To Protect You +18 (Jenlisa G!P) ✓tamamlandı✓

Final

"Dört yıl sonra..."

Jennie's pov

Nina'nın kahvaltısına başladığını görünce, rahat bir oh çektim. Şimdi sıra Nilly'deydi...

Fakat Nilly nerede ?

Kardeşinin yanında yoktu. Etrafıma kısaca bakındım. Ardından usluca yemeğini yiyen kızıma dönerek sordum:

J: Nina, kardeşin nereye gitti ?

Dudaklarını büzüp, omuzlarını silkti ve ellerini yukarı kaldırdı:

Nina: Bilmiyorum anneciğim...

Yatak odasından çığlık ve gülüşme sesleri duyduğum an, elimi alnıma vurarak ayağa kalktım:

J: Of Nilly ! Lisa biraz daha uyusun diye özellikle sessiz olmanızı söylemiştim...

Yanlarına gitmeden önce, son kez Nina'ya döndüm:

J: Sen yemeye devam et bir tanem, ben hemen geliyorum...

Sakince başını salladı:

Nina: Tamam anneciğim...

Gülümseyerek saçlarını okşadım ve hızlı adımlarla yatak odasına doğru ilerledim.

Lisa, yetişmesi gereken işler yüzünden gece boyunca bilgisayarın başından kalkmamıştı. Sabah ise kahvaltı hazırlamak için uyandığımda, eşime kıyamayıp sadece kızlarımın karnını doyurmaya karar verdim. Uykusunu aldıktan sonra ise Lisa'yı kaldıracak ve onunla birlikte ben de kahvaltı yapacaktım...

Fakat belli ki birileri yaramazlık yapmak için annesinin yanına gitmişti...

Tartışmasınlar diye tabletten çizgi film açarken, kaşla göz arası fırsatı değerlendirerek kaçtı demek...

Kapının önünde durduğumda, anne-kızın gıdıklamaca oynadıklarını gördüm.

O sırada Nilly beni görünce gözlerini kocaman açtı ve:

Nilly: Eyvah ! Jennie annem geldi...

Diyerek yorganın altına saklandı...

Sessizce yanlarına yaklaştım ve yatağa oturdum. Lisa'nın yanağına parmak boyasıyla çizilmiş, popoya benzeyen kalpleri görünce kahkaha atmamak için kendimi zor tuttum...

Ellerini beline koydu ve sinirlenmiş gibi yaparak kaşlarını çattı:

L: Hiç gülme hanım. Hepsi kızının suçu...

Gülmemi bastırmaya çalıştığım için yüzüm kızarmıştı...

Başımı iki yana sallayarak gözlerimi kapattım. Ardından komodinin çekmecesine uzandım ve bir tane ıslak mendil çıkardım. Daha sonra ise yüzü soytarıya dönmüş eşimin yanaklarını silmeye başladım.

Nihayet gülme isteğimi bastırınca, yutkunarak konuştum:

J: Seni uyandırmak istememiştik. Nilly adına özür dilerim sevgilim...

Gülümseyip, yanağındaki avcumu öptü:

L: Sorun değil güzelim. Tüm günü uyuyarak harcayacak değildim ya ?

İçim sıcacık olmuştu... Tebessüm edip yanağından öptüm.

O sırada küçük yaramaz da yorganı başından indirmiş, bizi izliyordu...

Ona doğru dönerek ciddi bir ifade takındım:

J: Nilly, neden annenin yüzünü boyadın ? Bak, yaramazlığın yüzünden uyandırdık onu...