SEÇİM,HEDEF,YIKIM,

7.'YENİDEN İŞ'

🍂

Bu gün zamanında kalkdığım için işe otobüsle gitme kararı aldım. Yolda biraz trafik olması haricinde şirkete tam zamanında gelmiştim.

Ayrıca bugün asistan yardımcılığında ilk günüm olduğu için önce 8.Kata çıkıp danışma masasından defterimi almam gerekiyor. Hızla 8. Kata çıktım.

Danışma masasına geldiğimd gri not defterimi bez çantama koydum. Topuklu ayakkabının sesi tüm kattan yankılanıncabaşımı kaldırıp gelen kişiye baktım. Gelen kişi hande hanımdı. Danışma masasına doğru yaklaştı. Yüzündeki ifade iki gündür gördüğüm ile aynı hiç değişmiyor üstüne üstlük daha da somurtkan oluyor. Gülümseyerek baş selamı verdim ve yanından gideceğim sırada beklemediğim bir soru sordu.

"Topilli misin?"

Ona doğru döndüm. Bunu düşünmesi normal. Bende bir anda bu kadar yükselen birini görseydim sorgularım. Ama bu şekilde değil. Şuan karşımda en son ciddiye alacağım kişi duruyor bu sebepten umursamaz bir ifadeyle" Hayır, neden böyle bir soru sordunuz". Dedim.

" Yeni gelen birinin hemen asistan yardımcısı olması garip geldi. Bunun için ağır bir bedel ödedin mi acaba?." Son sözü söylerken gözlerini vücudumda gezdirdi. İma ettiği şeyi anladım. Ve tek umduğum yanlış anlamak. Sakinliğimi  korumam gerektiğinin farkındayım. Ama sabrımı bilemiyorum.

"Ne İma ediyorsunuz?. Açık açık konuşun."

Kollarını birbirine doladı. "Ne ima etmiş olabilirim ki?.  Sadece merak ettim ve sordum. "

Gayet sakin bir şekilde." Madem merak ediyorsunuz sizin için cevaplayacağım. Ve inanır mısınız bunları yapmama gerek bile kalmadı. Elimden geldiğince iş odaklı olmuş olmalıyım ki bendeki potansiyeli fark ettiler. Bende bir soru sormak istiyorum izninizle."Dedim.

Bozulmuştu. Belli etmemek adına kafasıyla onay verdi.

"Sizde uzun yıllardır bu bölümde çalışıyorsunuz. Neden hâlâ bir terfi alamadınız?. Yanlış anlamayın lütfen. Ben yeni bir personelim kıdemli birini geçmiş gibi hissetmek istemem."

Söze başlayacağı sırada sözünü kesip devam ettim.

" Lafınızı bölmek istemem ama İşime dönemem gerekiyor kusura bakmayın. "

Baş selamı ile uğurlayıp asansöre doğru hızlı adımlarla ilerledim. Asansöre binip kapı kapanacağı sırada Hande hanıma baktığımda aynı yerde donmuş kalmıştı. Bu beni biraz olsun rahatlattı.

Daha fazla konuşabilirim ama şuan durumum müsait değil. Büründüğüm kişilik buna el vermiyor.

15. Kata geldiğimde Ayaz bey'in asistanı Derya hanımın odasının önüne durdum. Üstüme çeki düzen verdip kapıyı parmaklarım ile tıklattım."Gir" komutu ile içeri girdim.

Derya hanım çok yoğun görünüyordu odanın içi kağıtlar ile dolmuş. bir yandan telefon konuşması yapıyor bir yandan masasının üstünde açık duran dosyalardan bir şeyler arıyor. Bana bakınca parmağı ile "1 dakika" işaretini yapıp önündeki dosyalara döndü. Odanın ortasında öylece bekliyorum.

Oda, krem renkleri ağırlıklı. Tüm dizaynı ile klasik bir çalışan odası gibi. Tek fark odanın duvarlarında fazlasıyla raflar olması. Raflar ise dosyalar ile doluydu. Bu dosyaların içeriğinde benim işime yarayacak bilgiler bulabilir miyim?. Yoksa burası benim için vakit kaybımı olur?.

Derya hanım,nihayet telefon görüşmesini bitirip bana döndü.
" Kusura bakma, bugün çok yoğun."

" Önemli değil"