havuç • bxb

0️⃣1️⃣

Kafama göre yazıyorum=/

Okula sadece yok yazılmamak için geliyordum. Çünkü devamsızlıktan kalırsam babam beni sanayiye verirdi. Hoş zaten liseyi bitirsem bile beni sanayiden başka bir yerde almazdı zaten.

"Kaan çıkışta basketbol sahasına gidiyor muyuz?" Diye sordu, Yaşar kafasını sıradan kaldırmadan. Onayladım onu. "Gideriz gitmesine de, Mervelerde orada takılıyor ya. Hiç uğraşasım yok onunla."

Gözlerini devirdi Yaşar. "Abi kaç ay önce bitmiş mesele. Bu kızda ne gurursuz çıktı amına koyayım." Haklıydı. Merve aylar önceki ilişkimdi. Ama sanki evlenip, onu boşayıp üç çocuğuyla ortada bırakmışım gibi davranması aptallıktı.

Bir süre sonra zil çalınca bizde dışarıya çıktık. Koridorda büyük bir gürültü vardı herzamanki gibi. "Günaydııın!" Bağırarak dibimizde biten kumral kızla  yüzümü buruşturmak istedim. "Kaan, nasılsın? Dün sana yazdım ama meşguldün sanırım."

Yaşar yanımda kıs kıs gülüyordu, keçi ağızlı, Yaşar.

''Aynen, işim vardı, Merve." Dedim, etrafa bakarken. Onun yüzüne pek bakmıyordum çünkü resmen göz bebeklerinden kalp çıkacaktı ve ben bunu kaldıramazdım.

"İstersen eğer, bu gün beraber birşeyler yapalım mı?" Diye, sorduğunda göz devirmek istedim. Ya fazla gurursuzdu ya da, fazla aptaldı.

"Meşgulüm."

"Ne işin var ki?"

Bok var amına koyim. Yicen mi?

Yaşar, sonunda durup izlemekten vazgeçince. "Kahvede, bana yardıma gelecekte." Dediğinde, sonunda ikna olmuş olacak ki, ''Kolay gelsin o zaman, başka zaman yaparız bizde."
Bana gülümseyip arkadaşlarının yanına gitti.

Yaşar şok olmuş bir şekilde güle oynaya arkadaşlarıyla konuşurken bana bakıp kıkırdayan Merve'ye bakıyordu. "Vay anasını! Bi', siktir git demediğin kaldı kıza."

Bıkkın bir nefes verdim. "Demedim mi sanıyorsun?"

"Oha..."

•••

"Oğlum ne bileyim kızın, abisininde orada olduğunu?"

''Daha fazla konuşmaya devam edersen Allah'ıma sikerim seni."

İki metre açtığı ağzını hemen kapadı ve göz devirdi. Ah Yaşar... Aptal Yaşar.

Merve asalağı sahaya abisini çağırmış ve bizim sevgili olduğumuzu söylemişti. Herif zaten ben belalıyım diye geziyordu, bide ben gidip yok ben sizin kız kardeşinizle sevgili değilim, onu kovup duruyorum ama istenmeyen ot gibi dibimde bitiyor diyemezdim. Sonuç olarak 3 saat boyunca Merveye katlanmak zorunda kaldım.

Her gün nerdeyse yanından geçtiğimiz çocuk parkı saatin geç olması nedeniyle sessizdi, veletler çoktan evlere dağılmıştı. Yaşar'ın omzumu dürtemsiyle baktım ona. ''Abi, orda turuncu bişey var.''

Kaşlarımı çattım anlamazca. "Ne saçmalıyo'n?"

"Bak orada."

Bankın önünde gördüğüm yere düşmüş oğlanı kast ettiğini anladım, bir yanında ise bisikleti duruyordu. Yanına gittiğimizde kafasını kaldırmadan sessizce ağladığına şait olduk.

"İyi misin?"

Bizi fark eder etmez hızla göz yaşlılarını sildi. ''İyiyim...'' Ağladığından dolayı pürüzlü çıkıyordu ve büzmüş olduğu dudaklarıyla gerçekten masum görünüyordu.

Elimi uzatıp kalkmasını sağladım. Eli bile avucum içersinde küçük kalıyordu. Yaşarda düşen bisikleti kaldırdı.

Biraz inceledim görünürde herhangi bir yarası varmı diye. Yoktu.

"Bu saatte dışarda ne işin var bebe?" Dedi, Yaşar.

Oğlan turuncu kaşlarını çatıp. "Ben bebe değilim. 17 yaşımdayım." Yaşara sinirle bakıyordu. Kesinlikle bebekti. Bana bakınca hemen Yaşara dönüp ensesine patlattıp bir tane. "Ne diye çocuğa bebe diyorsun, keçi ağızlı."

Turuncu, Yaşara oh olsun der gibi baktı, sonrada bana dönüp. "Niye arkadaşına vuruyorsun, ayıp."Deyip, kollarını birbirine bağlayıp arkasını döndü ve bisikletine atladı.

Yaşar bana 'noldu lan göt' der gibi bakınca nah çektim.

Ve bisikletine atlamış giden bedeni izledik.