《2》

252 16 1
                                    


မာရနနိုးလာတော့ သူ့ဘေးမှာနတ်သမျှလှပတဲ့လူသားက
မေးထောက်ကာအိပ်ပျော်နေသည်
ထိုလူသားလှပုံများ ရေသူမျိုးနွယ်ရဲ့ချောပေ့လှပေ့ အလှပဂေးတွေထိုင်ငိုလောက်သည်
သို့သော်အလှအပအားသူကြာကြမရှုစားနိုင်ပါ
သူ့မျိုးနွယ်အတွက် ဖူးစာရှင်ရှာရဦးမှာဖြစ်တာကြောင့် ကုတင်ပေါ်ကဆင်းလိုက်သည်

"ခလွမ်း! "

"ရှစ်! "

လူသားကဲ့သို့ခြေထောက်တွေကိုကောင်းစွာအသုံးမချတတ်သေးတဲ့ မာရနဟာပထမခြေလှမ်းမှာတင်
ကျရှုံးသွားပြီး ကြွေထည်တွေကိုကွဲကြေစေခဲ့သည်
ထိုအသံတွေကြောင့်အိပ်ပျော်နေတဲ့အလှလေးဟာနိုးလာပြီး
"အသင်သတိရနေရင် ကျွန်ုပ်ကိုနှိုးလိုက်ရောပေါ့" ဟုဆိုလာသည်
အဲ့ဒီနောက် သူအားလာတွဲကူပြီး ကုတင်ပေါ်ပြန်ထိုင်စေသည်

"အသင့်ခြေထောက်တွေက အအေးလွန်ပြီးထုံနေတာ လတ်တလောလမ်းလျှောက်လို့မရလောက်ဘူး"

မာရနခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်သည်

"ဗိုက်ဆာပြီလား ..."

မာရနထပ်မံခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်သည်
စောရီဟာဆရာတစ်လုံးမှမဆိုလာသူကြောင့် စကားမှပြောတတ်လေစဟုတွေးမိသွားသည်

"အသင်စကားမပြောနိုင်ဘူးလား..."

"ကျွန်ုပ်ပြောတတ်ပါတယ်"
နမိတ်ဟောဆရာကြီးရဲ့ခိုင်းစေချက်ကြောင့် သူဟာလူသားဘာသာစကားကိုသင်ကြားဖူးသည်
သို့သော်ဒီဘာသာစကားကိုပြောရမှာ ဝန်လေးသည်

"သခင်ငယ်...သခင်ငယ်"

အခန်းထဲအလောတကြီးပြေးဝင်လာတဲ့ သူကိုစောရီတို့နှစ်ယောက်လုံးလှည့်ကြည့်လိုက်သည်

"ရင်မြ အဘယ်ကြောင့်ပြေးလွှားနေရတာလဲ"

"မြို့သခင်ရောက်နေလို့...သူ..သူက "

ရင်မြပြောမဲ့စကားကိုနားလည်လိုက်တဲ့ စောရီကရင်မြကိုအခန်းပြန်ခေါ်ထုတ်သွားသည်
မာရနသူသိလို့မဖြစ်တဲ့အကြောင်းအရာကိုဆွေးနွေးကြမလို့ဟု တွေးမိပေမဲ့ စိတ်ဆောင်နေ​တာကြောင့်ချောင်းကြည့်မိသွားသည်

"မြို့သခင်​အဘယ်ကြောင့် ဒီအရှင့်ဆီကြွမြန်းလာတာလဲ"

စောရီ ရေနွေးကြမ်းသောက်ပြီးဇိမ်ခံနေတဲ့မြို့သခင်စောရာမကိုခပ်စူးစူးကြည့်ပေးလိုက်သည်
ဒီလူကသူ့အပေါ်အာဏာပြပြီးဖိနှိပ်ထားချင်နေတာ

🌊အဏ္ဏဝါချစ်သူ🌊Where stories live. Discover now