Fairy Tail-Lucy'nin Hüzünlü Karari (Nalu)

Lucy ve Zeref'in Gerceklesen Rüyasi: 400 Yil Sonraki Ilk Karsilasma

Arkadaslar bir aksilik cikmadigi sürece her hafta düzenli larak bir bölüm eklemeyi hedefliyorum..Finale artik az kaldi ve bu kitaptan sonra iki hikaye daha yazmayi planliyorum... Onlar bu hikayeden daha kisa olacaklar ve ikisinide es zamanli olarak yazmayi planliyorum... Umarim zevkle okursunuz...

-ZEREF-

Zaman yaklasiyor...yakinda karsilasacagiz Natsu....kisa bir süre sonra hersey sona erecek...Ben bu düsüncelerin arasinda kaybolurken bir agacin altinda uyuya kaldim...

-Zeref yine mi burda uyudun?(Lucy)

-LUCY...Burdasin...(Zeref)

-Evet...tabi ki burdayim hem de bir saattir...Ayrica beni buraya cagiran sen degil miydin? (Lucy)

-Ama sen ölmüstün? (Zeref)

-Hayir aslinda ölmedim...Isinlanma büyüsü ile hemen uzaklastim ama geri döndügümde seni bulamadim...(Lucy)

-Beni aradin mi? (Zeref)

-Tabi ki aradim Zeref sen benim cok degerlisin...(Lucy)

Gözümden düsen bir iki damla yasi önemsemeden Lucy'e bakiyordum...Onun günes gibi isildayan -LUCY...Burdasin...(Zeref)saclarina ve yildiz gibi parlayan gözlerine bakiyordum...Onu cok özlemisim...

-Lucy seni cok özledim...(Zeref)

-Bende seni özledim Zeref...Tam 400 yildir seni ariyordum...(Lucy)

-Peki sen bunca yil nasil hayatta kaldin? (Zeref)

-Aslinda benim icin cok fazla bir zaman gecmedi Zeref? (Lucy)

-Nasil yani? (Zeref)

-Geldigim yere nasil geri dönecegimi bulamamistim ve seni de bulamayinca Yildiz Ruh Dünyasi'nda yasadim bir süre orda gecirdigim kisa bir süre insan dünyasindaki 400 yila karsilik gelmis sanirim...Ama seni o kadar zamandan sonra burda bulabilecegimi hic düsünmemistim...(Lucy)

-Haklisin ben de Arcselamin öfkesi yüzünden 400 yildir yasiyorum...(Zeref)

-Ama yine de herseye ragmen seni tekrardan görmek güzel...(Lucy)

-Evet haklisin...(Zeref)

-Sakin bana bunun icin agladigini söyleme...(gülümseyerek)....(Lucy)

-Sey...ben....(Zeref)

-Aglamani istemiyorum Zeref....(Zeref'in yüzünü iki elini arasina alarak bir yandan gözyaslarini siler ve alnini alnina degdirerek devam eder)...Lütfen aglama...(Lucy)

-Lucy....ben...(Zeref)

Bir anda birtina cikti ve arkami dönüp baktigim sirada Lucy önümde boylu boyunca yatiyordu...ve...kanlar icindeydi...Ben hemen Lucy'nin yanina gittim basini kollarimin arasina alip onu uyandirmaya calistim...ama uyanmiyordu...Sonra bir an icin gözlerini acti...Ilk defa cikolata kahverengisi gözlerine böyle araliksiz baktim...bir an icin gözlerimi ayirmadan baktim onun isiltisi kaybolmak üzere olan gözlerine...O sirada Lucy fisilti ile:

-Üzgünüm Zeref...seni yine aglattim...Affet beni...ben basaramadim...(Lucy)

diyerek gözlerini kapatti...Az önce benim farketmedigim gözyaslarim sicim gibi bosalmaya basladi gözlerimden...cigliklarimin arasinda Lucy'nin soguyan ve elleri ellerimden kayarken...Kafami gökyüzüne cevirip ciglik atmaya devam ederken gözlerimi simsiki kapattim...Lucy'nin ölümünü ikinci kez görmemek icin sonradan esen siddetli bir rüzgar ile yine actim gözlerimi ve hala agacin altinda uyudugumu ve rüya gördügümü farkettim...Bunca yil aradan sonra yine Lucy'i gördüm rüyamda...Bunun anlami ne diye düsünürken icimden haykirdim...