SEÇİM,HEDEF,YIKIM,

4.'İLK KARŞILAŞMA'

İyi okumalar :)

🍂

Taksiciye parasını verip taksiden indim.Bez çantamda ki telefonumu çıkarıp saate baktım. 07:26 yaklaşık 20 dakikada gelmiştim.

Şirketin önünde benim gibi olan bir çok insan var. hepsi tek bir yöne doğru ilerliyorlar, GÜRSOYLAR şirketine, tek fark onlar iş yaparken ben yapıyormuş gibi davranacağım.

Pekâlâ Aslı yapabilirsin kendi kendime tezahürat yaparak şirketin içine girdim. Belime kadar gelen camdan kapıları açmak için cebimdeki isim kartını çıkarıp okuttum. Deniz bey, bu görev belirlendiğinde 'Danışma'departmanda boşluk vardı. Deniz bey'de benim yerime başvurdu. Başvurum onaylandığı için de iş kartım elime erken ulaştı. geçtiğimde otomatik kapıların çaprazındaki 'danışma'yazılı bölüme doğru ilerledim.

"İyi Günler "

Karşımdaki kişi yüzünde sıcak bir gülümseme ile.  "İyi günler " dedi.

Bende aynı şekilde sıcak gülümsemeyle " Ben iş için gelmiştim." Dedim.

"İsminiz"

"Asl- Esin Şener." Başımdan aşağı hafiften bir sıcaklık hissettim. Anlık olduğundan hızlıca toparlayabildim.

"8. Kattaki danışmada olacaksınız. Yukarıda sizi bilgilendirilirler." Geldiğimden beri yüzünde eksik etmediği gülümsemesi ile ,danışma masasının yanındaki asansörleri gösterdi .

" Teşekkür ederim "

" Rica ederim." Dedim.

Son kez bur gülümseme sunup danışmadan ayrıldım. Biraz daha gülersem çene kaslarım ağrıyacak. Bu kadın tüm gün böyle gülümsüyor mu?

Danışma bölümünden ayrılıp sol tarafımdaki asansörlere doğru ilerledim. Asansör düğmesine basıp bekelemeye başladım. Asansörden inenler çıktıktan sonra benimle birlikte üç dört kişi daha asansöre bindi.Düğmeye basmak için uzandığım sırada yanımdaki kişi 8. Kata bastı hızla geri çekilip önüme döndüm. Başımı dik tutup dümdüz önüme baktım. İneceğim katı beklemeye başladım.

Asansör 8. Katta durduğunda asansörden indim. Asansörün sağ çaprazında 'danışma'yazısına doğru ilerledim.

'Danışma' yazılı masanın yanına geldiğimde masanın arkasındaki kadın henüz beni fark etmedi. Bütün dikkati önündeki kağıtlardaydı. Dikkatini çekmek için kolumdaki bez çantayı elime alıp masaya çarpmasını sağladım. Bez çantanın içindeki anahtarın masaya çarpmasıyla masanın arkasında oturan kadın başını kaldırıp bana baktı.

"İyi günler." Dedim.Gülerek.

Karşımdaki kişi ' devam et ' anlamında bana bakmaya devam etti.

"Aşağıdan gönderdiler iş için "

"İsmin Esin mi?." Sorusunu hâlâ önünde duran kağıtlara bakarak sordu.

"Evet Esin Şener "

"Tamamdır. Biraz bekle."

Umursamaz bir tavırla masadan kalkıp sağ koridordaki ilk kapıdan içeri girdi. Ve çıkmak bilemedi.

Sahi şimdi aklıma geldi. Deniz bey bana Kenan bey'in fotoğrafını göstermedi. Ve bende hiç internetten bakmak gibi bir çaba göstermedim. Ya adam gelirde ben tanıyamazsam.

Bir süredir bekliyorum. Ne gelen var ne giden.Masanın önünde beklemekten sıkıldım. Önümdeki boydan camlara doğru ilerledim. Çok yüksek bir bina değil, fakat konumu nedeniyle şehrin bir kısmı ayaklarımın altında görünüyor. Kollarımı birbirine dolayıp manzarayı seyrettim.