SEÇİM,HEDEF,YIKIM,

9.'SÖZLEŞME'

🍂
Multimedya: Aslı'nın (Esin'nin) kıyafeti

Yazım yanlışları varsa kusura bakmayın. İyi okumalar :)

Cumartesi ve pazar günleri şirketin her hangi bir açığını bulabilir miyim diye araştırmakla geçti. Arta kalan zamanlarımda film seyrettim. Annem kadar olmasada güzel yemek yapardım ama bu sefer bütün öğünlerimi dışarıdan sipariş vermiştim.

Bugün pazartesi. Sabah rutinimi yaptım. Şimdi ise üstüme giymek için kombin hazırlıyorum. Eşyaları dolaptan çıkarıp giyebileceklerimi yatağın üzerine, giyemeyeceklerimi katlayıp düzgünce geri dolapa koydum. Ailemden kalan düzen takıntım var. Her hangi bir düzensizlik tüm dikkatimi dağıtması için yeterli. Çalıştığım görevelerde her yerde bu takıntıyı gün yüzüne çıkaramadığımdan en azından toplum içinde bu takıntımı törpüledim.

En sonunda , krem renkli geniş pantolonumun üstüne beyaz gömlek giydim. Gömleğin uçlarını da pantalonumun içine koydum. Odamın köşesinde sabit duran boy aynasından kendime baktım. Kombini biraz canlandırsak hiç kötü olmaz bu sebeple renk katması adına dolaptan krem, v yaka sütlü kahverengi süveteri alıp gömleğimin üstüne giydim.

Aynadan tekrar kombinime baktığımda hiç fena olmamış,hatta yakışmış. Son olarak masamın üzerinde duran altın sarısı,Deniz Bey'in, verdiği kolyeyi de takıp evden çıktım.

🍂

Şirkete vardığımda Derya hanım, Ayaz Bey ile arazide buluşacağımızı söyledi. Bu sebepten Derya hanımın arabası ile buluşacağımız yere gittik.

Kısa yolculuğun ardından araziye vardığımızda arabadan indiğimde gözle görünen tek şey koca bir boşluk. Koskoca arazide bir kaç tane yıkılmamış ev ve yıkılmakta olan ev vardı. Arazi, yaklaşık yedi site sığacak kadar büyüktü.

Hala yıkılmamış evlere doğru yürürken önümüzden geçen iki siyah aracın geçemesi ile dikkatimizi gelenlere verdik. Arabadan Ayaz bey ve yanında bize doğru gelen kırk, kırk beş yaşlarında duran adama baktık.

Derya hanım Ayaz bey'e baş selamı verip yanındaki adama elini uzatıp selam verdi.

" Hoşgeldiniz, avukat bey" Derya Hanım'ın uzattığı eli tutup salladı. " Hoşbulduk"

Derya hanım beni göstererek." Yardımcım Esin. Esin, avukat Aykut bey."

Bende aynı şekilde elimi uzatıp avukat bey ile tanıştım. Aykut bey'in bana karşı bakışları benden hoşlanmadığını belli edercesine hoşnutsuzdu. Daha fazla göz göze gelmemek adına başımı Ayaz bey'e çevirdim. Adımlarımızı yıkılmamış apartmana doğru yönelttik. Ayaz bey,avukat bey ile önümüzde kalan apartamana doğru konuşarak yavaş yavaş yürüyorlardı.

"Çok heyacanlı görünüyorsun." Ayaz beylerin arkasından yürürken Derya hanımın sorusu ile ona döndüm.

Heyecanlı mı görünüyorum?. Aslına bakılırsa hiç heyecanlı değilim. O kağıtları gördükten sonra kaç kişinin göz yaşının aktığını tahmin bile edemiyorum. Ne ile karşılaşacağımı bilemiyorum. Ve aslına bakılırsa... Korkuyorum. Evde karşılaşacağım manzaradan. Yardım edememekten. Sadece bakıp kafa sallamaktan... Korkuyorum.

Düşüncelerimi bir kenara bırakıp heyecanlı bir şekilde rolüme devam ettim." Evet, çok mu belli oluyor. O kadarda bastırmaya çalışıyorum. "

Derya hanım bana bakıp gülümsedi." Bende ilk zamanlarımda böyleydim. Merak etme alışırsın."Sanki alışmak isteyen var. Bende sizi parmaklıklar ardında gördüğümde mutlaka alışırsın buna derim.

Sakinleşip utangaç bir şekilde "Umarım." Dedim.

Arazide kalan iki tane apartman vardı. İkiside yan yana duruyordu. Kenan beyler sağ tarafta duran apartamın ziline basıp apartmana girdiler. Ardından Derya hanım ve ben girdik.