Love Me Harder

Chapter 08: Mother Gretel

"Hello po Mo--" Hindi ko na naituloy yung sasabihin ko when my mother's slap greeted me first pagkababa na pagkababa ko ng kotse.

I was speechless... Hindi ako makagalaw.

Even ang iba ay nagulat kagaya ko.

What did I do wrong? Hindi naman ako tumakas sa kaniya? I didn't fail any of my subjects. Kaya for what? Para sa'n yung sampal na yun?

"Ingrata!" nakahawak pa rin ako sa pisngi kong sinampal niya when she made me look at her habang nakasabunot siya sa'kin.

"Ah! Mo-Mommy...Ma-Masakit po" daing ko nang mas lalong humigpit ang pagkakasabunot niya sa'kin. Anytime ay babagsak na ang luha ko sa sobrang hapdi ng pagkakasabunot niya.

I tried to remove her hands but she's gripping my hair tightly kaya wala akong nagawa kundi ang mapasunod sa kung saan niya ako balak kaladkarin.

"Stubborn Brat! Ang bata-bata mo pa malandi ka na!" she yelled, sabay marahas akong binitawan. I outbalanced my position nang gawin niya yun kaya dumiretso ako sa centre table namin causing me to break the glass.

"Di ka talaga nakikinig sa'kin! Masyado kang nakakahiya! Kung sino-sino na lang lalaki ang kinakasama mo!" my body ached because of the impact pero parang baliwala pa rin yun kay Mommy.

"Mo-Mommy... h-hindi ko po alam kung ano yang s-sinasabi niyo po" I cried to my defense.

"SILENCIO! Sumasagot ka pa!? Di ka na talaga magtatanda ha!" nangingigil na inipit niya ang pisngi ko.

"Ang dapat sa'yo pinaparusahan!" Matatalim ang tingin ni Mommy sa'kin. I can't seem to see any mercy on her gaze, not even the tiniest bit of it. My heartbeats were beating fast... Kinakabahan ako...Natatakot...Ano kaya ang pwedeng gawin ni Mommy sa'kin?

Sa mukha niya pa lang at pananalita, she's damn fucking mad at me.

"René! Yung latigo!" She exclaimed. Kitang-kita ko kung gaano na kagigil ang kamay niyang latiguhin ako.

"M-Miss..." Renè was hesitant. Ramdam ko ang awa sa kaniya from the way she looked at me.

"YUNG LATIGO! BILIS!" nag-aalangang inabot ni René ang Latigo ni Mommy. Ayaw niya sana itong bitawan pero si Mommy na ang kumuha nito sa kaniya.

She rolled up her sleeves and readied herself para paluin ako.

"Ah!" Daing ko when I felt the tinge of pain nang dumapo sa'kin ang unang pag latigo niya.

"Para ka lang ding Ama mo! Nakakasuklam ka! Nakakahiya!" napaigtad ako nang tumama ang Latigo ni Mommy sa likod ko. Sa sobrang dami ng hapdi na nararamdaman ko, hindi ko na alam kung ano ang masakit sa'kin.

"You're Useless! Wala kang pakinabang! Ni hindi ka nagtatanda!" Nakagat ko ang ibabang labi ko nang tumama na naman ang latigo sa may hita ko.

How can Mommy be this cruel to me? Kung galit siya kay Dad, bakit sa'kin niya isinisisi? Ano bang mali sa'kin? What did I do to make her hate me like this.

"Ano!? Where's your filthy mouth Ha! Bakit hindi ka na sumasagot ngayon!" This isn't the first time she hit me. Sa totoo nga niyan halos every week niya ako pinagbubuntungan ng galit niya.

Umiiyak na lang ako dahil sa pisikal na hapdi ng mga ginagawa niya... pero yung totoo? I feel like I'm slowly becoming numb of it. Yung tipong nasasanay na ako sa sakit...