Canım sıkkın da azıcık böyle birbolum yazmak istedim umarım seversiniz.
.
.
.
.
.
Çok merak ediyorum insanlar niye yalanlar söyleyerek, tutamayacağı sözler vererek yaşıyor. Hiç mi düşünmüyorlar ya ben onu kırarsam ne hisseder. Ya bir insan hiç mi empati kuramaz ya hiç mi duyarlı olamaz. Yemin ederim artık merak ediyorumKalbiniz yok mu?
Kötü şeyler yaşamış olabilirsiniz ama niye yaşadığınızı yaşatıyorsunuz niye yapıyorsunuz. Niye yalanlar söyleyip kırıyorsunuz. Ya sevmiyorsanız sevmiyorum diyin umut vermeyin o gözlerle bakmyın. Birinin hassas noktasıyla oynayıp hayata küstürmeyin aşktan nefret ettirmeyin. Nedir sevgili olup ayrıldıkdan sonra "tipini sikiyim" demek. Soruyorum;
"Sen çok mu mükemmelsin" Evet kendini mükemmel gören bir bencil o o oruspu piçler yüzünden hayata küsüyoruz. Kızlarım biz mükemmeliz dogrumuzla yanlışımızla farklılıklarımızla. Bunu kızlar için diyorum ama erkekleride hunharca kıranlar var. Ya siz mi yarattınız sizene siz kendi paçozluğunuza çirkinliğinize bakın haddinize mi birine hakaret edip böyle eleştirmek. Azıcık kendinize saygınız olsun kimsiniz siz sizin insan farkınız ne ki böyle konuşursunuz kraliyet soyundan mı geldiniz diycem onlar bile ezemez kimseyi herkes eşit yaratılmış.
Bunları yapan insanlar bir şeyleri yediremediği için böyle tepkiler veriyor sonucunda bunun etkisinde kalan bizler ağlıyoruz sürünüyoruz bitiyoruz, olan bize oluyor kimseye değil ama bilmiyorlar o nasıl napıyor.
Acı çekiyoruz çok acı çekiyoruz ölüyoruz haberleri yok kimse anlamıyor ama bir söz var çok severim:
Kimse yaşattığını yaşamadan ölmez.
Bu söz kime ait hatırlamıyorum şuan ama çok seviyorum. Avutuyor insanı bu acıyı onlarda çekicek biliyorum.
Bişey rica edicem ben yaptım kendize zarar vermeyin kalızı izler bırakmayın değmez o iki kuruşluk kıçınızın kılı olamıyacak insanlar için değmez. Ben 14 yaşındayım bu yaşımda hayatın kanunu öğrendim ülke karaktersiz insanlarla dolu.
Insanların sözleri yalan kendileri yalan hayatları yalan, olan masuma oluyor olan bize oluyor olan hayatta kalmak için debelenene oluyor. Size şimdi başımdan geçen bir olayı anlatmak istiyorum;
.
.
Ben 3 ay kadr önce bir ilişki yaşadım fakat sevgilim olan bu çocuk bakın çocuk diyordum çünkü o olgunlaşmamış biri ve hiç olgunlaşamıycak biliyorum. Ben bu çocukla 1 hafta sevgili oldum çocuk öküzün teki yanımda yemeği insan gibi yemiyor gegiryor saygısızın teki (yanında sıçmadığı kaldı cidden) ben onu bunlar rağmen kabullendim. Bunun okuldaki arkadaşları ban çirkin falan dedi ya ben kendimi biliyorum ama çok zoruma gidiyor ertesi gün yanıma geldi ayrıldı benden "tipini sikiyim"dedi.
Ben onu bunlara rağmen 3 kere af ettim aynısı her seferinde yaptı detaylı anlatmıyorum önemli kısım şu bir insan hiç bir zaman değişmez o gün neyse bugünde bu kimse hiç bir şansı hak etmiyor.Ben şuan bu çocuk yüzünden sinir hastası oldum. Her gün saçma salak ağlıyorum o karaktersiz yüzünden. Bu bölümü yazma sebebim şey ya ben gidip bu çocuğa sövücetim yada birileri bunu şerefsizligini görecekti.
Her gün üşenmiyor yanıma geliyor hakaretler edip gidiyor kimseye bu hakkı vermeyin. KÖTÜ BIR DURUMDAYSANIZ HEMEN KENDIZE GELIN DUNYA COK KISA.
.
.
.
.
.
Teşekkürler ederim benim bu yazdığımı okuduğunuz için hepinizin bahtı açık olsun hep mutlu olun hayat kimseyi beklemiyor benim gibi takılı kalmayın yıldızlarınm muaahh baybayyyyy.