Ülkünün anlatımıyla
Aradan 5 sene geçmişti yağızla evlenmiştik bir çocuğumuz daha olmuştu ismini Berk koymuştuk tuana ve çağanın ikiz çocukları vardı onlarda biri kız biri erkekti birisi nazlı diğeri emreydi bizim ki 7 yaşındaydı öbürü 6 tuanaların kide 6 yaşındaydı
"Naz"
"Efendim aşkım"
"Bugün çocukları parka götürelim mi?"
"Olmaz!"
"Neden?"
"Çünkü bizim çağanla işimiz var"
"Ya tamam"
Üzülmüştüm biraz belli etmesemde
Tuananın anlatımıyla
Ülküye baktım üzülmüştü sırıttım mutfağa geçip yağızı aradım
"Yağız?"
"Efendim tuni?"
"Her şey hazır mı?"
"Hazır olmak üzere"
"Ülküyü oyalamakta zorlanıyorum ama"
"Ya sen yaparsın bir şeyler"
"İyi tamam öyle olsun"
"Hadi görüşürüz"
"Görüşürüz"
Telefonu kapattım geri salona geldim çocuklar yanımıza geldi
"Anne bugün parka gidelim mi?"
"Olmaz emre"
"Ya anne niye?"
"Çünkü babanla işimiz var"
"Ne işmiş bu?"
"Onu bende bilmiyorum teyzecim söylemiyorlar ikiside"
"Ya teyze senle çıkalım mı?"
"Olur çıkalım"
"Tamam çok iyi olur siz çıkın"
"Tamam"
Ülkü odaya gitti üstünü değiştirmeye sonra geri geldi
"Biz çıkıyoruz naz"
"Tamam ülkü"
Ülkü çocukları alıp gitti bende çağanı aradım
"Efe?"
"Naz"
"Noldu her şey tam mi?"
"Yok 1 saate biter"
"Tamam ülkü çocukları dışarı çıkardı o zaman bende yardıma geleyim"
"Tamam naz görüşürüz"
"Görüşürüz efemm"
Telefonu kapattım taksiye binip cafeye geldim
"Woww burası çok güzel görünüyor"
"Beğendin mı karıcım"
"Çok beğendim"
"Sen iyice kılıbık oldun he"
"Ne alakası var olum?"
"Öyle öyle"
"Bunları ülküye derim yağız bey"
"De banane"
Dil çıkardım güldüler sonra hazırlık yapmaya devam ettik
Ülkünün anlatımıyla
Bugün benim doğum günümdü çocukları parka getirdim onlar oyun oynuyordu hiç kimse doğum günümü hatırlamamıştı tuana bile unutmuştu sonra telefonum çaldı
