ANGEL'S P. O. V.
------------------------------------------------------------
Ghad kainis yung Ignacio na yon ha. Umaga palang na stress na ako. Buti nalang at nakita ko si Yurech papasok. Finally, someone who can brighten up my mood. Someone na di ako aasarin about sa driver na yon dahil wala naman siyang alam. Wala siya kahapon e.
"YURENGGGG!" i shouted my nickname for him on top my lungs. Wala akong pake if magsinglingonan yung ibang students. I just miss my childhood bff so much.
"Uy Bruha, lakas ng boses mo mahiya ka naman" he said nang makalapit ito sakin.
"So what?" pairap kong saad.
"Baliw ka talaga" natatawang sabi niya.
"So san ka galing? Bat waler ka kahapon?" tanong ko dahil wala naman siyang paalam sakin.
"Family stuff, uuwi daw si kuya e" paliwanag niya pa. Agad na nagsilakihan ang aking mga mata.
"Really?! Uuwi si King??" excited na tanong ko. Omg uuwi si kingsleeeyyy my lovesss. Siya lang talaga ang only person in the world na nakakapagquestion sa aking ng loyalty ko sa stray kids. Hays buo na talaga araw ko. I cant wait to see him again. Ghad his handsome face na worth sampong concert ng straykids. His voice na tila isang aldum na ng straykids sa ganda, so masculineee and deep. I cant wait to hear them again. At dagdag mo pa yung talino niya sa science. OMG he's the standard talaga.
"Oo nga, bingi lang?" pilosopong sagot nitong kasama ko. Epal naman to. Excited lang e.
"Sorry naman, excited lang e"
"Alam mo ikaw, minsan naiisip ko kinaibigan mo lang ako dahil gusto mong mapalapit sa kapatid ko" nanliliit ng mga matang sabi niya.
"Hindi no. Gusto talaga kitang kaibigan. Bonus nalang yung kuya mo." pilya kong sabi.
"Whatever, di talaga kita ipapakita sa kuya ko" pananakot niya.
"Di ko need help mo noh. Kaya ko magpakilala sa kanya as his future wife, not as your friend." pairap kong sabi.
"Tignan lang natin. Baka nga tumiklop ka jan e." paghahamon niya pa.
"No way, once in a life time lang to beh." kampanting saad ko.
"Once in a lifetime lang talaga. Huling beses na tong uuwi si kuya e. And after this, he'll settle and live in Switzerland for good." what he said made me sad. So that means i cant see him anymore after this visit?
"Bakit siya uuwi?" i cant help but ask. Baka umasa ako na ako yung binalikan niya. Keme, as if naman may history kami.
"May kailangan lang asikasohin na papers. Tas unfinished business din dito at gustong makipagbonding sa aming lahat." paliwanag niya pa.
"Magtatagal ba siya rito?" malungkot na tanong ko.
"Maybe mga 6 months or less" what he said made me even more sad. Di na nga siya babalik dito, hindi pa siya magtatagal.
"Dont make a face like that, para ka namang pinagsakluban ng langit at lupa. Di pa nga dumadating yung tao, iniisip mo na agad yung pag alis niya."
"eh kasi naman, mawawalan na ako ng isang rason to live bukod sa straykids." nawawalang pag asang sambit ko.
"oa mo namn. Pero at least may straykids kapa" pang aasar niya pa.
"Whatever. I'll make him want to stay nalang." desisdidong sabi ko. If he falls deeply for me, then probably it'll make him stay.
"Assuming, asa ka namang papansinin ka non. Dami kayang magagandang babae ni kuya." pagdidiscourage sakin ni Yurech. Kahit noong mga bata pa kami, he really won't support me sa feelings ko para sa kuya niya. I get it, he wants to protect me from him. Ayaw niyang masaktan ako sa posibleng maging trato ng kapatid niya sakin.
"Nagbago na kaya yung kuya mo." depensa ko pa.
"How sure are you? Di pa kayo nagkikita ah" hindi ko pa talaga nakilala face to face si king. Nakikita ko lang siya paminsan minsan sa mansion nila Yurech paggumagala ako sa kanila noong 13 palang ako. Pero hindi pa kami nakakapag usap dahil nga medyo iwas ata siya sa tao o talagang masungit lang siya. Hindi ko alam kung napansin niya ba presensya ko tuwing na sa bahay nila ako o kahit nakita man lang ako tuwing magkasama kami ni Yurech.
"heh, epal ka talaga" naiinis na sabi ko.
"Baka nga he's dating someone right now." dagdag na asar niya pa.
"As if. Stop making me overthink! Ipapaconfirm ko pa kay Ac ito" naiinis kong sabi. Nothing is proven right until Ac said so. Gusto ko sana ako mismo makaalam pero di naman ako tulad ni Ac na mala detective maghanap ng info about sa isang tao.
Naiinis akong nagmartsa papalayo sa kanya. At pumasok sa classroom. Dahil sa kwentohan namin, diko na namalayan na nasa harap na pala kami ng pinto ng classroom ko. Buti nalang talaga hindi kami magkaklase ni Yurech sa subject nato ngayon kung hindi madadagdagan lang inis ko sa pagmumukha niya.
Agad na akong umupo sa upuan sa may bandang binta. Pinatong ko na lamang yung ulo ko sa aking kamay at napatulala. Akala ko talaga masaya ako ngayong araw, akala ko lang pala. andaming nanyare sa umagang to. 8am palang pero drained na ako.
Nang matapos ang klase ko sa umaga ay agad na akong bumaba at nagpunta sa cafeteria. Finally, lunch time. My favorite time everyday. Sa pagkain ko nalang talaga ibubuhos yung sama ng loob ko ngayong araw, at lease ito sure talagang makakapagpagaan ng loob ko.
Pagkapasok ko ay agad hinanap ng aking mga mata ang aking mga barkada. Agad kong napansin si Cale na may dalang maraming pagkain na papalapit sa isang mesa na malapit sa may binta nitong cafeteria, nang sundan ko ito ng tingin ay agad kong nakita sina Ac, at Lein. Agad akong nagtungo sa kanila at hinablot ang sandwich na nasa kamay ni Cale.
"Akin nato, gutom ako. Bili ka nalang ulit" sabi ko saka umupo.
"Langya, ako pumila para nyan oy." saad niya pa.
"Pila ka nalang ulit" sabi ko habang ngumisi.
"che!" at wala syang nagawa kundi ang pumila ulit.
"Asan nga pala si Dimlen?" tanong ko sa dalawa nong maalala ko na wala nga pala siya rito.
"Nasa library si tanga, tinuturuan yung isa niyang kaklase" sagot ni Ac.
"Sino kaklase?" nagtatakang tanong ko. Bilis naman niya magkaroon ng kaclose. Pinalitan niya agad kami.
"I dont know. He's pogi naman kaya it's fine." sagot naman ni Lein. Ito talaga pag pogi, g agad. jusko
"Lilibre naman daw siya non ng lunch kaya pumayag siya." dagdag na paliwanag ni Ac.
"Yung babaeng talaga yun, napaka kuripot." sabi ko. Totoo naman, kung kaming lahat gastador, siya nman tong nag iisang kuripot. Pero siya itong mahilig magpautang tas yung iba di na pinapabayaran, lalo na kung maliliit na halaga. Ewan ko ba sa babaeng yon.
"Ito na mga mahal na prinsesa" mayamaya ay dumating na si Cale dala ang mga pagkaing alam nya na gusto namin.
"Libre bato?" tanong ni Ac.
"Bakit? babayaran mo ba ako?" nakapamiwang na tanong ni Cale.
"Hindi, mas sasarap kasi paglibre." sagot ni Ac. At nagtawanan kaming lahat maliban sa nakabusangot na si Cale.
----------------------------------------------------------------
(ps. this chapter may have contained numbers of errors. Sooner or later, I'll edit it properly. Im just in a hurry and excited to publish this chapter, enjoy reading everyone!)
YOU ARE READING
OUR WRITTEN MEMORIES
Romance"Oh, dear diary, I met a boy He made my doll heart light up with joy Oh, dear diary, we fell apart Welcome to the life of Electra Heart" - i love this song. Not that i can relate to it but there is something about this song that caught my interest...
