Marriage without Love [COMPLETED]

CHAPTER SEVEN

Ara's POV

Friday noon at nakatambay ako ngayon dito sa pent ng store. Kakatapos ko lang mag-lunch kaya naman naisip kong magpahinga muna dito.

Ang sarap ng simoy ng hangin dito! :) Hindi naman mainit kasi makulimlim. I closed my eyes and release my stress nang...

"Uyy Ara!" Sabi niya at nagsnap pa.

"A-anong ginagawa mo dito?!" Inis kong sabi sa kanya.

"May dapat tayong pag-usapan. "Cold niyang sabi.

"Ano na naman yon?! Tumigil ka na Thomas! Ayoko na! Ayoko nang ituloy tong pagpapanggap na'to. Nakakasawa na." Mariin kong sabi sa kanya.

"Ara... please... I'm sorry sa mga ginawa ko at sa mga ginawa ni mama. Hindi ko naman alam na gagawin niya sa'yo yun eh. Pero I want also to let you know na may kasalanan ka din." Pag-eexplain niya sakin.

"Talaga lang hah! O sige! Tatanggapin kong kasalanan ko! Pero masakit Thomas alam mo ba yun?!" Sabi ko sa kanya pero nakayuko lang siya.

"Alam mo bang hindi ako nasaktan sa ginawa ng mama mo! Mas nasaktan ako sa mga ginawa at sinabi mo sakin." Sabi ko pa and I felt my tears are falling.

"Sorry na kasi Ara. I really didn't mean to do that. I'm sorry." Malungkot niyang sabi.

Hindi ako nagsalita at lumakad palayo nang bigla niyang hawakan yung kamay ko.

"Sorry Ara. Please patawarin mo na ako." Sincere niyang sabi.

Hindi ko siya sinagot at tuluyang naglakad pero hintak niya ako at pinasakay sa kotse niya.

"Thomas ano ba?! Ayokong sumama sa'yo!! Please lang paalisin mo na ko." Sabi ko sa kanya pero hindi siya nakinig sa halip ay mas binilisan pa niya ang pagpapatakbo sa sasakyan.

"Hindi mo ba ko kayang patawarin Ara? Nanghingi naman ako sa'yo ng tawad ah. Bakit ganito pa ang ginagawa mo sakin?!" Pasigaw na sabi nito.

"Dahil sawang sawa na ko Thomas!! Sawang sawa na ko sa lahat nang mga pinaggagawa at pinagsasabi mo sakin! Alam ko din naman na wala kang pakialam dahil sa sarili mo lang ikaw may pakialam. Nakakasakit ka na Thomas!" Sagot ko sa kanya.

"Look Ara. I just want to apologize sa mga nangyari nung death anniv. celebration. I know na ang dami kong kasalanan. Please lang..." He sighed and continued talking.. give me another chance. He added.

Katahimikan ang bumalot sa sasakyan ni Thomas after niyang sabihin yon. Actually humupa na yung galit ko sa kanya and I really don't know kung bakit nangyari yon. Siguro napagod na din siya kaya ayan, tahimik ang lolo niyo. -.-

I stared at the window and falls asleep.

---

Thomas' POV

I was staring at her right now. Nakatulog kasi siya. Alam kong napagod siya sa trabaho lalung-lalo na sa pakikipag-argue sakin. I stares closely. Her beauty shows her innocence. Ang ganda niya. From her eyes kahit na nakapikit. Her nose na matangos and her lips which is tempting. I was about to move closely nang...

"Anong ginagawa mo?! Sabi niya sakin at saka umayos nang upo." Nagulat ako kaya naman na-untog ako.

"Haha ayan karma!" Pangbubully niya sakin.

"-.- karma ka jan." Kanina pa kaya kita ginigising! Pagsisinungaling ko.

"A-aaah ganun ba? S-sorry." sabi niya at saka yumuko.

Too cute-- ay ano ba yan Thomas! Hindi ito pwede.

"Bumaba ka na. Kain muna tayo." Sabi ko sa kanya