ေရွာင္းက်န႔္ရိေပၚရဲ့ရင္ခြင္ထဲမွာ ျမဳတ္ေနၿပီးရိေပၚကိုတင္းက်ပ္စြာပဲဖက္ထားမိတယ္။ လွၫ့္စားမယ္ဆိုရင္ေတာင္သူက ခ်စ္ေနမိမယ္ထင္တယ္။ ရိေပၚကသူ႔ကိုျပန္လည္ေပြ့ဖက္ၿပီး ႏွဖူးကိုနမ္းလိုက္တဲ့အခါ ရိေပၚႏိုးၿပီဆိုတာသူသိလိုက္တယ္။
"ကိုကို ကြၽန္ေတာ့္ကိုမခ်စ္တာ အံ့ဩစရာပဲ။"
"မင္းကသာကိုယ့္ကို ခ်စ္လားခ်စ္လားေမးေနတာ။ ကိုယ္မင္းကိုခ်စ္တာ လူတိုင္းသိတယ္။"
ေရွာင္းက်န႔္ၿပံဳးရိပ္သန္းၿပီးသူ႔ကိုေမာ့ၾကၫ့္လာတယ္။
"အဲ့တာဆို ကြၽန္ေတာ့္ကိုခ်စ္တယ္လို႔ဆိုလိုတာလား။"
"ေရွာင္ခြၽမ္းေတာင္ သိတယ္။ မင္းကဘာလို႔မသိတာလဲ "
"လာျပန္ၿပီ။ အဲ့နာမည္ကိုထၫ့္ေျပာျပန္ၿပီ။ ထၫ့္ေျပာစရာမလိုဘူး။ ကြၽန္ေတာ္ကမသိပဲေနမွာလား။ကိုယ့္ေယာက္်ားဆီကခ်စ္တယ္လို႔ ေျပာတာၾကားခ်င္လို႔ခနခနေမးေနတာကို သေဘာမေပါက္တဲ့ ကိုကိုကသာ ငတံုးႀကီး။"
"အား...ေနာက္မေျပာေတာ့ဘူး။ ခ်စ္တယ္။ ခ်စ္တယ္။"
ေရွာင္းက်န႔္ကသူ႔ဗိုက္ေခါက္ကိုဆြဲလိမ္ပစ္လိုက္တယ္။ ႏံုခ်င္ဦး။
ေရွာင္းက်န႔္ေက်ာင္းသြားဖို႔ျပင္ဆင္ရန္ ထလိုက္ေတာ့ ရိေပၚကသူ႔အေနာက္ကေနခါးကို ဖက္ၿပီးအဝတ္ဘီဒိုေရ႔ွမွာရပ္လိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ဘီဒိုကိုဖြင့္လိုက္တယ္။
"မင္း စေရာက္တည္းက အဆင္သင့္ ဝတ္လို႔ရေအာင္ အဝတ္စားေတြအစီတက် ဘယ္သူဝယ္ထၫ့္ထားတာလဲ။ "
ၿပီးေတာ့ ေနာက္ထပ္စားပြဲေရ႔ွကိုသြားၿပီး အံဆြဲႀကီးကိုဖြင့္လိုက္တယ္။
"မင္းစာအုပ္ကုန္ရင္ စာအုပ္။ ေဘာပင္ကုန္ရင္ေဘာပင္ လိုအပ္တာေတြကို ဒီအံဆြဲထ ဲနတ္ေတြ သၾကားေတြ လာထၫ့္ေပးထားတယ္ထင္လို႔လား။ note မွတ္တဲ့စကၠူေသးေသးေလးေတြကအစ ေသးေသးေလးကေနႀကီးႀကီးထိ ဆိုဒ္စံု။ ေခါင္းကေန ေျခအဆံုး လိမ္းစရာ skin care အျပၫ့္ အဲ့တာေတြက အလိုလို ဒီအခန္းထဲေရာက္ေနပါ့မလား။"
ေရွာင္းက်န႔္သူျပတာေတြကို ေငးေနမိတယ္။
"ကိုယ့္ကိုကိုယ္လဲ ဒီေလာက္ထိ လုပ္ထားတာကို ခုမွသတိထားမိတယ္။ ၿခံထဲက အမ်ိဳးသမီးေျပာမွ ကိုယ္သတိထားမိတာ။"
