GEÇMİŞİMDE SAKLI ( ASKIDA )

4. BÖLÜM

Arkadaşlar gecikme için çok çok özür dilerim. Ama aklım çok dolu. Yazayım diyorum birkaç cümleden sonra tıkanıyorum. Ama bundan sonra bölümü sık sık paylaşmaya çalışıcağım.
Bu bir geçiş bölümüdür.
İyi okumalar :*

Çantamıda alarak apar topar otelden çıktım. Yağmurlu havaya aldırış etmeden yürümeye başladım. İçimdeki sıkıntı geçmek bilmiyordu neden bana bunu yapıyordu neden?!?

Gözümden akan yaşlara engel olamıyordum ne kadar süre yürüdüğümü bilmiyordum. Evin önüne geldiğimde gözyaşlarımı silerek anahtarımla kapıyı açtım. İçerideki Melis'i görmemle annemin herkesi ayağa kaldırdığını anladım.

Melis hemen yanıma gelerek

" Nerdeydin seni çok merak ettik "

dedi

" Geldim işte "

diyerek Melis'in diğer sorularına aldırış etmeden kendimi yatağa attım. Uyumak rahatlatacakmış gibime geliyordu.

*******

Rahat bir uykunun ardından gözlerimi açtım. Çok yorgun hissediyordum banyoma doğru ilerleyerek kendime baktım, iğrenç gözüküyordum. Ilık bir duşun ardından kendime gelebilmiştim. Buz mavisi kısa bir şort ve siyah askılı salaş bir tişört giyerek aşağı indim. Annem salondaydı

" Kızım biraz daha iyi misin? "

"Evet anneciğim"

diyerek yanağına minik bir öpücük kondurdum

"Melis nerde anne "

"İşi varmış sanırım "

Beni bırakıp gitmiş olmasına bozulsamda onunda işleri olabilirdi.

"Derin"

Annemin sesi endişeli geliyordu

"Noldu anne"

"İşlerimle ilgili sıkıntılar olduğunu biliyordun "

Evet biliyordum her ne kadar belli etmesede çok üzgün olduğunun farkındaydım.
Düşüncelerimle boğuşmayı bırakarak annemi dinlemeye devam ettim

" Dün işlerin kötüleşmesinden dolayı işten çıkarıldım ama hemen üzülme çünkü sana çok güzel bir haberim var İstanbul'da çok daha iyi bir iş bulduuum "

diye bağırarak bana sarıldı.

İSTANBUL MU? Yeni bir şehir yeni arkadaşlar yeni okul nasıl kaldıracaktım bunları ?

Yüzümün asıldığını gören annemde üzüldü onu üzmek istemediğim için yüzüme zoraki Bir gülümseme yerleştirdim

"Ben odamdayım"

diyerek üst katta bulunan odama doğru yola koyuldum.
Odama girer girmez hemen yatağa attım kendimi tavanla bakışmaya başladık. Ne hissedeceğimi bilmiyordum. Alıştığım bu şehirden ayrılmak çok zor olacaktı ama sıkılmıştım bu şehirden içindeki insanlardan...

Özellikle Mert'i düşününce burdan kurtulmam benim için daha iyiydi sanırım, fakat bunu Melis', Ardaya, Can'a ve Esin'e nasıl söyleyecektim :/ Özellikle Melis'e.

Birinin odama girmesiyle düşüncelerimden sıyrıldım bu Melis'ti.

"Kalk bakalım uykucu"

"Noldu Melis"

"Seni bir yere götüreceğim hadi hazırlan "

"Nereye"

"Soru sorma kalk hadi "