"නිශූ අම්මා.. නිශූ අම්මා.. මොකද මේ.. නැගිටින්නකෝ.. නිශූ අම්මා.."
කියාරා දිගටම අහිංසාට කතා කරා.. ඒ සද්දෙට අහිංසා ගැස්සිලා ඇහැරුණා..
"අහ්.."
"මොකද නිශූ අම්මා උනේ.. ඇයි මේ බය වෙලා වගේ.. ඔයා දැන් ගොඩ වෙලාවක ඉදන් ජෙනීගේ නම කිය කිය කෑගැහුවා.. ඒකයි මන් මේ බලන්න ආවේ.. මොකද උනේ.. ඔයා හොදින්ද.." කියාරා ප්‍රශ්න වැලක් අහගෙන අහගෙන ගියා..
[දෙයියනේ ඒ කියන්නේ මන් මෙච්චර වෙලා දැක්කේ හීනයක්ද.. දෙයියනේ.. ඒත් ඇයි මන් එහෙම හීනයක් දැක්කේ. ජෙනීට කරදරයක්වත්ද.. එයා හොදින්ද දන්නේ නෑ..] කියාරා අහපු දේවල් එකක්වත් අහිංසට ඇහුණේ නෑ.. එයාට දැන් දැනගන්න ඕනි එකම දේ ජෙනී හොදින්ද කියන එක විතරයි..
අහිංසා එයාගේ ෆෝන් එක අරන් ජෙනීට කෝල් එකක් ගන්න හැදුවා..
"මොකද නිශූ අම්මා මේ. කාටද මේ මහ රෑ කතා කරන්න හදන්නේ.."
"ජෙනීට.. මට දැනගන්න ඕනී එයා හොදින්ද කියලා.."
කියාරා අහිංසාගේ අතේ තිබ්බ ෆෝන් එක උදුරලා ගත්තා..
"පිස්සුද නිශූ අම්මේ.. දැන් පාන්දර 1ටත් ලගයි.. ජෙනී දැන් නිදිත් ඇති.. ඔයා දැන් කෝල් කරොත් එයාත් බය වෙයි.. ඒ හින්දා අපි උදේට කතා කරමු හොදද.. දැන් නිදාගන්නකෝ හොද ළමයා වගේ.. මන් අද ඔයා ගාව නිදාගන්නම්.."
එහෙම කියපු කියාරා අහිංසාගේ වම්පැත්තෙන් නිදාගෙන අහිංසාව එයාගේ උරහිසට හේත්තු කරගත්තා.. නිදාගන්න කොච්චර උවමනා උනත් ජෙනී හොදින්ද කියනෙක හරියට දැනගන්නේ නැතුව අහිංසට නිදාගන්න බැරි උනා.. ඒත් විනාඩි පහක් හයක් යනකොටම පොඩි එකෙක් වගේ අහිංසට කියාරගේ උරහිසේම නින්ද ගියා..
****************************
"කියාරා.. ඉක්මනට ලෑස්ති වෙන්න මැනිකේ.. අපි ඉක්මනට ඔෆිස් එකට යන්න ඕනී.."
" ඇයි ඒ අද එච්චර කලින් යන්න ඕනී.."
"මට ජෙනීව බලන්න ඕනී... ඔයා එයාට කෝල් එකක් ගන්න දුන්නෙත් නෑනේ ඊයේ... ඉක්මනට ලෑස්ති වෙන්නකෝ දැන්.."
අහිංසා පුලුවන් තරම් ඉක්මනට ලෑස්ති වෙලා ඔෆිස් එකට ගියා.. ඒත් තාම කවුරුවත් ඇවිත් නෑ..
ඔෆිස් එකට ගියපු අහිංසා බෑග් එකත් තියලා ජෙනී එනකන් බලන් හිටියා.. ඔෆිස් රූම් එකේ එහේ ඉදන් මෙහෙටයි, මෙහෙ ඉදන් එහෙටයි ඇවිදින්න පටන් ගත්තා.. හරියට ඉස්සර අකේශී එනකන් ඇගිලි ගැන ගැන බලන් ඉන්න පුංචි අහිංසා වගේ..
