Fairy Tail-Lucy'nin Hüzünlü Karari (Nalu)

Yeni Bir Baslangic

-LUCY- 

Tartaros savasinin üzerinden tam bir yil gecti. Savastan sonra herkes bir yerlere dagilmisti ve kisa bir süre sonra Master Makarov loncayi dagitma karari aldigini söyledi. Ilk basta herkes buna karsi cikmisti ancak Master cok kararli oldugu icin bir süre sonra lonca dagildi ve herkes kendi yoluna gitti. Natsu ve Happy loncanin dagilma kararindan bir kac gün önce bana yolculuga cikacaklarini haber veren bir mektup birakip gitmislerdi. Natsu 'yu anlayabiliyordum. Tartaros savasinda Igneel ile ilgilii ögrendiklerinden sonra kendisini cok kötü hissetmis olmaliydi. Sadece Natsu degil hemen hemen herkes yasadiklari bu kötü olaylar yüzünden kendi kabuklarina cekilmistiler ve bir süre sonra da herkes ülkenin dört bir yanina dagildi. Bense Croxsus sehrinde yasiyorum artik ve yazar olarak haftalik büyücü dergisinde makale yaziyorum. Aslinda cok uzun bir zaman degildi en fazla bundan bir yil öncesinde hepimiz bu sehre büyük büyü oyunlarina katilmak icin gelmistik ama simdi düsününce sanki üstünden asirlar gecmis gibi hissediyorum. Simdi ise karsimda bu sene gerceklestirilen büyük büyü oyunlarini seyrediyorum ve haftalik büyücü dergisinde yayinlayacagim makale icin not tutuyorum. Nedense gecen sene katilan loncalardan hicbiri katilmamisti bu sene. Blue Pegasus, Saberhtooth, Marmaid Heel,Lamia Scale,Quatro Cerberos... bunlar katilmayan loncalar arasinda idi. Ben not tutmaya devam ederken patronum Jason bana dönüp :

- " Fair Tail'de dahil gecen sene katilmis olan hic bir lonca turnavaya katilmadi. Bunun nedeni ne olabilir? " diye sordu. bende :

- "Diger loncalarinin neden katilmadigini bilmiyorum ama Fair Tail yaklasik bir yil önce dagildi ." dedim. Elimin üstündeki Fairy Tail amblemine üzgün bir ifadeyle bakarak.

 -Ama loncanin amblemi hala elinin üstünde duruyor (Jason)

 -"...Evet... " dedim boguk bir ses tonuyla sonra önüme dönüp oyunlari izlemeye devam ettim. Tam o sirada inanilmaz bir büyü gücü hissettim cok güclü ve tehlikeliydi. Bir an durdum ve "hemen herkes alani bosaltsin" diye bagirip insanlari uzaklastirmaya calistim. Sonra arena sahasina baktigimda siyah pelerinli yüzü tam gözükmeyen biri tek bir yumrukla birinci olan lonca üyelerinin tamamini dagitti ve " bu senenin birincileri bunlar mi? Ne kadar da gücsüzler" diye bagirdi. Aslinda onlar cok da gücsüz sayilmazlardi ancak öyle bir büyü gücü karsisinda hic bir sey yapamazlardi. Bu sirada siyah pelerinli adam yanima dogru yaklasti ve pelerininin sapkasini indirdi.

 -N...NATSU.... (Lucy) 

-Hey!! Lucy görüsmeyeli uzun zaman oldu (Natsu) 

-Görüsmeyeli nasilsin Lucy? (Happy) 

- HAPPY.....(Lucy)

 -Siz yolculuga cikmamis miydiniz neden burdasiniz? (Lucy)

 -Bir yil icinde yeterince güclendik ve artik geri dönmeye karar verdik. Bu yüzden buraya gelip herkese ne kadar güclendigimizi gösterip onlari sasirtmak istedik. (Natsu) 

 -Eee.. Herkes nerede? (Happy)

-Ahhh.. Sahi sizin haberiniz yoktu degil mi? Lonca dagildi ve herkes baska baska yerlere gitti ve bende bu sehre tasindim is bulmak icin. Simdi ise haftalik büyücü dergisinde makale yaziyorum ve buraya da oyunlari izleyip, makale icin not tutmaya gelmistim. (Lucy)

-Oi... Lucy...Saka degil mi bu? (Natsu)

 -Olamaz.... (Happy) ikiside cok kizgindi fakat yapilabilecek bir sey yoktu.

 -Siz gittikten bir kac gün sonra Master loncayi dagitma karari aldigini söyledi. Ilk basta herkes karsi cikti ama sonra herkes farkli yerlere gitti. (Lucy)

 -NEDEN!.....Neden peki? Eger o ihtiyar bunak Master olmak istemiyorsa loncayi Laxus'a devrebilirdi. Laxus rahatlikla bir sonraki Master olabilirdi. O bunak istedi diye herkesin de gitmesi mi gerekiyordu? (Natsu)

 -Kimse neden oldugunu bilmiyor... ama Master cok kararliydi ve ayrica bunu senin söylemeye hakkin yok cünkü savastan hemen sonra ilk siz gittiniz arkaniza bile bakmadan üstelik... veda etme geregi duymadan bir mektup birakip öylece gittiniz. O yuzden sizin kimseye kizmaya hakkiniz yok. (Lucy) 

Hafif sinirli biraz da kirgin ve üzgün bir sekilde söyledim. Bunun Natsu'yu üzecegini biliyordum ama yinede söyledim. Bende cok yalniz kalmistim ve ben de en az onlar kadar kizgin ve üzgündüm.Tartaros ile yapilan savasta herkesi kapali kaldiklari büyülü bariyerden cikarabilmek icin Aquarious'u feda etmek zorunda kalmistim.Annemden bana yadigar kalan tüm cocuklugumu beraber gecirdigim en yakin dostumun anahtarini kirarak onu kaybetmistim. Oysa cok yalniz bir cocukluk gecirdigim icin benimle hep o ilgilenmisti ve annemin vefatindan sonra da benim icin hem arkadas hem de aile olmustu. Ne zaman yalniz kalsam onu cagirirdim hep, bana her zaman kizsa da sürekli atisip kavga etsek de onunlayken kendimi iyi hisseder ve kisa bir anligina da olsa yalnizligimi unuturdum. Ama o artik yok... Yalniz kaldigimda bunu daha cok hissettim. Önce annemi sonra her ne kadar anlasamasak da babami sonra Aquarious'u ve son olarak arkadaslarimi ve evim olan Fairy Tail'i kaybetmistim.ben bunlari düsünürken basimi cevirip Natsu'ya baktim. Natsu, üzgün bir ifade ile: 

 -Evet .. Haklisin... Ama o zaman biz...(Natsu) sözünü bitirmesine izin vermeden,

 -Biliyorum... Natsu.... Sadece sizin icin degil, herkes icin cok zordu. Muhtemelen onlar da sizin gibi hissediyorlardi ve sanirim bu yüzden gittiler.... dedim hafif ve zoraki bir tebessüm ile. Bu konusmanin ardindan benim sehirdeki yeni evime dogru gittik. Eve vardigimizda Natsu her zaman yaptigi gibi yatagin üzerine kendini atti ve Happy tipki Magnolia daki evime ilk tasindigim zamanki gibi tirnaklarini duvara gecirdi.

 -HEY bana bak pisicik duvarlarimi cizmeye devam edersen biyiklarini yolarim teker teker (Lucy)

 - Lucy cok korkuncunsun....(Happy) 

 -Oi Lucy ben aciktim yiyecek bir seyler var mi? (Natsu)

 -AHHH... Yare yare bir yilda hic degismemisler. (Lucy) Ama bu bana sanki aradan hic zaman gecmemis gibi hissettirdi.Yemek yedikten sonra hemen uyuduk.

 -YAZAR-

 -Hey.. Happy uyudundun mu? (Natsu)

 -Ne oldu Natsu? (Happy)

 -Hadi kalk... Lucy uyurken yüzünü boyayalim. (Natsu) 

-Aye sir.. (Happy)

Bir kac tane renkli kalem alip Happy ile beraber Lucy'nin odasina sesizce girdiler. Tam o sirada Natsu'nun gözü duvardaki bir panoya takildi. Herkesin yerleri, en son ne yaptiklari ve son olarak nelerde görüldükleri ile ilgili ayrintili notlar tutulmus.Lucy bir yil boyunca gazeteci olarak herkesi arastirip takip etmisti.Natsu ve Happy bunu görünce dönüp birbirlerine baktilar. Sonra da Natsu, Lucy'e dönüp bakti ve kisa bir süre onu uyurken izledi ve kendi yattigi kanepeye uzanarak:

 -Happy..(Natsu)

 -Aye.... (Happy) dedi... üzgün bir ses tonuyla.

-Fairy Tail'i yeniden kuralim.herkesi bulup loncamizi yeniden insa edelim.(Natsu)

 -Aye sir.. (Happy)dedi... büyük bir sevincle.