everything that I want || taegyu

14

ocaktan sonraki ilk bolum!!!
ya biraz gecikmisim sanirim ama bisii olmas dmi😅😅

saka bi yana cidden unutmusum fici olaylari falan insallah siz de unutmamissinizdir

duzuenlemedim yazip atiyom direkt yanlis varsa ozur dilerimmm

yorum yapip oylarsaniz sevirinirm💗💗

☆

Taehyun birinden hoşlanıyor. Taehyun birinden hoşlanıyor ve benden bunun hakkında tavsiye istedi.Benden istedi. Kendisinden hoşlanan kişiden.

Ne kadar üzüldüğümü, ne kadar kalbimin kırıldığını bilmiyor bile. Onun hakkında olan duygularımı bilseydi kesinlikle bırak tavsiye istemeyi, konusunu bile açmazdı. Çünkü o; o kadar kibar, o kadar düşünceli biri ki...

Acaba hoşlandığı kişi nasıl? Benden daha mı yakışıklı? Benden daha mı zeki? Benden daha mı eğlenceli?

Umrumda değil. Ben; en yakışıklısı, en zekisi ve en eğlencelisi olurum onun için. Yeterki benimle beraber olsun. Kulağa biraz bencilce geliyor değil mi?

Ne ara ona bu kadar duygu beslemeye başladığım veya hayatımda böylesine önemli biri haline geldiği hakkında bir fikrim yok. Biz tanışalı ne kadar oldu ki zaten?

Bu kadar sürede onu böylesine sevmeye başlamam belki duygularımı basit şeylermiş gibi gösteriyor. Ancak kalbimden biliyorum ki hissettiğim şeyler ne basit ne de yalan. Hissedebiliyorum doğru kişi olduğunu.

Gelip benden tavsiye istediğine göre sanırım daha önce birinden hoşlandıysa bile anlayamamış. Hoşlandığı kişiye karşı o kadar tatlı duygular besliyor ki bazen keşke duygularının farkına varmasına yardımcı olmasaydım diyorum.

Kıskanıyorum sevgisini. O kişiye olan duygularını. Benim neyimi sevmedi acaba? Onda olup bende olmayan şey ne?

Dürüstlük...Çocuğa 'bonbonbabapro' adında fake hesaptan yazdım. Kim olduğumu bir türlü söylemedim. Onunla yüz yüze karşılaştığımızda sanki hiç tanımıyormuş gibi davrandım. Hâla da davranıyorum. Muhtemelen onun sevdiği kişi dürüst. Evet, işte onda olup bende olmayan o özellik.

Söylemeye korkuyorum Taehyun'a. Ya onu bu zamana kadar kandırdığım için benimle konuşmayı bırakırsa. Ya artık eskisi gibi olamazsak? Söylesem çok mu üzülür acaba?

"Üzülür tabii ki aptal! Çocuğu ayakta uyuttun resmen. Benim yüzümden "ayı" diye biriyle aradaş olduğunu zannediyor!"

Ellerimi saçlarıma götürüp başımı hızla iki yana salladım.

"En başta dürüst bir şekilde yazsaydın böyle olmayacaktı işte. Ne diye fake hesaptan yazıyorsun? Gelecekte neler olacağını hiç mi düşünmedin? Kalın kafalı."

Aptal Gyu, aptal Gyu!

Gyu lakabını o takmıştı bana..

Ansızın açılan kapımla korkudan sıçrayarak hemen gözlerimi silmeye çalıştım.

"Laa ağlıyor musun sen?" Hızla yanıma gelip sarıldı bana Jeongin.

Bende içimde tuttuğum göz yaşlarının akmasına izin verdim. Ne kadar süre ağlamaya devam ettim bilmiyorum ama sesini bile çıkarmadan ben sakinleşene kadar bekledi.

Burnumu çekip ona baktım. "Ağlıyorum la."

Gülüp tekrar sarıldı bana. Ayrıldığımızda çok ciddiydi "Choi Beomgyu, artık hiç bir itirazını kabul etmiyorum bize ne olduğunu derhal anlatıyorsun. Kaç gündür odandan çıkmıyorsun. Bitkisel hayata girmiş gibisin resmen."

"Çok kötü hissediyorum Jeongin..."

Elleriyle alkışladı ve alkışlamasıyla kapı çat diye açıldı.
Kucaklarından taşarcasına abur cuburlarla içeri girdi Hyunjin, Changbin, Yeonjun ve Seungmin.

En son içeri giren Chamgbin seri adımlarla öne geçti ve elinde, yatağıma dökülmesin diye getirdiği örütü yatağa serdi.

"Oha hazır mı bekliyordunuz lan?"

"Farkında değilsin sanırım ama son günlerde hiç iyi değildin amına koyduğum." dedi Hyunjin.

Seungmin devam etti: "Endişelendirdin bizi orospu cocuğu."

Hepimiz daire oluşturacak şekilde oturduk yatakta. Tüm gözler bana çevriliydi.

Gergince yutkundum.Jeongine döndüm. Gülümsedi ve konuşmam için yavaşça kafasını oynattı.

"Ben Taehyun'u çok seviyorum.Hatta öyle böyle sevmiyorum onu. Nasıl tarif edeceğimi bile bilmiyorum. O benim için bahar aylarındaki çiçekler gibi, yazın sıcaklığındaki serinleten o dondurma gibi, en sevdiğim şarkımın en sevdiğim yeri gibi."

"Ne zaman bu hale geldi benim için bilmiyorum. Tek bildiğim şey onu sevdiğim. Ancak geçenlerde öğrendim ki birisinden hoşlanıyor."

Son cümleyi söylerken sesim titremiş, gözlerim dolmuştu. Changbin uzanıp elimi tuttu.Ondan güç alıp devam ettim.

"Gelip benden tavsiye istedi.Kendimi o kadar kötü hissediyorum ki..."

"O günden sonra bir daha konuştunuz mu?" diye sordu Yeonjun.

Başımı salladım. "Bir kaç defa kısa süreli konuştuk ama dayanamadım ve telefonu kapattım."

Uzanıp kafama geçirdi. "Çocuk seni ne kadar merak etmiş haberin var mı?! Geceleri uyuyamıyormuş onunla konuşmayı bir anda kestiğin için! Bir şey yaptığını düşünüyormuş. Hasta olmuş hastaa!"

"Ne! Hastalanmış mı? Nerden öğrendin? Kim söyledi?"

"Soobinle konuştum. Taehyun ona anlatmış, tavsiye istemiş. Tabii sen telefonuna bakmadığın için haberinin olmaması normal."

"Üstüne gitme Beomgyu'nun Yeonjun." dedi Seungmin. " Çocuk yeterince kötü hissediyor zaten. Daha da beter etme."

Yeonjun kendinden utanmışçasına olduğu yere sindi. "Doğru, haklısın. Afedersin Beom...Sadece iletişimsizlikten ikinizin de fena halde olmanıza göz yumamıyorum."

Bir şey yaptığını mı sanmış? Bu halde bile yiyesim geliyor ya...

"Beomgyu," Jeongin konuşmaya başlayınca ona döndüm. "ikinizin hemen konuşması lazım. Sonucu ne olursa olsun bu halde kalamazsınız. Konuşmayı kesme kararı alsanız bile."

"Bu durumun ikinize de iyi gelmediği çok açık." dedi Hyunjin onaylayarak.

Haklılardı. Ben kaç gündür çok kötü hissediyorum çok kötü hissediyorum diye dolaşıyordum ama onu hiç düşünmemiştim. Kendisini suçlamış meğersem.

Uyuyamamış...Hasta da olmuş benim yüzümden.Belki bana yazdığı mesajlarda bahsetmişti ama ben telefonu bile açmadım ki.

Ne kadar bencilim gerçekten de! Kendim kötü hissetmemek için bir anda çıkmaya çalıştım çocuğun hayatından.

Bir anda gelen cesaretle yataktan dönerek atladım.

"Napıyorsun ya ,ödüm koptu?" diyen Changbin'i hiç sallamadım

Bu kadar kendimi düşündüğüm yeter.Taehyun'a sonucu ne olursa olsun açıklamalıyım durumu. Bunu hakkediyor sonuçta.

"Yeonjun, çabuk Soobin'e sor Taehyun'un nerede olduğunu. Yeter bu kadar mutsuzluk."

☆

bence de yeter bu kadar mutsuzluk gyu