Suçluların Hikayesi

Önemli görev

Uzun bir aradan sonra merhaba!
Nasılsınız?☺️
Yeni bir kurguma hoş geldiniz.
Biliyorum çok hızlı kurgu değiştiriyorum. Birini bitirmeden diğerine başlıyorum.😅

Ama ne yapayım aklımdakileri hemen yazmak istiyorum.😁

Umarım bu kurgumu da beğenirsiniz.

Buraya başladığınız tarihi yazabilir ya da kendinize not bırakabilirsiniz.👉🏻

İyi okumalar.❤️‍🩹
Yorumlarınızı ve yıldızlarınızı bekliyorum.

" Karar verildi" diye bağırdım , elimdeki çekici vurarak. Tartışma son buldu, ortalama bir sessizlik esir aldı. Bu anı o kadar çok yaşamıştım ki artık ortamdaki gergin havaya alışmıştım. Eskisi kadar gerilip heyecan yapmıyordum. "İşlediği 8 cinayet, 7 darp ve 2 küçük kız çocuğuna taciz nedeniyle müebbet yemesine karar verilmiştir."

Bir anda bütün sessizlik bozulmuş salonu neşeli çığlıklar doldurmuştu. İster istemez gülümsedim. Sanırım Adalet yerini bulmuştu. Son kez çekiçimi masaya vurdum. " Mahkeme bitmiştir."

Dedim ve ayağa kalkıp mahkeme salonundan çıktım. Bu hissi seviyordum. İnsanların arkamdan ettiği teşekkürler ve dualar adaletin yerini bulduğunu gösteriyordu. Tabii ki herkesin mutlu edemezdim ama adaleti yerine getirebilirdim.

Uzun koridorda emin adımlarla ilerlerken birinin bana seslenmesiyle durup sesin geldiği tarafa çevirdim bakışlarımı. Seslenen kişi Evrim' di.

" Ooo, Hakime hanım bir suçluyu daha içeri tıkmış duyduğum kadarıyla."

Sırıttım ve kafamı evet anlamında aşağı yukarı salladım.

" Ama hızınıza yetişilmiyor Işıl Hanım."

Gülerek gözlerimi devirdim. Yalakalık başladığına göre kesin bir şey isteyecekti.

" Ne istiyorsun Evrim."

Evrim yakışıklı çocuktu. Benden bir yaş büyüktü ama bayağı uzun boyluydu. Fit bir vücuda, kahverengi saç ve gözlere sahipti. Eğlenceli ve tatlı biriydi. Evrim elini sıkıntıyla ensesine atınca olayı anladım.

" Evrim, yapmadın değil mi?"

Mahcubiyet ile gözlerini yere çevirdi. Yine mi yaa?! Bu üç etti! Ona sürekli olarak ihanet eden sevgilisi ondan yalancı gözyaşları eşliğinde özür dilemiş ve Evrim'de onu yine affetmişti. Evrim gerçekten aşıktı ama sevgilisi yani Azra için aynı şeyi söyleyemezdim. Evrime baktım.

" Tamam, o kızı son kez uyaracağım ama tekrar yaparsa artık onu dava et!"

Evrim başını aşağı yukarı saldı.

" He, bu arada Eliz Hanım seni çağırdı."

"Tamam."

Evrim'in yanından ayrılıp Eliz Hanım'ın odasına doğru ilerledim. O buranın müdürü gibiydi. Genellikle polis departmanındaki kişilere görev verirdi. Ama ben bazen öyle ya polislerle beraber baskın ve denetleme yapardım.

Elif Hanım'ın odasının kapısı önüne gelince durdum. Kapıyı tıklattım ve 'girebilirsiniz' komutuyla kapı koluna aşağıya doğru baskı uygulayarak ittim ve içeri girdim. Eliz Hanım kafasını kaldırıp bana baktı. Sonra eliyle masasının önündeki koltuğu gösterdi oturmam için. Hiç bir şey demeden eliyle gösterdiği katran karası koltuğa oturdum.

Eliz Hanım öksürerek boğazını temizledi ve konuşmaya başladı.

" Işıl, seni neden çağırdığımı az çok tahmin ediyorsundur zaten."