Sevim ile mert Aşkı

Müthiş Plan

Mertin anlatımı.

Çatıdaydık. Akının telefonu ile burağı arıyorduk. Uzun bir aramadan sonra Burak telefonu açtı.

Burak:Alo?

Hayri sesini kalınlaştırarak:

Hayri:Merhaba Burak bey!

Burak:Buyurun?

Hayri:Hazinenin nerede olduğunu biliyorum.

Burak:Evet! Sizi dinliyorum!

Hayri:Şuan olduğunuz kütüphanenin altında.

Burak :Bir dakika? Siz nered-

Hayri:Ben Mertin babasıyım. Size yeri söylicem fakat,sizde bize birşey vericeksiniz!

Burak:Evet?

Hayri:Bir kilo bak-yani para 1000000 lira.

Burak:Tamam! (aptal)

Hayri telefonu kapatdı.

Hayri :Tamam sırada akşamı beklemek var.

4 saat sonra.

Hepimiz kütüphaneye gitmek için hazırlanıyorduk. Kamil, Akın ve Hayri bisiklete binmiş beni bekliyordu. Binicekken bir ses geldi:

Sevim:Mert!! Bekle!

Mert:Sevim?

Sevim kolumdan tutdu, beni biraz kenara çekti.ardından bana sımsıkı sarıldı.

Sevim:Ölme tamam mı?

Mert:Ölmem..

Sevim yanağımdan öptü, bende onu dudağından öptüm.

Hayri :HEY!!

Mert:Gitmem lazım.

Bisiklete bindim, ve kütüphaneye doğru gitmeye başladık.

(Yolda)

Akın:Abi!

Mert :Efendim?

Akın:Sevim abla ile sen?

Mert:Evet, Akın!

Hayri:o zaman Sevim Abla değil, Sevim yenge diyeceksin!

Mert:Hayri!

Hayri:Ne var arkadaş?

Üçü de bana gülüyordu bende güldüm.

2 saat sonra.

Sonunda Kütüphaneye varmıştık.

Kamil:Hayri sen içeri gir. Biz de oradan gideceğiz!

Hayri:Planı biliyorum!

Hayri içeriye gitdi. Bizde mağaranın girişine. Yokuşu baya bir zorlukla çıktık. Ve işaret gelene kadar beklemeye başladık.

Hayrinin anlatımı

Kütüphaneden içeriye girdim. Kapıda bekleyen adamlar beni Kaplanın odasına götürdü. Kapıyı benim için açtılar. Karşımda Kaplan ve Burak vardı. Kaplan oturmuş, Burak ise arkasında bekliyordu.

Kaplan:Buyurun!

Hayri:Merhaba!

İçeriye girdim, Kaplanın hemen karşısındaki sandalyeye oturdum.

Kaplan :Hemen konuya geçelim. Hazine nerede?

Hayri:Buranın altında.

Kaplan:Beyefendi lütfen düzgün cevap verin yoksa sizi öldürmek zorunda kalacağım.

Hayri:Beni takip edin.

Ayağa kalktım, Kaplan da ayağa kalktı. Odadan çıktım beni takip ediyorlardı. Kitapların olduğu bir kısıma geldim. Bir kitabı indirdim ve Yere düştüm.

Hayri:Gelsenize!

Kaplan:Tamam, sizde geliyorsunuz.

Onlarda aşağıya indi. Yürümeye başladık.

Mertin anlatımı

Kamil:Mert işaret geldi!
Hayrinin "Hadi gelsenize" işareti geldi.

Elimi hemen cebime koydum telefonu çıkarıp 155 aradım.

Polis:Buyurun?

Mert:Merhaba bir suçluyu gördüm. Kaplan diye adlandırılıyor.

Polis:Hemen neresi olduğunu söyleyin!

Hayrinin anlatımı.

Gitdikçe gidiyorduk. Nerede olduğunu bilmediğim bir Hazine için. Bir ışık ilişti gözüme daha önce hiç görmediğim bir oda çıkmıştı karşımıza.

Kaplan:Bulduk! İşte orada! Güç taşı

Burak:sonunda bulduk! Artık en iyisi biziz.

Burak taşa doğru gitdi, taşı eline aldı ve Kaplana verdi.

Kaplan :Tam 10 yıl sonra buldum.

Hayri:HAYIR!

Kaplan:Ee çocuklar alsanıza beyefendiyi.

Burağın elindeki taşı hızlıca elinden aldım ve Kaçmaya başladım.

Kaplan:Ne bekliyorsunuz! Yakalayın!

Koştukça koşuyordum,su gibi olmuştum tek isteğim Mert Akın ve Kamili bulmaktı.

Koşuyordum durmadan koşuyordum gözüme bir gölge çarptı. Kamilin gölgesi bu nerede görsem tanırım.
Yanlarına hızlıca geldim.

Mert:HAYRİ NE OLDU?

Hızlıca olanları anlattım.

Burak:Neredesin!!

Hayri:Kaçın!!!

Hepimiz kaçmaya başladık. En son bir uçurumun yanına geldik. Uçurumdu devamı yoktu, hapı yutduk.

Burak:Ah! Buldum sizi?
Ne o kenara mı sıkıştınız? Yazık!

Polis:Asıl size yazık!

Bir polis çıktı ortaya, arkasında da bir sürü polis vardı.

Polis:Burak, Teslim ol!

Burak:Hayır! Sizi mahvedeceğim!

Polis Burağın eline sıktı, Burak acı ile inliyordu.

Burak :HAYIR!

Hayri:Evet canım Evet!
Hahayt!

1 saat sonra (kütüphanenin önü "dışarı")

Mertin anlatımı

Burak, Kaplan ve Çetesini yakaladılar. Polisler onları tutmuş Arabaya zorla bindiriyorlardı.

Kaplan:bittiniz siz!

Dördümüz Kaplanı zorla arabaya koyarlarken ona el salladık.

Bisikletimize binip eve gidecektik ki bir polis bizi durdurdu.

Polis :sağolsun çocuklar siz olmasaydınız Kaplanı durduramaz dık!

Hayri:Rica ederiz, Rafadan tayfa bu yüzden var.

Polis bize güldü.

Polis:Eve bırakalım isterseniz?

Kamil:Yok sağolun biz gideriz.

Bisikletlerimizi aldık ve mahalleye doğru gitdik.

4 saat sonra.

Mahalle bizle gurur duyuyordu. Ailemiz çok endişelensede kızmıyorlardı. Burak 'dan sonunda kurtulmuştuk.

Devam edicek

(belki)