16/07/2017
Pazar
( GİRİŞ; )
...
Ben Hazal Akar. On yedi yaşındayım.
Bende çoğu, sıradan (bazı) kızlar gibi sıkıcı biriyim.
Kısacası yalnız başına kalmış birisiyim.
Arkadaş çevrem yoktur, olsa da sonunda bir açığımı bulup beni rezil ederler.
En son arkadaşım 9. sınıfta olmuştu.
Neyse benim için birşey ifade etmiyor.
Annemi ben daha doğmadan kaybettim.
Ben üç yaşına gelene kadar sahipsiz bebek kurumlarında büyüdüm.
Bir anne kucağına daha annem yokken hasret kalmıştım işte...
Babamın bana anlattığı kadarıyla bir trafik kazası sonucu annemi kaybetmiştim.
Peki ya babam?..
Benimle fazla ilgilenmeyen, umursamaz bir adamdı.
Doğrusu bende babama karşı bir soğukluk hissediyordum.
Üç yaşıma gelene kadar o yoktu çünkü.
Onu üç yaşımdan sonra tanımaya başlamıştım.
Akşam eve geldiğimde onu çokta iyi hâlde bulmuyorum.
Ve çoğu zaman böyle, babam sanki değişmiş gibiydi.
Herzaman kinden sert, öfkeli, tahammülsüz birine dönüşmüştü...
Annemle telefonunda bir videosunu görmüştüm, ancak baya mutlulardı.
Ve babam annemi...doğum gününde kaybetmişti...
Bu yüzden kendi doğum gününden nefret ediyor...
Bence haklı, ama yine de bunu atlatması gerekiyor...
öyle değil mi?
*****
Hayat sadece sevdiklerimizden ibaret
olsaydı, onlar için yaşamış olurduk.
Kendimiz için değil.
Belki de çoğu insan sevdikleri için yaşıyordu...
*****
Babam gerçekten kendini salmış durumda, kendine birşey yapacağından korkuyorum.
Hatta çoğu zaman akşam eve gelmiyor bile, onu bir keresinde içip ağlarken görmüştüm.
Benim için çok kötü bir histi...
Onu çoğu zaman uyuduğun da annemi
sayıklarken buluyorum.
Belki onu ilk defa bu kadar çaresiz görüyordum.
Ben babam için çabalarken o beni fazla umursamazdı dediğim gibi.
Yine neyse.
Okula biraz erken başladığım için 12. sınıfa gidiyorum.
12. sınıfa yeni geçtiğim için okuldan sonra daha verimli çalışmam gerekiyor, bu demek oluyor ki bana rahat yok...
** ** ** ** ** ** ** ** ** ** ** **
( . . . )
-Koca bir aralıksız dersten sonra biraz balkona çıkma isteğinde bulunmaya karar vermiştim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SON SEÇENEK {+18}
RomanceKırık şarap bardakları, eski anılar, tutkulu dokunuşlar ve bakışlar... Hepsini bir anda kaybettiğinizi düşünün... Geriye yıkık bir hayat ve çocuk gibi kalmış bir beden düşünün... "O güzel gözlerinin önüne bazen küçük bir yağmur damlası düşmüş, be...
