"Tanginang mukha yan, ang ganda"
_-_-_-_-_--_-_-_-_-_-_-_-
*Evereign's POV*
Isang araw na ang nakalipas matapos kong makita ang lalaki sa cafe. Nung araw na yun ay inasar asar pa ako ng mga kasama ko dahil mukhang interesado daw ako sa kanya at ganun din ang lalaki sa akin.
Hindi ko nalang sila pinansin. Ganyan yan sila kahit workers lang sila ay kaibigan ang turing ko sa kanila dahil mapagkakatiwalaan kakatiwalaan naman sila.
Nasa bahay ako ngayon kakarating ko lang galing sa publishing company at ngayon naman ay nagpapaint ako kaya medyo makalat sa sala.
Si Shan ay nasa cafe na nagbabantay. Aalis ulit ako mamaya para bumili ng mga art materials dahil naubos na ang mga paint at canvas ko.
Wala pa akong kain at puyat pa ako kailangan kong matapos ang ginagawa dahil ilalagay na ang ibang paintings ko sa art gallery sa Makati. Mamaya nalang siguro ako kakain pag uwi.
Nag light na ako ng gamit at naligo na. Tinakpan ko ang eyebags ko at naglagay ng light make up. I wore my green trouser, white crop top and green cardigan. I wore my white snickers and tied my hair in a half pony tail. Kinuha ko na ang handbag ko at lumabas na ng bahay.
Medyo nanghihina pa ako at alam kong dahil sa gutom pero binalewala ko nalang ito kaain rin naman ako mamaya. Habang nasa mall ay hindi maiwasan na may lumapit sa akin para mag pa pirma ng published books ko o di kaya ay mag papicture kaya pa hinto hinto ako.
Nang sa wakas ay natapos rin ay lumabas na ako ng mall at papunta na ako ng parking lot when I suddenly felt dizzy kaya napahawak ako sa kung anong malapit sa akin. Nakarinig pa ako ng boses pero hindi ko masyado maintindihan hanggang sa dumilim na ang paningin ko at bumagsak sa bisig ng kung sino.
*Shanaya's POV*
Nasa cafe ako ngayon dito na rin ako nagrereview habang nagbabantay. Konti palang naman ang tao kaya nakakapag basa pa ako ng maayos.
I'm Shanaya Lee,23 years old Half Korean. Ako muna ang bantay ngayon wala naman kaming pasok ehh hinayaan ko muna si Evereign sa bahay para makapag pahinga sya. Minsan ko nalang sya makitang matulog at madalas pang mag skip ng meal kaya pinapagalitan ko.
May tinatapos pa kasi syang paintings para sa isang art gallery. tapos next week ay may event pa syang pupuntahan. She's always invited to participate writers convention. It's a big honor for her, they also wanted her to be a part of a gatherings. Madalas nya akong kasama sa mga ganon lalo na sa mga charity ball.She have the biggest fandom in wattpad community and known for her jaw dropping plot twist in her every stories and most influential writer in short she's the most famous writer.
I'm so proud of my best friend. She published her first own book at the age of 16 at nagtuloy-tuloy na hanggang sa kuhanin sya ng isang publishing company. May mga Paintings naman sya na nakaabot na sa ibang bansa dahil talagang magaanda ang mga paintings nya.
"Miss Shan, ako napo mag kaha"Umalis na ako sa pagbabantay at pumalit na sa akin si Aliyah.
"Ohh, sure. Aalis na muna ako saglit ha? Puntahan ko lang si Reign at may kukunin narin ako sa bahay"Nginitian nya ako saka tumango.
"Sige, maam"Kinuha ko ang gamit ko sa office. I am now walking when suddenly my phone rang and I received a text message kaya dali dali akong pumunta sa location ni Reign.
*Evereign's POV*
"She's the one I'm talking about bro"
"Tang inang mukha yan, ang ganda"
"Ganda sa personal"
"Shhh! Can you guys keep quiet?You might wake her up"
"I texted her friend, baka papunta na sya."
Minulat ko ang mata ko dahil sa ingat ng paligid kaso nasilaw ako sa liwanag kaya pumikit ulit ako at nagmulat nv mata para makapag adjust sa liwanag.
Pagmulat ko ng mata ay sumalubong sa akin ang apat na gwapong lalaki kaya napa kurap kurap ako ng mata. Teka, nasa langit na ba ako? Nahimatay lang naman ako ah? Sila na ba ang sundo ko?
"Your awake"a baritone voice said.
Minulat ko na ng maiigi ang mata ko at umupo kaya inalalayan naman ako ng lalaking blonde ang kulay ng buhok. I studied my surroundings.
"Where Am I?" Tanong ko sa kanila.
"Nasa bahay ka namin miss"Sagot ng brown hair.
"Ohh, wait. What?!"Bakit nasa bahay nila ako?
"Ahm.. We know that you don't like hospitals kaya ka namin dinala rito sa bahay"Sabi ng lalaki na blonde ang buhok pero medyo matangkad kaysa sa isa. May kahawig nga silang dalawa ehh nakalimutan ko lang kung sino. Ohh right baka si Tito Benedict?
"I'm Ben Zack, your father is my ninong. You probably don't know me kasi hindi ka naman lumalabas ng bahay nyo at ilag ka sa tao nung bata ka pa" So sya pala ang inaanak ni Dad at ang anak ni Tito Benedict. Nai- kwento na sya ni Dad ehh magaling na engineer daw si Ben. No wonder alam ni Ben na ayaw ko sa hospitals baka nabanggit ni Dad before.
"Uhh tha-"Naputol ang sasabihin ko nang biglang bumukas ang pintuan ng kwarto.
"Reignnnnnn! "Tinakbo ni Shan ang distansya namin at niyakap ako. Oa talaga kahit kailan"Ohh, Your friend is here"
"Bruha ka! I told you to take care of your self! Para kang bata!"Sermon nya sa akin kaya biglang ako ng nahiya sa mga kasama ko. Kaya binawalan ko sya.
"Shan naman nakakahiya!"Bulong ko sa kanya kaya bigla syang natauhan at hinarap ang mga lalaking kanina pa ako pinagmamasdan at na kita ko rin ang lalaki sa cafe!
"Hi! I'm Shanaya Lee pasensya na sa bff ko ha? Hindi na naman kasi siguro kumain kaya nahimatay"
"It's fine, next time remind her to eat"
"Yeah"
"By the way I'm Calix Sebastian"Nilahad nya ang kamay kaya tinanggap ko iyon at nakipag shakehands.
"Gagu beh! C. E. O ng Sikat na wine sa bansa! Pogi noh?"Komento ni Shan kay Calix pero binulong nya kaya siniko ko sya para manahimik.
"Engineer.Ben Zack. Ready to build our future"kumindat si Zack. Kinindatan nya rin si Shanaya dahilan para lumukot ang mukha ni Shan na mukha pang nadidiri.
"Luhh ang mais, mukhang tanga"bulong nya pa.Inirapan nya si Zack. Magkakilala ata sila and they seem to hate each other.
"Carl Arthur" He smiled at me and I smiled back at him.
"Atty.Luther Ace Rivero"The serious guy said with his baritone voice then he smiled at me.
"I'm Evereign Reverie Lacosta, Nice to meet you and thank you nga pala"
Nagpaalam na kami sa kanila kasalukuyan kami ngayong naka sakay sa kotse ni Shan at ang daldal nya na naman.
"Ang popogi beh! Sino sa kanila ang bet mo?Tapos titig na titig sila sayo mukhang type ka nila!"Halatang kinikilig pa ang bruha.
"Woy! Issue ka"Saway ko sa kanya. She just giggle and continue talking. Pumikit nalang ako at naalala na naman ang apat na lalaki. The one seems playboy, serious, cold and sweet. They all have different personalities. Hindi rin biro ang mga mukha nila na mala fictional character at lakas maka Prince Charming when ko kaya mahahanap ang Prince Charming ko? Hayys!
YOU ARE READING
Writer X Readers
Non-FictionEvereign Reverie Lacosta A writer who loves to write and create a stories. Maraming tumatangkilik na mambabasa sa kanya at isa syang sikat na novel writer sa bansa sa kanyang murang edad ay sumikat ang kanyang mga gawa na pinalabas na rin sa tv. S...