Aydınlık ve Karanlık

5. BÖLÜM

|Yalanmış..|Adel'den...

Bunca yıl hiç sevmemiş meğersem. Annem dediğim kadın yıllarımi o sözleriyle çöp etti...
Annem beni ve babami hic sevmemis. Babam annemi biriyle konuşurken yakalamış, annem ise durumu acimasizca durustce açıklamış. Meğerse ben daha 2 yaşındayken aldattigi adam ile tanışmislar. Babami ve o adami aynu anda idare ediyormus annem. Annem durumu aciklayinca babam hemen sinirlenmis anneme bağırmış annem de babam bağırdıgi icin sinirlenmis ve babama ondan bosanacagini söylemiş... Annem valizini hazirlamisti babam ile iceride oturuyorduk tam kapıdan çıkacaktı ki son bir sey soylemek istedim.

Adel:
Anne, beni hic mi sevmedin?

Bunu o kadar ağlak bir sesle söylemiştim ki ben bile kendime acıdım ama o buna dahi acımadı.

Annem:
Hiç bir zaman sevmedim.
Adel:
Allah'a emanet ol.

Asla boyle bir sey yapacak insan degildim ama valizini aldim ve aldigim gibi kapinin dışına firlattim ve annemi disari ittim. Üstüne annemin yuzune ayakkabılarını firlattim. Kapiyi araladim ve tekrar konustum.

Adel:
Ya da... Allah'a emanet olma,Allah bir daha ne seni karşıma çıkarsın ne de beni senin karşına çıkarsın. Geber lanet kadın.

Annem olacak karı tam bir sey diyecekti ki kapıyı yüzüne kapattim. O acimasizsa ben onun bin katıydım. Kimse vicdanimla yarışamazdı. Muhtemelen odama gidip vicdan azabı cekerek, aglayacaktim ama bu kadın ona bile değmezdi. İçeri gittim. Babam öylece durmus yere bakiyordu. Gittim sarıldım. Konusmaya basladim.

Adel:
Baba lütfen çok düşünme şu kadını Allah'ından bulsun lütfen üzülme.
Babam:
Elbet kızım elbet oyle olur.
Adel:
Peki baba...

Aslinda daha da ısrar ederdim ama daha fazla konusursam sinirini benden cikarabilirdi. Bu yüzden sustum. Ceylin'den arayıp ozur dilemeye karar verdim. Annem olayi bize anlattiktan sonra resmen kizi evden kovmustum evinde gider misin diye bin defa sorup evinde gondermistim kızı. Hemen onu aradım biraz çaldıktan sonra aramayı açtı.

Ceylin:
Efendim askim
Adel:
Ceylin... Ben cok ozur dilerim anlik sinirle sana oyle davrandim gercekten ozur dilerim bir daha olmayacağına soz veriyorum.
Ceylin:
Yahu sanki 3 aylik arkadasiz ne ozur diliyorsun olabilir boyle seyler. Hem... Senin yerinde olsam bende oyle yapardim emin ol.
Adel:
Peki balim seni seviyorum görüşürüz Allah'a emanet ol.
Ceylin:
Sende askim hadi görüşürüz.

Hemen aramayi kapattim ve odama gectim. Okanlara gitmeye karar vermistim. Onu hic aramayacaktim direk gidecektim. Mutlu degildim ve o benim resmen mutluluk formülümdü. Hemen üstüme ne bulduysam gecirdim. Simsiyah giyinmistim. Bu gece muhtemelen onlarda kalacaktim bu yuzden yanima sirt cantasi aldim. Şarz aletimi,pijamalarımi ve kulaklığımı aldım. İceri gittim ve babam ile konusmaya basladim.

Adel:
Baba ben Okanlara gidiyorum. Haberin olsun belki bu gece Ceylinlerde kalabilirim.
Babam:
Okanlarda kalma sakın,öyle bir sey duymayayım.
Adel:
Peki baba seni seviyorum hoşçakal.

Babam kafasini salladi ve bende kafami sallayarak odadan çıktım. Cok kotuydum aynaya bile bakmiyordum ama eminim dudaklarim catlaktı,goz altlarim mosmordu, gözlerim ağlamaktan şişmişti. Emindim. Biraz daha yurudukten sonra Okanlarin binasina geldim.

Okan'dan...

Öylece oturuyor ve hâlâ katilin kim olduğunu düşünüyordum. Düşünürken evi bile toplamistim. Ev iki katliydi sadece ust katı kotu bir haldeydi. Teras vardi ve orayı temizlemeye cok üşeniyordum. Birden zil çaldı. Hemen kapıyı açtım. Gelen kişi Adel'di cok mutsuz görünüyordu.

Adel:
İceri girebilir miyim?

Çok ağlamaklı bir sesle söylemişti. Gozleri şişikti. Muhtemelen cok aglamisti.

Okan:
Elbette. Tabiki gel.

Adel kafasini salladi ve iceri girdi. Canta da vardi sanirim bu gece bende kalmayi planliyordu. Hemen salona gectik ve oturduk. Konuşmaya başladı.

Adel:
Annem ile babam bugün boşanacaklar...

Adel'in boğuk sesinden ve yuzume bakmamasindan uzgun ve bitkin oldugu belliydi... Adel birden aglamaya basladi aglamasi gittikce siddetleniyordu. Ona sarildim. Ona sarilmak beni iyi hissettiyordu. Onun da iyi hissetmesini umarak sarıldım ve daha sıkı sardim onu. Yüzüme bakti. Yavru kedi gibiydi. Yuzume cok masum bakıyordu.

Okan:
Sakin ol... Yanindayim...

Cok guven verici bir ses ile konuşmuştum. Adel bana her konuda guvenirdi. Butun aşklarını bilirdim. Ama ben ona anlatmazdim cunku benim tek ve ilk aşkım Adel'di. Hic bir zaman gostermezdim. Ancak ona çok aşıktım.
Bana her şeyi anlatmıştı. Annesi gercekten cok acimasizdi... Neyseki benim annem,ben çok küçük yaştayken hayatını kaybetmişti. Cok kotu hissediyordum. Adel kötüyse ben de kötüydüm...
Konuştukca Adel açılıyordu. Bir sıkıntı yoktu. Her seyi cok kafasina takan bir kızdı Adel. Her seyi çok takardı. Kimseye belli etmezdi. Kendini,sınırlı kişilere anlatırdı. Kimseye kendi hakkında cok bilgi vermez,onlarin kendisini kesfetmesini beklerdi. Bende oyle sayilirdim ama ben cok fazla takmazdim. Umursamazdim genelde.
Adel birden durdu. Yuzume, ağlamaktan şişmiş gozleriyle baktı. Cok ciddi bir sekilde konusmaya basladi.

Adel:
Okan... Ozur dilerim...
Okan:
Ne icin?
Adel:
Sana dertlerimi anlatiyorum. Farkindayim sende üzülüyorsun. Seni uzdugum icin ozur dilerim.
Okan:
Hayır,asla boyle dusunme her zaman bana anlat. Her zaman yanindayim. Ne icin varim ben?

Adel kafasini onaylar anlamda salladi. Ayağa kalkti ve bende ayağa kalktim. Birden sıkıca sarildi bana. Bende onu belinden sıkıca kavradım ve sarıldım.
Kokusunu içime cektim... Cok güzel kokuyordu. Gunlerce ona sarilabilirdim. Ona sarilmak dunyadaki en guzel duygulardan biriydi. Birden telefonum çaldı ve lanet telefon bu büyülü ani mahvetti...

*Lanetligece adlı kullanıcı sizi arıyor...*

Numarami sanirim bulamamisti. Instagramdan arıyordu. Hemen cevapladim.

Okan:
Ne var lan?
Lanetligece:
Aaa merhabalar tatlı çocuk! Naber?
Okan:
La bebe, bana tatlı çocuk deme.
Lanetligece:
Yavuz diyebilir ama ben diyemez miyim?
Okan:
Neden ses değiştirici kullaniyorsun?
Lanetligece:
Soruma cevap ver.
Okan:
Diyemezsin keyfimin kahyasi öyle istedi çünkü. Şimdi soyle, neden?
Lanetligece:
Beni tanımanı istemiyorum. Oldu mu?
Okan:
Hmm,tatmin olmadım. Ben seni tanimak istiyorum?
Lanetligece:
Ben istemiyorum.
Okan:
Benden mi korkuyorsun? Sorun yok.
Lanetligece:
Düzgün konuş. Senden ve kimseden hoc bir zaman korkmadim.
Okan:
Ok.
Lanetligece:
İyi gunler tatlim sonra görüşürüz.

Aramayı yüzüme kapattı. Adel'e döndüm saskin bir ifadeyle bana bakiyordu.

Okan:
Tamamen bos ver Adel.
Adel:
Pekâlâ... Bizimkileri çağıralım mı? Bu gece burada kalırız.
Okan:
Peki sen hallet.
Adel:
Halledildi bil!

Adel telefonuyla uğraşıyordu. Hemen gruptan mesaj geldi,gruba yazdi herkes tamam demisti. Geliyorlardi.
Bir kac saat icinde hepimiz toplandık. Sohbet muhabbet derken vakit,aksam saatlerine geliyordu. Birden kapı çaldı. Kim olduğu umrumda degildi acmazdim ama usenmedim ve kalktim ev sessiz olmustu herkes beni dinliyordu. Kapıyı açtım. Sağa sola baktim. kimse yoktu. Dondum tam gidecektim ki tekrar kapi caldi. Tekrar actim yere baktim ve kalpli bir kutu vardi.