Başlenta, neden ve niçin geldiklerini hatırlamak dahi istemiyordu. Hatırlamak onlar için bir büyük bir yorgunluktu. Ancak akıllarından hiç çıkmayan, mıh gibi beyinlerinde hep çakılı duran şey, sevdiklerinden ayrılma anlarıydı. Soğuk havaya rağmen, o veda sahneleri gönüllerini titretsede içlerini ısıtıyodu.
