Ordan ayrıldıktan sonra Mete bana çok kızmış olmalı ki yol boyunca hiçbir şekilde benle konuşmadı ben ne söylediysem sadece baş salayıp duruyordu hiçbir şekilde benle konuşmuyordu bu durum pek hoşuma gitmiyordu ama ben elimden geldiğince meteyi soru yağmuruna tutuyordum ama meteyi sinirlendirmekten başka bir işe yaramıyor neyse susmayı denedim bir süre yakın bir mesafe sonra durduk Mete araçtan indi ve bana inme dedi bende dediğini yaptım inmedim çok ıssız bir yerdi korkmuş bir şekilde beklerken birden aracın kapısının açıldığını fark etim korkmuş bir şekilde çığlık atım metenin bana .
"Sakin ümay benim ne oldu korkutuğum için çok üzgünüm iyimisin "
Evet seni göremiyince birşey oldu sandım ve kapıyı başkası açtı sandım sıkıntı yok korkmadım sen nereye gitin neden benle konuşmuyorsun ne oldu bir sıkıntımı var benle neden konuşmuyorsun diye arka arkaya sorular sormay başladım neyseki Mete beni durdurup sorularıma cevap vermey başladı
"Şenlik birşey yok sadece o herifin sana bakışları beni çok sinir eti sana söz verdiğim için hiçbir şey yapamadım ona bozuluyordum yani içimden o herife kafa göz dal diyordum ama bir türlü sana verdiğim söz aklımdan çıkmıyordu eğer birden verdiğim sözü unutsaydım o herifin suratı yer değiştirecekti senide kırmak istemediğim için sakinleşmek istedim sonra konuşuruz diye "
Ya bitanem bende sana o sözü verdirdiğim için çok pişman oldum "nasıl yani "
Yani söz vermeseydin orda onu öldürürdün ama bu konuda iyi yapmışım söz vermen konusunda ama bir yumrukla bitirseydin sözümü geri alırdım her neyse gidelim burdan korkutuyor burası beni çok karanlık .
"Aydınlatalım "
Işıkları açtığında bir sürü ışığın yandığını ve bir yol olduğunu gördüm çok şaşırdım ve Meteye burda birileri var gidelim burdan yanlış anlarlar bizi gidelim zaten geç oldu yarın okul var derste uyumak istemiyorum .
"Burda kimse yok gel benimle "
Elimi tutup arkasından çekiştirerek gitmeye başladı ışıklı yol boyunca yürüdük ve çok şık hazırlanmış bir bahçeye çıktık bir kadının bana yaklaşıp elime bir elbise sıkıştırmasını bile anlamadım Mete bana "git giyin gel seni burda bekliyorum çabuk ol bekletme beni "
Kıyafeti alıp evin içine girdim giyinip dışarı çıktığımda ikitane garsonun bana yol gösterdiğini ve bana sandalye çektiğini görünce Meteye dediğimi hatırladım beni yemeğe çıkart demiştim ya şapşik şey "nekadar güzel olmuşsun peri gibi olmuşsun "
Teşekürler ama ne gerek vardı böyle birseye sadece şık bir yemek konusunda şaka yapmıştım sen neden beni cidiye aldın birde ne ara yaptın bunların hepsini "ümay sadece şık bir yemek değil bu senle benim hayatımızı değiştirecek bir gün "
Gercekten ne dediğini hiçbir şekilde anlamıyorum inşallah aklıma gelen başıma gelmez ne diyorsun Mete neden ölücekmişiz gibi konuşup duruyorsun açık olurmusun .
"Tamam açık olurum şimdi ümayım hayatımın anlamı senile karşılaştığım günden beri aklımdan bir saniyeliğine bile çıkmıyorsun seni düşünmediğim bir an bir dakika bile yok " Mete lütfen kısa tutarmısın.
"Peki sabırsız tavşan seni şimdi lafın devamı kısa tutayım ümay benimle bir ömür aynı yolda yürürmüsün yada bir ömür aynı evde birbirimizin başının etini yiyelim benimle evlenirmisin "
Beklediğim şey başıma geldi ne diyeceğimi bilmiyordum dona kaldım dilim tutuldu konuşamıyor hareket edemiyordum Mete ha bire bana sesleniyor duymamış gibi yapsam uyusam bayılsam ne yapsam bu sahneden kurtulmak için ne yapayım yardım edin diye bağırasım var ama konuşamıyorum ki ne diyecem derken metenin bana dokunup kendine gel diyip durduğunu fark etim kendime gelip ne dedin seni duymadım kusura bakma gidelim lila bekliyor merak eder gidelim diye tutturdu masdan kalkıp etrafa bakmaya başladım"ümay iyimisin bana birşey demiyecekmisin lütfen iyi düşün "
Mete bak şimdi zamanı değil "ee tamam biraz düşün sonra cevap verirsin olmaz "
Tamam hadi götür beni burdan gidelim artık diyip durdum Mete yardım eden herkese teşekkür ederek arabaya binerek yola çıktık yol boyunca Meteye hiçbir şey söylemedim hiç konuşmadık Mete ara sıra konuşup beni neşelendirmek için espiri yapıyordu ama benim hiçbir şekilde konuşacak halim yoktu ben evlenmek mi ne evlenmesi ben daha yeni üniversiteye başladım daha dört yılım var atanma zamanım ordanda bir iki yıl var ne diyeceğim ne yapacağım diye düşünürken arabanın durduğunu fark etim burası neresi .
"Benim evim cana gidemesin o herifte orda bugece benle kalıcaksın zaten kesin selin ve enesde gelmişlerdir hadi in "
Buraya gelmeden önce bana sorabilirdin neden kendi kafana göre hareket ediyorsun belki ben burda kalmak istemiyorum canda ben lila tek kalıcaktık cenkin kendi evi varmış orda olması imkansız "ya ne fark edicek bu gece benimle kalsan ne zararım olur sana "
Oflayarak arabadan indim tamam peki inşallah selinler gelmişlerdir mete apartmana girdi bende biraz kapıda durdum sonra içeri girdim girişteki ilk katta meteler kalıyordu neyse içeri girdiğimde kimse daha gelmemişti geçip kanepeye oturdum Mete bana kahve çay ne içersin diye sordu bende sadece uyumak istediğimi söyledim bana "benim odama geçip yatabilirsin "
Bende yok teşekürler ben kanepede yatarım diyip kanepeye uzandım hemen uykuya dalmış gibi yapıp gözlerimi kapattım Mete bir süreliğine odasına girdi sonra geldiğinde elinde batanye üstümü örtü ve anlımdan öpüp sonra yanıma oturarak konuşmaya başladı .
"İnşallah bana olumsuz birşey söylemesin ben seni çok seviyorum biliyorum ki sende beni çok seviyorsun ayrıca uyurken bile çok güzelsin keşke bu dediklerimi duysan aman iyi geceler tatlı rüyalar bebeğim "
Dedi ama benim gıkım bile çıkmadı baktım kanepeden beni kaldırıp odasına götürdü beni odasına bırakıp kapıyı kapatı çıktı rahat bir nefes alarak gözlerimi açtım etrafıma bakarak düşünüyordum ne olucak şimdi Meteye hayır desem ne olucak evet desem ne olucak ne diyeceğim şimdi .