-Het lijkt wel of hij hulp nodig heeft-
POV JANE
Pff, moet ik weer naar de rivier. Water halen. Voor onderzoek. Waarom ik altijd?! Ik hoor mijn moeder al zeggen: 'Jij bent het, en om dat te bewijzen, heb ik water nodig. En je weet het hé? Ja ha, niet aan de buitenwereld vertellen. Zuchtend loop ik naar de steiger. Ik weet zelf allang dat ik de kleindochter van Alyssa ben. Mijn moeder is immers haar dochter. Maar wat ik me afvraag, zou mijn moeder dan een gave hebben? Het moet haast wel. Haar gave zou wel zeuren zijn. Nee, mijn moeder is heel lief hoor, maar soms... Mensen zeggen dat mijn gave mijn mentale sterkte is. Eigenlijk niet, vroeger was ik heel verlegen, maar ik vond dat ik meer stoerder moest worden. Dus eigenlijk is het aangeleerd. 'Nu concentreren op het water, Jane' zeg ik tegen mezelf. Ik pak de emmer met het touw als ik opeens geschreeuw hoor. Ik kijk naar de overkant van het water. Daar ligt Stal en de steiger van Stal. Ik zie vaag een schim en hij met zijn armen. Wat zou er zijn? Ik knijp mijn ogen samen om het beter te kunnen zien.
POV LUKE
Ja! Dat moet haar zijn! De vrouw waar heel Stal over praat. Diegene die Crystal gaat redden. Dat zei vrouwe Anne tenminste, een soort heks. Nou ja, zo zal ik het niet noemen. Ze is een soort 3e oma voor mij. Zij gaf mij ook dit boek. Het gaat over de valling én de redding van Cry en Stal. Het was echt mooi om te lezen. Echt een soort roman. Ik schud mijzelf uit mijn gedachten. Nu doen wat vrouwe Anne had gezegd. Het boek geven aan de kleindochter van Alyssa. Ik heb er een briefje in gestopt zodat ze weet dan het van vrouwe Anne is. Ze komt elke dag om ongeveer 14:00 naar de overkant van de rivier. En nu staat ze daar. Ze heeft me in ieder geval al gezien. Nu nog maar duidelijk maken dat het boek voor haar is. Maar hoe? Ik heb het boek al in een plastic zak gedaan en het hele lang touw al klaargelegd. Ik hoef alleen maar het touw naar de overkant te gooien en dan moet die kleindochter ff het touw vastmaken. Daarna glijdt het boek als een soort zipline naar de overkant. Ik houd het touw omhoog! En maak een gooi-beweging in de hoop dat ze het begrijpt.
POV JANE
Wat doet hij nou? Wat gooit hij?! Heeft hij nou een touw in zijn handen? Moet ik misschien mijn touw ook pakken? Voorzichtig pak ik het touw. Hij schudt nee. Wat dan? Hij gooit het touw naar mij steiger. Maar hij mist. Moet ik misschien het touw pakken? Hij gooit nog een keer. Weer mis. Driemaal is scheeprechts zeggen ze. Ik sta klaar om het touw te vangen en JA BEET! Wat moet ik nu doen dan? De jongen aan de overkant pakt een ijzeren paal van de steiger. Wat is dat nou? Hij wijst naar mij steiger. Ik kijk om mijn heen. Daar is ook een paal. Maar die zit vast. De jongen maakt het touw vast aan de ijzeren paal. Dan wijst hij naar mij. Oohhh ik snap het. Ik moet ook dat touw vast maken! Ik maak snel het touw vast. De jongen knikt blij. Hij pakt iets en laat het zo naar mijn kant glijden. Snel pak ik het vast en bekijk het goed. Het lijkt wel een boek. 'Legendes van Crystal' heet het. Wat zou ik hiermee moeten?? Er zit ook een briefje bij. Ik loop maar naar huis om het te gaan lezen. Oh kak, ben bijna het water vergeten. Snel pak ik water en loop naar huis.
Superbedankt voor het lezen van het 2e hoofdstuk!!!!! Ik ben nog bezig met mn andere boeken dus het duurt misschien nog 2 weken voordat er een nieuwe komt:( Groetjes mij<3!
YOU ARE READING
The strength of our love♡
AksiJane en Luke wonen allebei in een apart dorp. De 2 dorpen worden gescheiden door de rivier. De rivier heeft iets magisch, waardoor er nooit een brug over kan worden gebouwd. Als ze elkaar voor het eerst ontmoeten zijn ze meteen 'in love' Ze besluite...