Jisung'dan
Ders bitmiş,teneffüs zili
çalmıştı.Minho'yu beklemeye başladım kısa sürede sınıfın kapısında Minho'yu gördüm yanına gittim"Selam"
"Selam,nasılsın,daha iyi misin?"
"Evet,her şey için teşekkürler"
"Rica ederim, bahçeye çıkalım mı?"
"Olur, gidiyor muyuz kütüphaneye?"
"Hmhm gidelim"
"Sen hangi sınıftansın"
"11/C'de yim ben,ama en kısa zamanda sınıfımı değiştireceğim"
"Neden?"
"Sınıfımı sevmiyorum dışlanıyorum diyebilirim,hatta bir şey söylemek istiyorum,beni arkadaşın olarak görüyor musun bilmiyorum ama ben seni görüyorum.İlk ve tek arkadaşımsın"
"İtiraf etmem gerekirse bende seninle tanışmak ve arkadaş olmak istiyorum benimde hiç arkadaşım yok neredeyse,sadece notlar için arkadaş olanlar var işte o kadar."
"Ve benimde itiraf etmem gerekirse sanırım sizin sınıfınıza transfer olacağım"
"Ciddi misin,sevindim"
"Şey bir de numaranı alabilir miyim?"
"Tabii ki,gel bizim sınıfta oturalım birazda,numaramı yazıp veririm"
"Tamam,hadi"Neden bilmiyorum ama,Minho'yu ilk gördüğümde,kalbim 726826282 hızla atmaya başlamıştı.Bizim sınıfa geçtik, küçük bir kağıda numaramı yazdım.Akşam bana yazacağını söyledi neden bilmiyorum ama heyecanlanmıştım,ilk defa böyle şeyler hissediyordum,ama bu hislerin adını bilmiyordum.Ders zili çalmıştı, öğretmeni beklemeye başladım ve derin düşüncelere daldım yine.Derslerim iyiydi, baskıcı annem sayesinde.babamı hayatımda hiç görmedim,dedemi de çok özlüyorum,tek sevdiğin tek değer verdiğim oydu.O da gitti.Ama içimden bir his "Jisung,Minho iyi bir arkadaş,ona güven,onu sev,ona değer ver" diyor ve iç sesimi dinlemeye karar veriyorum.Minho'yu hayatımın merkezine koymaya hazırım.
İçeriye Edebiyat Hocası giriyor ve dersi dinlemeye başlıyorum.
Ders bitti.
Minho'nun sınıfımın kapısından beni izlediğini sonradan fark ettim, elimi salladım.
"Minho hyung gelsene"
"Umm gelsem mi"diyip sınıf arkadaşlarıma baktı.Sınıf arkadaşlarım onaylayınca içeri girdi, sırama oturdu,cebinden browni çıkardı
"Sever misin?"
"Bu da soru mu bayılırım"
"Afiyet olsun"diyip browniyi bana uzattı
"Teşekkür ederim,ama kabul edemem"
"Neden ki?"
"Kendimi mahçup hissederim"
"Asla hissetme,beni kütüphaneye davet eden sensin bunu bir teşekkür hediyesi olarak kabul et, lütfen"
"Peki nasıl istersen, tekrardan teşekkür ederim"
"Rica ederim"sıramdan indi
"Çıkışta sizin sınıfınıza mı geleyim"
"Olur birlikte geçeriz"
"Tamam o zaman bana müsade, görüşürüz Jisungie"
"Görüşürüz hyung"Minho yanımdan ayrıldı sınıf arkadaşlarıma iyi dersler dileyip sınıftan çıktı.
Sınıf arkadaşlarım hepsi bana döndü.
"uyy Jisungg yeni bir kısmet heralde"
"hyung muyung diyosunda birgun sevdiceğim diyeceksin bence"
"adam yunan tanrısı gibi çocuk maşallah da şımarık gibi sanki"
"hayırlı olsun Jisungie"hepsine side eye yaptıktan sonra
"iy"
diyerek sınıftan çıktım, lavaboya kusmaya gidiyorum iyi günler.
Sa yazariniz geldi bazi problemlerden dolayısı yb atamiyorum dovmeyin pls 55 kisi gormus bu kadar okunacagini tahmin etmemiştim ilk ficim lütfen acemiliğime verin sizce Minsung'u biraz bekletmelimiyim yoksa olsunlar mi yoruma yazin ln orman cocuklari okuyun okuyun oylamayin yorum yazmayin siz trip atcam hih yok size yb 😡(oa emoji carpildi anasini)

ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yara Bandım
FanfictionBiraz yaralıyım da yara bandım olur musun? Merhaba minsung shipperleri fic bana aittir angst bitmeyecek merak etmeyin umarım okurken zevk alırsınız fici begenirseniz Hyunin de yazmayı düşünüyorum :)