kapımı açıp çığlığın geldiği yere doğru ilerledim bir kaç kat aşşağı indim . Bir odanın önünde durdum doktorlar onu tutmaya çalışıyorlardı kim olduğunu göremiyordum...

O saçlar?

Yanağında Ki üç çizgiler?

Dün tanıştığım çocuk?

Ne yapıyorlardı ki?

Canının acımasının sebebi nedir?

Sanırım işleri bitmişti doktorlar ordan uzaklaştılar. Sarışının gözleri kapalı terleri akıyordu. Gözlerini yavaş yavaş açtığında ağladığı da belli oluyordu. Beni gördüğü gibi kalakalmıştı. Ben ise yavaş yavaş yanına yaklaşıyordum. Tam önünde durduğum da bana bakmamak için elinden geleni yapıyordu. Elimi yanağına koydum anında bana baktı. Elim birkaç saniye orda durduktan sonra başının altına gitti. Öbür elimide diz kapağının altına koydum kucağıma çok kolay almıştım.

Hiçbir şey yemiyor mu bu  çocuk?

Kucağıma aldığımda düşceğini zannedip elini boynuma dolamıştı. Onu düşürmem çok zordu ama yinede önlem için sıkıca tuttum onu.

(Narutonun elleri Sasukenin boynuna sarılmış gibi düşünün kıyafetleride farklı)

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

(Narutonun elleri Sasukenin boynuna sarılmış gibi düşünün kıyafetleride farklı)

Kucağımda bir sarışın gidiyoruz elamete amanın. Kucağımda uyuyan sarışına baktım şuan benim odamdaydık o yatağımda yatıyor ben de koltukta ona bakıyordum.

Nasıl bu kadar sarı saçları vardı?

Yüzündeki çizgiler gerçekmiydi yoksa kendisi mi yapmıştı?

Ne için burdaydı?

Burası neresiydi?

Yemekleri güzel midir acaba?

Son düşündüğüm şeyle kafamı ilk yana salladım şuan zamanı değil buradan gitmem lazım ama bu sarışın nolacak acaba bana da mı yapacaklardı bunları ilerleyen zaman öğrenecektim.

Eğer kaçarsam cezam büyüyecektir bunu istemem kesinlikle hayır.

~time skip~

Uzumaki Naruto

Her zaman ki gibi kurama ile konuşuyordum. Dağa doğrusu çalışıyordum bu nasıl birisi ya vücudumu isteyip duruyor. Yok sana vücut falan git kendi vücuduna bak sen tüylerin uzamış çok kötü.

K: Çocuk seni duyuyorum

Göz devirdim

N: Biliyorum, bilmediğim bişi söyle

K: Salaksın?

N: Ben salaksam neden içimden çıkmıyorsun?

K: Bunun sebebini biliyorsun çocuk

N: İşte onu diyorum ya çok zekiyim

K: Aptal çocuk

N: SUKİ SUKİ DAİSUKİ ŞİMDİ SUS

( Suki suki daisuki: seni seviyorum, seni seviyorum,aşığım sana)

Kapı açılmıştı şaşırmadım yine aynısı yine ve yine...

İki doktor kollarımın arasına girip beni her zaman değeneklerin olduğu odaya gidiyoruz. Burda ki ilk kişi bendim 16 yıldır burdayım ailemi tanımıyorum bu yüzden üzülmüyorum. Küçükken annemi veya babamı istiyorum diye ağlamadım. Kuramayla ilk ilaç içirildiğim gün tanıştım. Onla çok yakınız ama konuşmamız birbirimizden nefret eder gibi. Vücudum'dan çıkmamasının sebebi benim ölebilmem %70 çoğalıyor, vücudumu ele geçirmemesinin sebebi canım acıması. Abi kardeş gibiyiz ve bundan mutluyum. Mutluyuz.

K: Aptallığını saymazsak olabilir.

Cevap yok.

K: trip atıyorsun.

N: ...

Her neyse odaya geldiğimizde bütün herkes buradaydı. Oda burdaydı burda tek odamın kapısını açan değenek ama rahatça geziyordu. Belki yeni doktorlardandır. Peki burda ne işi var her neyse.

Bölüm sonu

Nasıldııııııı medyadaki şarkıya bayılıyorum.

Önür kitaplar gittiiiii amaaaaaaaaaa daha güzelini yazacağım.(inşallah)

Haydi Allah'a emanet olun görüşürüz.


~Değenek~ (sasunaru)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin