Katliamın Tohumlari

20 2 0
                                    

Aradan 2 ay geçtinden sonra. Dünya içinde kitliklar meydana gelmeye başladi ekinler hava ikliminden dolayi mahvolmaya başladi kimisi bunun arkasinda kimileri birinin parmaginin oldugunu dusunur kimileri insanlarin yaptikleri kotulukler yuzunden tanrinin insanlari cezanlandirdigini dusunur.

Ama asil en buyuk problem bir din mesebenin çakrasiz insanlarin yuzunden oldugu dusuncesini ortaya atmaya başladi o din mesebe göre bizim varligimiz tanrilar tarafindan lanetlendiginden dolayi bizim varligimiz bu dunyada oldugu surece tanrinin insanlari cezanlandircagini idda etmeydi.

En kisa sürede infaz edilmedigimiz surece daha da kotu seylerin olcagi bunlarin bir başlangic olcagini idda etmeydi bu din mesebi kendilerine tanrinin kilici ismini vermislerdi amaclari ise dunyada olan yanliş bulduklari şeylere karsi cikmalariydi ve bu mesebin guclu baglantilari.

Ayriyettende gelir kaynaklari yuksekti her uyeleri aylik mesebe zorunlu olarak bagiş yapilirdi ve bu üyeler farkli farkli klanlardan olabiliyorlardi bu yuzden o meseb hemen hemen herseyi yapabilcek gucteydiler bu fikrin ortaya atildiktan kisa sure sonra bu fikri destekleyen klanlar çikmaya bile başladi büyük ayaklanmalar bile olmaya başlayinca koruma birligi bu fikre onay verdi.

Aradan 1 hafta süre geçtikten sonra bazilarimiz toplandi o toplananlar ise o din mesebi o insanlari farkli topraklarda teker teker halkin içinde katletti ve bunu destekleyen halktan bazilari gülüp egleniyorlardi. o halk içindeki infazdan sonra sira bize gelmeye başladi arkadaşlarim ölüyorlardi.

Kaçicak yerleri yoktu bende kaçmaya calisiyorum ama nafile vucudum artik kosacak gucu bile kalmamisti O igrenç klanlar o mesebin içindeki bazi klan üyeleri ve en kotusude konsey birligi hiçbirinin gözümde canavar ve katilden başka bisey degillerdi ve bu kişiler halkin gözünde kahraman olarak gorunuyorlardi

Hepsinden nefret ediyorum bu katiller kahraman olamaz hepsi birer canavar hepsini yok etmek istiyorum ne olursa olsun kisa süre koşarken sonra karnimda bişeyin oldugunu hissettim ve elimi koyup yere baktigim o an kanimi akarken gormeye başladim bilincim tamamen gidiyordu.

Akşam üstü gözlerimi açtim hepimizi üst üste koyup bi yere toplamişlardi ve cesetlerimizi ateşde yakiyorlardi o an o kinim ve nefretim sadece hepsini yok etmeye yogunlaşmişti üstümdeki ceset birikintisindan çikarak o an ki nefretimle orda gülen koruma birliginin adamlarini o an ki sinirle var gücümle itip ateşe attim o kadar çok gülüp eglenmeye odaklanmişlardiki beni fark etmemişlerdi bile.

O an digerleri gülmeyi kestiler o an yüzlerine bakipta şasirip bi yandan sinirlendiklerini yüzlerine bakipta anlasiliyodu hepsi bi an da mizrakla üstüme saldirdilar mizrakladiklarindan sonra ise beni ateşe attilar o an herseyin bitcegini dusunmustum bi yandan kinim ve nefretim hala geçmemişti o an vucudum yaniyodu.        

ama nedense canim yanmiyodu o an cikmak istiyodum cikamiyodum ve sonrasinda bi an hersey kararip gitti o an tek istegim onlarin oldurmekti keske 2. Bi hayatim olsaydi keske bi umudum olsaydi onlarim hepini gebertmek istiyorum ve o an o karanlik yerde gözler belirgenleşmeye başladi yüzünu hicbiseyini göremiyordum kimsin diye bagirdim ve bana isminin gölge oldugunu söyledi. Ben ise o an bagirarak nerdeyim ben sen kimsin diye o anki öfkeyle bagirdim.

Gölge:adim gölge iç çekerek kim oldugumum bi önemi yok zamanla kim oldugumu ögrenip ögrenmemek sana kalmiş sadece sana 2 seçenek sunuyorum.

O an yutkunarak ne oldugunu sordum ilk defa bu duyguyu tadiyor gibiydim.
Gölge: birinci seçenek şu: seni bi dünyaya işinlicam o dünya da ise bariş olucak ve mutlu hayat yaşicaksin ikinci seçenek ise: sana çakra gücünü bahşedicem ve sende bu dunya da yapmak istediklerini yapicaksin seçim senin.

O an cok dusunceler içine dalmistim ya başaramazsam farkli dünyada bariş içinde yaşamak daha iyi degil mi diye kafa karişikli yaşadim napicagimi bilmiyodum ama sadece tek istedigim o düzeni yikmakti o haksizligin ustesinden gelebilmekti o yaşadiklarim gozumde canlandi ve ikinci secenegi seçtim o an gölge yok oldu birden ve sanki ben bi boşlugun icinde düşüyor gibiydim.

kendimi o an o atildigim ateşin içinde buldum o an yine çikmaya çaliştim sanki normal bi sekilde hiç ateş veya bişey yokmuş gibi çikmaya başardim o damarlarimda dolaşan gücü hissedebiliyordum o an gülen koruma birligin adamlari şok olmuşlardi dilleri tutulmustu ve bisey bile anlatamiyorlardi elleri titriyordu  o an sadece oldurmek istedim napicagimi bilmiyordum sadece oldurmek istiyordum.

Kahraman AvcisiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin