ERTESİ GÜN
Uyandığımda birinin beni izlediğini his etim gözümü açıp çekilmek bir oldu yatağın baş ucunda duran sandalyede oturan biri vardık kimsin dememle .
"Korkma ümay benim mete "
"Sen ne arıyorsun burda nasıl girdin odama"
"Kapıyı çaldım kardeşin açtı bana ablam hala uyuyor bablarda evde yok dedi istersen beraber bekliyelim ablamın kalmasını "
"Bende kardeşinle bekledim kardeşin hazırlanmaya giti bende senin odana seni kaldırmaya geldim "
"Neden "
Belki birlikte kahvaltıya gideriz diye düşündüm dedi ama ben hemen tersledim ben böyle emri vakilerden hiç hoşlanmam gelmeden önce mesaj atsaydın yada arasaydın çok iyi olucaktı böyle birşeye gerek yoktu .
"Ya kusura bakma dün çok üzgündün bende seni neşelendirmek için kahvaltı yaparız diye düşündüm ama sen bilirsin ben gitsem iyi olur hadi görüşürüz "
Diyerek evden çıkıp gitti evet ona çok kaba davrandım ama böyle emri vaki olmaz neyse bir özür dilemem lazım .
Ama gerçekten metenin yaptığını kim duysa der bu tam bir takıntılı insan daha iki gün önce tanıştık ama bu Samimiyet neydi anlamış değildim bugün okula gitmeyecektim çıkıp dolaşıcam eğlenmeye gidicem diye karar verdim tekrar yatağa girip yatmaya devam etim
Evet çok vurdum duymaz bir insanım kardeşim eli defa beni çağırmaya geldi kahvaltı hazırlamaya ama ben hiçbir şekilde kalkmadım kardeşim kendine kahvaltı hazırlamaya gitti birden bire bir çığlık duydum hemen yataktan fırladım kardeşim üstüne kaynar su dökmüştü ne yapacağımı bilemedim ambulansı çağırdım kardeşimi hastaneye götürdük ama kardeşim çok acı çekti bende ne yapacağımı bilmiyordum sadece hüngür hüngür ağlıyordum kardeşimin çığlıkları hastane koridorunun almıştı adeta sevindiğim tek şey kardeşimin yüzü yanmamıştı sadece kolu ve göğsü bunlar için çok üzgündüm ama yapacak birşey yoktu anem ve babamın gelmesiyle babamın bana tokat atması bir olmuştu bu tokatı hak etmiştim ama onlarca insanın içinde bunu yapmaları beni çok incitmiştine yapıcağımı bilemedim özür diliyerek ordan çıkıp gitim hayatim boyunca babamdan ilk defa tokat yemiştim bu bir ilkti çok üzgündüm ama
Tokat için değil kardeşim benim yüzümden hastaneye düştü belki ömrü boyunca o yaraları bedeninde taşıyacak hemde benim yüzümden hastaneden ne çıkıp sahilde dolaşıyordum ki ela beni aradı
"Kızım sen nerdesin Mete hocada yok yanındamı"
Bende ela sen ne diyorsun benim Mete hocanızla uğraşıcak mecalimi var benim derdim başımdan aşkın zaten ne metesi ne hocası ela Allah aşkına
"Sen neden ağladın birşeymi oldu "
Evet kardeşimin üstüne kaynar su döküldü şimdi hastanede bende sahilde oturmuşum ne yapacağımı bilmiyorum babam bana tokat atı bende sahil kenarında oturuyorum ela
" Dur hemen geliyorum "
Bende tamam bekliyorum yarım saat sonra ela ve emir yanıma geldiler ne olduğunu sorup durdular ama ben sadece ağlıyordum hiçbir şey diyemiyorum ela Annemin yanına gitti geldiğide kardeşimin iyi olduğunu Annemin ümayı gözüm görmesin demiş elada bana gel bize gidelim dedi ben hayır diyerek ordan kalkıp eve gitim küçük bir bavul hazırlayarak sakladım evden çıkıp gitme vakti çoktan gelmişti sebep kardeşim keşke olmasaydı
Sonra biraz bekledim en iyisi üniversite sınavına girip hangi şehir gelirse ortaya gitsem iyi olur dedim Yazında orda çalışırım hem çalışır hem okurum
Evet kardeşime olanlara çok üzüldüm ama ailem beni artık istemiyor en iyisi gitmek
ÜÇ HAFTA SONRA
nerdeyse üç haftadır annem babam benle konuşmuyorlardı yemeklerimi bile yanlız yiyordum ama çok şükür üniversite sınavı gelip çatmıştı haftalardır odamdan dışarı çıkmıyordum haftalra sonra sınav için dışarı çıktım sınav yerime gitigimde elayla aynı okula gitmiştik ela çok sevindi beni gördüğüne ama ben elayla konuşmadım hemen okula geçtim yeriem oturdum sınavın başlamasına on daka falan kala elanın yanıma gelip .
"Ümay neden bizden uzak duruyorsun bir sıkıntımı var ne bizede şöyle ne guruba yazıyorsun nede arıyorsun niye böyle yapıyorsun Mete hocada çok merak eti seni "
Yok birşey sınavlar açıklansın yerele beli olsun ben size yazıcam o zaman konuşalım diyerek eladan uzaklaştım sınav başladı sınavım çok güzel geçti inşallah iyi bir puan Alıcam tercihlerimi uzağa vericem .
