fearless, seungin

4: seni önemsiyorum

🏩🌷🍓

"onun bir suçu yoktu, yazık oldu kıza."

"onu ilgilendirmeyen şeylere burnunu sokmasaymış o da."

jeongin dizlerime uzanmış film hakkında bir şeyler söylüyordu. saat bir buçuk olmuştu, normalde bu saatlerde uyurdum ama jeongin ilk kez bu kadar sakindi. bunu kaçıramazdım.

"merak etti ama ne yapsın kız?"

"karışmasaymış." dediğimde jeongin kaşlarını çattı.

"ne kadar kötü birisin ya! kız merak etmiş işte ne olmuş."

"öldü işte bak, ne olmuş diyorsun hâlâ."

yanaklarını şişirip ofladı. gülümsedim bu görüntüye. "kitap planlaman bitti mi?" diye sordu.

başımı salladım, "bir kaç güne yazmaya başlarım."

"çok merak ediyorum, nasıl bir şey olacak acaba?"

"bilmiyorum, umarım hayal ettiğim gibi olur."

başını yana yatırıp bir elini dizime koydu, "çok güzel olacak eminim. keşke bir yayın şirketiyle anlaşıp diğer iki kitabı da çıkartsan. kesin çok ünlü olursun."

bunu ben de çok istiyordum. küçüklükten beri en çok istediğim şeyler arasındaydı ama çok emek istiyordu. bunun için yaz tatilini bekliyordum. en uygun zamanda, en rahat şekilde yapmak istiyordum.

"yaz tatili gelsin de bakarız."

kısa bir süre sessiz kaldı. sonra başını dizimden kaldırdı, "ben yatıyorum, ortalığı topla. sabah böyle görürsem öldürürüm seni."

kaşlarımı çattım, "neden ben topluyormuşum? sen seviyorsun diye aldım, sen yedin. kendin topla." dedim ve ayağa kalktım.

"sen de yedin ama!"

"en çok sen yedin! gidiyorum ben, yediğin gibi toplarsın artık."

odama gidecektim ama yine sırtıma atladığı için gidememiştim. bu onun beni etkisiz bırakma yöntemiydi. sırtıma atlayıp odama gitmemi engelliyordu. düşmesin diye bir şey yapamıyordum ben de.

"jeongin in sırtımdan bak."

"ya toplamama yardım edersin ya da tüm gün sırtında dururum."

"tamam tamam, yardım edeceğim in."

kollarını boynuma iyice sardığında ciddi kalma çabalarım boşa gitti. güldüm yine istemsiz.

"söz mü?"

"söz."

-

"hyung, gelir misin acil!"

odamda yazı yazıyordum, jeonginin beni rahat bırakmayacak gibiydi. sabahtan beri benimle uğraşmadığı bir saniye bile yoktu.

"jeongin işim var diyorum, evden git artık!"

her pazar olduğu gibi bu pazar da evdeydik. bu yüzden jeongin hedefiyle, yani benimle uğraşıyordu.