Merhaba güzellerim yeni bölüm sizlerle ve biliyorum uzun zamandır bölüm gelmedi bundan dolayı özür dileriz ve DAHA YENİ BAŞLIYORUZ İyi okumalar ❤️
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"yani nasıl başardın hala aklım almıyor kuzum" gerçekten şaşkınlık üstüne şaşkınlık yaşıyordum bu kız yüzünden. Odada aile fertlerine bakınca tek şaşkın olanın ben olmadığımı anladım. Lelavdı bu pekte şaşırmamak gerek aslında ama elde değil ki nasıl başarıyordu böyle şeyleri aklımız almıyor.
"Dedim ya küçük bir kaza önemi yok"
"Darya sofrayı kaldır" evet kaldığımız yerden devam.
Eve gelmiştik onca olaydan sonra yemeğimizi yemiş herkes başka yerlere dağılmıştı tabi masada bana kaldı. Bardakları kaldırıp tabakları iç içe koydum. Hepsini tezgahın içine bırakıp sofrayı silip kaldırdım. Bulaşıkları yıkayıp sepete koydum ardından ise çayı hazırlayıp ikram ettim. Anneme. Babama. Abime. Kız kardeşime.
Kendi bardağımı alıp koltuğa oturdum. Yorulmuştum geldiğimizden beri iş yapmış oturmaya daha yeni fırsatım olmuştu. Belim acıyor.
Her ne olursa olsun ailemi yine de seviyordum.
Hem de çok...
"DARYA!" irkilerek anneme döndüm neden bağırdı ki. "Efendim anne" diyebildim girdiğim türbülanstan daha çıkamadım. "Yine aklın nerde. Kimi düşünüyorsun ha! Çaylara baksana kendine gel yoksa iyi olmaz!"
Sessizce yerimden kalkıp çayları doldurdum. Dediklerini hep yapardım ona rağmen bile hayatı bana zindan ediyorlardı. Kim bilir yapmasam ne olurdu. Allah'ım sana sığınırım her şeyden.
Bir kaç bardak çayın ardından onlarıda yıkadım. Ve kahve yapmaya başladım. Raflardan bardakları indirip tepsiye koydum.
Bardak başı koyduğum su ile kahve ve şekeri de ekleyip karıştırdım. Köpüklerini alıp iyice kaynadıktan sonra bardaklara boşalttım.
Yatağıma geçip uyumak üzereyken kapı açıldı. Babam içeriye gelip baş ucumda durdu. "Bana bak! Yarın seni istemeye gelecekler. Sakın yanlış bir şey yapma." Deyip odadan çıktı. Anın şokunu atlatıp kendimi annemin yanına attım.
"Anne lütfen beni vermeyin. Ben evlenmek istemiyorum. Söz her şeyi yaparım bütün dediklerinizi asla sesimi çıkarmam hiçbir şeye. Nolursun anne. Nolursunuz. Yalvarırım vermeyin beni kimseye. O adam benden yaşta çok büyük dedem yaşında sayılır. Telefonumu elimden aldınız hiç bir şey yapmadım size kimseyle konuşamam da Lütfen anne. Lüt-" yanağıma yediğim tokatla sustum. Susturuldum.
Ellerini saçıma attı var gücüyle çekti. Üsten yüzüme çirkince baktı. Sanki dünyanın en iğrenç varlığı benmişim gibiydi gözlerinden okuduğum sözler. Bütün saçlarımın ellerinde kaldığına emindim. Acıdan yüzüm ne hale geldi bilmiyorum tokat attı. Bir. İki. Üç. Dört....
