2085: Navigating the Horizon of Wonders

Chapter 8

Upon hearing Drupe's voice, I abruptly concealed myself.

"Nandito lang 'yon Drupe," saad ni Kyela.

Why the hell is this man looking for me? Masyado pang nilalamon ng mga katanungan ang utak ko ngayon, gusto niya pa yatang dagdagan.

"Bye Drupe."

Nang marinig ang linyang iyon na galing sa kaibigan ko ay agad kong nilisan ang pinagtataguan kong malaking lamesa.

"Mabuti at hindi mo sinabing nandito ako Kyela," agaran kong sambit habang inaayos ang sarili.

"And I'm saying this again, tell him my whereabouts or else I'll kill you!" I added but Kyela just keep on nodding and notice how she hold herself not to laugh freely.

"What?" I asked, annoyed by her action.

Pero ang kaninang pagpipigil tawa ay nailabas niya na talaga. Dali-dali ko naman itong nilapitan at kinurot ang pisngi.

"Stop it Kyela," I hissed but a word got me.

"Playing hide and seek, huh?"

Kahit hindi ko ito lingunin ay alam kong si Drupe ito.

"Bye Kyela!" Kyela then said, running.

I faced this man.

"What do you want?" Malamig kong tanong.

Agad naman itong lumapit sa akin at tinignan ako mula ulo hanggang paa.

"Why are you hiding?" He asked.

Tumawa ako ng mapakla sa narinig na tanong mula sa kanya kaya sinagot ko ito ng diretso.

"Frankly speaking, to avoid myself getting in trouble." I crossed my arms.

Nagtanong naman itong muli ng bakit at imbes na sagutin ito ay nagpaalam ako.

"Kakausapin na lang kita kapagka gusto ko. Paalam!"

Pagkarating ko sa bahay ay napansin ko ang maraming gamit na nakakalat sa aming bakuran.

"Ate, ano ang mga iyan?" agarang tanong ng nakakabata kong kapatid na si Ross habang nakakunot ang mga noo ito.

Just like him, I frowned, puzzled by the things I saw.

"Linisan natin to ate baka mapapagalitan tayo ni mama," suhestiyon ng kapatid ko. I only shrugged and went straight to my room.

But a sudden shout grabbed my attention.

"Ate! Ate! Ate!" my brother called me hysterically three times.

Agad ko itong pinuntahan sa labas at tinanong kung ano ang nangyari. He showed me a box covered with cloth.

"May naririnig akong tunog sa loob nito ate," Then, he commented, wide-eyed.

Kinuha ko kaagad ito sa kanya at tinignan kung ano ang laman. Pero bago paman makuha ang takip na tela ay nagulat ako sa isang sikdo at sumunod ang nakakaindak na musika.

~Sweet... Sweet... Ve.. no... noom.. nomm.~

Sweet Venom?

Awtomatikong binuksan ko ang loob. It can't be.

Alam na alam ko ang musika na'to.

Don't tell me ang nasa kahon na to ay ang kakampi ko sa buong buhay ko?

Kaya dali-dali ko itong binuksan at hindi nga ako nagkakamali, it's my phone.

Pero teka lang, paano 'to nandito? Anong nangyari? Pinaglalaruan ba ako ng mundo? Sino? Kailan? Ba't papano?