YASAK ^ARCEN^

5/sinema

Arif'ten;

Filmin jeneriğini izlerken Emre üstümüze uzun ama ince bir çarşaf attı.Ve daha sonra Ömer'in yanına otururken konuştu.

Emre;Tamam kapa,yeter bu kadar.Ben korktum.

Ömer kahkaha atarak konuştu.

Ömer;Benim yanımdayken?Korkmak?Merak etme Emre kaslı kollarımla korurum seni.

Diyerek Emre'ye döndü ve göz kırptı.İkisi de kıkırdarken Emre konuştu.

Emre;Yaa aynen aynen,daha kendine hayrın yok bide beni mi koriycan?

Ömer;Vayyy be,şimdi öyle olduk demek.Korkup üstüme zıplamazsa piçim.

Şuan ki yerlerimiz aynen şu şekildeydi;

Koltuğun en solunda Ömer,onun bir yanında Emre,ortada Atakan,Atakan'ın sağında Cenan,Cenan'In hemen sağında ise ben oturuyordum.

"Başka koltuk yok mu?" diye soruyor olabilirsiniz.Var ama Atakan dışında kimse ayrılmak istiyormuş gibi durmuyordu.

Cenan ortamıza mısır tabağını koydu ve konuştu.

Cenan;Tamam lan susun, ahanda başlıyor.

.......

Film iyi akıyordu,ama şuana kadar ne bir jumpscare yemiştik ne de,varlıkların yüzünü görebilmiştik.Arada sırada arkadan geçen gölgelerden ve aniden gelen baslı seslerden başka bir şey olmamıştı.

Atakan;Yaa sizin seçiceğiniz filme sıçıyım.

Ömer;Harbi abi kaç saat oldu.Şu Emre hala üstüme zıplamadı.

Emre;Zıplamicam zaten.

Cenan;Lan ne saati Ömer,daha başlayalı 30 dakika filan oldu.

Ömer;Jenerik zaten 10 dakikaydı amk.Bide inat ettin geçmedin.

Cenan;Jenerik önemli kardeşim.

Herkes konuşurken ben filme dalmış,bir şeyler görmek için bekliyordum.

Diğerleri tam gülüşürken ekrana gelen jumpscare ile şıçrayıp Cenan'ın koluna sarılmam bir olmuştu.

Arif;ANANI SİKİYİM!

Bağırarak çığırdığımda herkes kıkırdamıştı,ben ise onların aksine üstümdeki çarşafın içine az daha sokularak Cenan'a yaslanmıştım.

Cenan;Abarrttt.

Cenan üstümdeki çarşafı çekip kafasını bana doğru yöneltip,yamultmuştu.

Arif;Lan kalbime iniyodu,öyle aniden fırlayınca..

Kafamı çarşafın içinden çıkarıp filme geri döndüm.

Yaklaşık bir 10 dakika kadar sonra tekrar jumpscare yememizle bu sefer korkan kişi ben değildim.

Ömer bizi dürttü ve sessizce konuştu.

Ömer;Şşştt baksanıza bi.

Hepimiz Ömer'e döndüğümüzde gördüğümüz şey ile hepimiz gülmeye başlamıştık.

Emre Ömer'in göğsüne yatmış elleri eli kendini destekliyordu.Ömer parmağı ile Emre'yi gösterip gülerek konuştu.

Ömer;Ben malımı biliyorum. Ben dememiş miydim aga?

Emre;Yaa susun da sahne geçti mi onu söyleyin.

Atakan;Geçti geçti.

Emre;Hem ben korkmadım.