32.bölüm

28 2 0
                                    

Günümüz-

Yazar'dan-

Jungkook aylar sonra komadan uyanmıştı. Uyandığında şaşırmıştı. Kendini krallık döneminde bulacağını zannediyorken ama kendini hastane de idi. Jungkook şaşkındı. Hemşir'e jungkook'un uyadındığını görünce doktor'a haber verdi ve doktor jungkook'un yanına gitti

Jungkook~

Doktor yanımdaydı. Beni kontrol ediyordu. Jungkook"ne oldu bana?" Doktor bana baktı. Doktor"kaza geçirdiniz efendim" jungkook"nasıl oldu?" Doktor"araba kazası başınızı vurduğunuz için 3 aydır komadasınız" şaşkınlıkla doktor'a baktım

Doktor'a gördüğüm rüyaları anlattım. Doktor"sizi kurtaran beyefendiyi görmüşünüz" kaşlarımı çattım. Nası yani onu nasıl hatırlıyordum. Doktor iç sesimi okumuş gibi doktor"en son gördüğünüz yüz ondan sonra bayılmışsınız" ne diyeceğimi bilemiyordum. Jungkook"peki o nasıl?" Doktor"kendisi şuan burada çağıralım mı?" Jungkook"annemler nerede?" Doktor"dosyanız da yetim yazıyordu" üvey ailem de beni terk etmişti o zaman

Doktor"şimdi taehyung beyi çağırayım" kafamı yukarı aşağı doğru salladım. Doktor odadan çıktı

Yazardan~

Doktor taehyung'a yaklaştı. Doktor"kendisi uyandı ama siz anlatmam gereken bir şey var" dedi taehyung"tabi dinliyorum" dedi ve doktor taehyung'a jungkook'un anlatığı rüya'yı anlattı. Taehyung geçen gördüğü rüya ile aynı olduğunu anlayınca şaşırdı. Taehyung"aynı rüya'yı bende gördüm doktor bey" dedi doktor"siz bir falcı ile görüşün" dedi taehyung başını olumlu anlamda salladı. Doktor taehyung'un yanından ayrıldı. Taehyung da jungkook'un odasına girdi.

Jungkook~

Odaya çok yakışıklı ve affet bir beyefendi girdi. Tam şuan azdım yani. Adam yanıma geldi ve sandelyeye oturdu. Tae"merhaba ben taehyung" elini bana uzattı. Taenin elini sıktım jungkook"bende jungkook" tae"memnun oldum" jungkook"bende" tae bana güldü. Siktir gülüşü çok güzel

Taehyung"aileni aradık ama açmadılar yani kaza yaptın merak etmeleri gerek miyiyor mu?" Gözlerim doldu. Jungkook"kendileri zaten beni pek severek almadılar" tae bana anlamsızca baktı jungkook"üvey ailem gerçek ailem beni küçükken terk etti" tae üzgünce bana baktı tae"ah üzgünüm" başımı sağ sola salladım jungkook"sorun değil" tae elimi tutu.

Taehyung bana güldü tae"hasteneden çıkar çıkmaz falcı ile görüşelim mi?" Hevesle jungkook"olur" tae halime kıkırdadı. Taehyung"istersen biraz daha dinlen" jungkook"çok uyumuşum zaten gerek yok yemek verecekler demi?" Tae"ah açsın hemen söyleyim" tae kalacakken onu durdum

Gülümsedim. Jungkook"düğme var" tae güldü tae"gülüşün çok hoş" utandım mal bu ya mal tae sırıttı. Tae düğmeye bastı tae"yemeğini ye ondan sonra uyu hmm" kook"ah uyumak istemiyorum" tae"hasteneyi gezeriz o zaman" kook"olur" güldü,gülümsedim.

Hemşir'e odaya  geldi hemşire"bir şey mi istiyorsunuz?" Kook"şey ben açım da" hemşire sevimlice gülümsedi hem"hemen yemek getiriyoruz" hemşire odadan çıktı. 

.

Yemeğimi yemiştim. Yemin billa göbeğim çıktı. Tae"istersen yürüyelim" yataktan inecekken elimi tuttu tae"yavaş" yataktan çıktım yavaça yürüryerek odadan çıktık. Tae"bahçeye çıkmak ister misin?" Ona baktım kook"olur aslında" tae"o zaman alışana kadar yavaşça" kafamı olumlu anlamda salladım. Yavaşça asansöre gittik ve bindik. Evimi özlemiştim aslında

Ne zaman eve gidecektim. Odamı özlemiştim. Minni özlemiştim o nasıldı acaba. Minni benim kedim en son jimin hyung bakıyordu. Tae düşünceli halimi görünce tae"ne oldu?" Kook"hyunglarımı aradınız mı?" Tae"aradık kendileri geldi sonra işleri yüzünden gittiler" kook"ah gelsinler tekrar ara" tae"bugün geleceklerdi sanırım" güldüm

Hyunglarımı özlemiştim. Asansörden durdu ve indik. Bacaklarım alışmıştı taenin elinden ayrıldım hemen bahçeye çıktım ve derin nefes aldım

Taede hemen yanıma geldi. Bir bağırış sesi ile sese baktım. Jin ve jimin hyung gelmişti. Onlar bana doğru geldi hemen birbirimize sarıldık. Jin"canım daha iyi misin?" Kook"iyiyim hyung" birbirimizden ayrıldık jim"minni iyi çok iyi merak etme" güldüm jim"sen yokken depresyona girdi ama" dudağımı büzdüm

Taehyung sohbetimizi bölmemek istese de tae"çok dışarda durma hasta olma şimdi" ona baktım tamam anlamında başımı salladım. Jin taeye döndü jin"sana çok teşekkür ederiz" tae"ne demek önemli değil" jin hyung güldü jim"hadi içeri hasta olma" güldüm

.
 
Odaya geçmiş ve jin ve jimin hyungla 3 ayda geçen her şeyi anlatmıştılar. Çok şey geçmiş ama yaşadıkları kolay değildi. Yorgun değildim ama yorulmuştum. Yastığa kafamı koyar koymaz uyumuştum

Prens'imHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin