-Orman-

239 28 23
                                    

Aradan zaman geçmişti ve Anlatıcı çocukları toplayıp tekrar hikayesini anlatmaya devam etti...

"Jungkook çok mutluydu çünkü ilk defa arkadaşlığın meyvesinin tadına bakmıştı."
_________________________________
...

Gelgelelim aradan nerdeyse 3 ay geçmişti ve artık bu üçlü güçlü bir arkadaş bağı olan bir gruptu,onları ayırmak artık bir laneti bozmak gibiydi.Okulda bu grup artık çok konuşulmaya başlanmıştı ve Jungkook'un popülerliği çok fazla artmıştı.
Kimisi ona hediye,kimileri ise ona aşk mektupları yazıyordu.
Ama işin asıl kısmı hiç birine aldırış etmemesiydi...

23.05.____

Bir gün jimin yine masalarında bir mektup olduğunu görür ve artık o kadar mektup gelmiştir ki, o da sıkılmaya başlamıştır.
Sıraya oturur ve mektuba tekrar bakar,kimden geldiği belli olmayan bir mektup,üzerinde kan'a benzer kırmızı lekeler vardır.Bir süre garipser ve daha dikkatli bakmak için elini atacakken,elini biri tutar.

"Oh! bir mektup daha ,sanırım yine bana geldi. Bu mektupları yazmayı ne zaman bırakacaklar"diyip hemen Jimin'in alacağı mektubu çantasına sıkıştırır ve "Bugün benim bir yere acilen gitmem lazım daha sonra görüşürüz"der. Hızlıca çantasını alıp kendini sınıf kapısının dışına atar.

Ardından Taehyung elinde 3 tane içecek ile gelir ve "Az önceki Jungkook değil miydi?Neden aceleyle çıktı, bir sorun mu var? 2 dersimiz daha vardı..."

Jimin az önce olanları ona anlatır:
"Ama o hiçbir mektubu almazdı,üstelik mektubun kimden geldiğide yazmıyordu?"

Taehyung duraksar ve:
"Hadi ama belki özeldir,hem çocuğun mektubunu neden alıyorsun"diyerek sitem etti.

"Sana üzerinde lekeler olduğunu söylüyorum,sende olsan merak edip bakardın"
Jimin biraz endişelenmiştir çünkü Jungkook'un aniden kaybolduğu zamanlar oluyordu yani bu ilk değildi ve buna bir türlü açıklık getirememişti.

Tae ortamı yumuşatarak "Tamam eğer bir sorun varsa zamanla öğreniceğiz şu an onu sorguya çekmemiz pek doğru olmaz"

Jimin"Haklısın" diyerek onay verir.O gün ders bitiminde Taehyung kendisinin eve gitmesi gerektiğini ve Jimin de bir işi olduğunu söyleyerek ikisi yollarını ayırırlar.Jimin yolda giderken Jungkook'un evlerinin yakınında ki ormandan koşarak karşıdan karşıya geçmeye çalıştığını görür.Yüzündeki telaş ve korku her şekilde anlaşılabiliyordu.
"Elinde tuttuğu poşet ne?" diye,söylendi Jimin...

Jungkook telaşla koştu ve az ilerideki yokuşun dönüşünde Taehyung ile karşılaştı...

"Oh! Jungkook,burda ne yapıyorsun, senin evin diğer tarafta değil mi?Hem sen neden eve gitmedin?" Jungkook duraksar nefes nefese kalmıştır.
"Annem marketten 2 ramen almamı istedi.."diyerek olayı geçiştirmeye çalıştı.
Jungkook'un elindeki poşet Taehyung'un dikkatini çekmişti çünkü çok garip bir kokusu vardı,ama buna aldırış etmedi.
Jungkook tam gidecekken Tae onun elini iç tarafını kendine çevirerek "Neden bu kadar acele ediyorsun,senin eline ne oldu?Neden yüzüme bakmıyorsun 'JEON JUNGKOOK' SENİNLE KONUŞUYORUM " diyerek sesini yükseltti ve yavaşça nefes alarak sözlerine devam etti.
"Bana ellerinin neden kanadığını söyle, bu aralar çok garip davranıyorsun sadece endişeleniyorum bize bir açıklama yapman gerek.En yakın arkadaşının bunu bilmesine izin ver.Lütfen!!"

Jungkook kafasını kaldırır ve söze girer.
"Bir sorunum yok ve aramızın açılmasını da asla istemem hatta daha yakın olmak istiyorum yani bunu bilmeni isterim ama gerçekten bu aralar çok meşgulüm...Koşarken yere düştüm bu nedenle de ellerim bu halde,ben iyiyim,lütfen endişelenme!"
Taehyung ona baktı ve yara bandı çıkardı.Jungkook'un elini kaldırdı ve bandı yapıştırdı.
"Daha dikkatli ol" dedi ve onun gözlerinin içine bakarak yanından gitti.
Jungkook elindeki yara bandına baktı ve daldı...
Kalp ritimlerinin yavaşlamasını bekledi,ardından yüzünde kocaman bir gülümsemeyle yoluna devam etti...

Ertesi Gün

Jimin okul çıkışı Jungkook ile Taehyung'u bir yere götüreceğini söyledi.Geldikleri yer,dün Jungkook'un gittiği ormandı.

"Evet geldik" ikiside bir anlam veremeden Jimin'e bakıyordu.
"Jimin burası orman,madem buraya gelecektik, piknik için malzeme getirirdik" dedi Taehyung.
Jungkook buraya geldikleri için şaşırmıştı ve korkmuştu"Buraya neden geldik?Ben buraya girdim o kadar güzel bir yer değil, sıkılırsınız burada"

Jimin ikisine de tip tip bakiyordur "Siz buraya geldiğinizden emin misiniz sizi öyle büyülü bir yere götüreceğim ki,muhtemelen orayı daha kimse keşfetmedi"

Jungkook kekeleyerek"Kimsenin keşfetmediği yer mi?Hadi ama Jimin-shi beni korkutma"

Taehyung'un gözleri fal taşı gibi açılmıştı ve önden koşarak ormana girdi ve bağırarak"HADİ GELİN NE BEKLİYORSUNUZ" jimin de Jungkook'u çekiştirerek kendisiyle getirdi.Taehyung o kadar uzaklaşmıştı ki sesi çok zor duyuluyordu"ÖHK BURASI İĞRENÇ KOKUYOR"
Jimin hemen ona seslendi "SALAK ÇOCUK! O TARAFTAN GİTMEYECEKTİN,ORASI LAĞIM YERİ,GÜZEL KOKMASI İÇİN BİR SEBEP YOK!"
Taehyung söylene söylene yanlarına geldi ve çantasından fotoğraf makinesini çıkardı "Hadi bir ânı daha ölümsüzleştirelim" dedi ve fotoğraf çekindiler.
Bir süre sonra yollarına birlikte devam ettiler...

18 Dakika yürüdükten sonra Jimin onları durdurdu,bulundukları yer ormanın en son noktasıydı, belli yerleri tel örgüler ile ve upuzun sık ağaçlarla çevriliydi aralarından geçemeyecek kadar sıkılardı.Jimin yeri ellemeye başladı ve bir anda yerdeki yaprakları kenarı çekti ve bir tokmak belirdi.Tokmağı kaldırdı ve karanlık bir yer açılmıştı.
Taehyung şaşkınlık ve heyecandan hemen konuşmaya başladı."WOAH ŞAKA MI BU?BU GEÇİT BAMBAŞKA YERLERE AÇILIYOR OLABİLİR! Mesela etrafta büyücüler ile dolu bir yer, perilerin olduğu yada istediğimiz kadar yemek..." diyerek on saat hayal kuran Taehyung'a,Jimin seslendi :
"Çok hevesliysen önden buyrun" Taehyung kendini dikleştirdi ve ciddi bir ses tonuyla
"Öhm! Arkadaşlık önemlidir ayrıca geçen her şeyi benden önce yaptığını söyleyip böbürlenen sendin,bunda da ilk sen ol"
Jungkook gitmelerini hiç istemese de "Sorun değil ben ilk geçerim der."
İkisi de Jungkook'a kafalarını çevirir ve aynı anda "Huh" sesini çıkarırlar.
Jungkook direk içeriye girer ardından Taehyung,en sonda kapak tam kapanmasın diye arasına odun sıkıştırıp peşlerinden jimin gelir...
Az ilerledikten sonra çok hafif aydınlık olan bir yere geldiler ve üçüde şok olur ama en çok Jimin ile Taehyung çünkü kafalarını kaldırdıklarında hiç güzel bir manzarayla karşılaşmamışlardı.
...
__________________________________

Anlatıcı duraksadı ve derin bir nefes aldı"Evet bir bölümün daha sonuna geldik."

Çocuklardan biri garip bir soru sordu"Neden hikayenin belli bölümlerinde sesiniz başka birinin sesine dönüşüyor?"

Anlatıcı"Yorgunum ve birileri bana yardım ediyor" diye cevapladı...

(920 kelime)

"Şeytani Hisler" -Bir Arkadaştan Daha Yakın-Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin