1.Bölüm

110 6 0
                                    

Geceden:"Gece kalksana kızım kış uykusunamı yattın?" Kulağımda uğulduyan sesle kafamı yastığa gömmek istedim. Bu kızın sesi neden bu kadar cırtlaktı? "Sana diyorum ,kalkasana okulun ilk gününden geç kalacaksın"
Oflayarak kafamı kaldırdım. Bu kızın benimle derdi neydi? "Kalktım be ilayda ne çok konuştun" ilk dersim bugün saat 10:00 daydı ve ben sanırım geç kalmıştım.Artık giyinmeliydim.
İlaydayla kampüse doğru motorla gidiyorduk. Motor sürme hobim vardı ve çok seviyordum. Motorumla kampüsün önüne geldiğimizde ben hala tereddütte kalmıştım. Geri dönmek istiyordum çünkü GEDİK ÜNIVERSITESI bana boku yedin der gibi sırıtıyordu. Motordan indim ve kampüse doğru yürümeye başladım. Içeriye girdiğimde ilayda korktuğumu anlamış olacak ki güven verir cesine tokat attı. Her neyse kaşlarımı çatıp etrafı seyrettim bir süre. Insanlar paralarının sefasını sürüyordu. En doğal haklarıydı tabiki ama ben gereksiz yere para harcamazdım.varlıklı bir ailem vardı zaten. Ama ben onların inadına buraya gelmiştim ayaklarımın üstünde durabildiğimi göstermek için. Ben düşüncelere dalmışken üstüme koşarak gelen birinin atladığını hissetmemle birden onu ittim. Hayır yani niye hayvan gibi atlıyorsun canım. Gözlerimi üzerime atlayan şahısa diktiğimde şok oldum. Onu çok özlemiştim ve şu anda karşımda bana bakıyordu. " KUMSAL"diye bağırarak üzerine atladım. Bu kız benim uzun süredir görmediğim kız kardeşim gibi sevdiğim Kumsaldı.o da sıkıca sarıldı. Kumsal benim küçüklük arkadaşımdı ve bazı nedenlerden dolayı onunla oturduğumuz siteden taşındık. 13 yaşındaydık ayrıldığımızda. Beş sene sonra onu görmek beni hem şaşırttı,hemde çok mutlu etti. Her neyse. Ayrıldığımda gülerek bana bakıyordu. Ah! Hadi ama bu kız küçükken büyük kadar güzel değildi. Sanırım evrime kafa göz dalmıştı. "Senin burda ne işin var?" Diye sorduğunda "kazandığım üniversite burası" diye cevap vermemle çığlık atması bir olmuştu. Şu an anladım ki huyları hiç değişmemiş . "Inanmıyorum! Bende burda okicam, artık beraberiz" dediğinde bu sefer ben sevinçle çığlık attım. Kumsalla ilayda zaten tanışıyordu . Sohbete dalmıştık ki ilaydanın telefonu çaldı. Gördüğü isimle suratını buruşturup "geliyorum " diyerek kalktı. "Ee sen napıyosun? Nerde kalıyorsun?" Diye sormasıyla dönüp "ilaydanın evinde kalıyorum. Kirayı ona ödüyorum " dedim gülerek. "Peki sen" diye sorduğumda ilayda'nın cırlaması bir oldu "İzmir'e dönmem gerek" dediğinde "normal her haftasonu ordasın "dedim . O ise "temelli" dediğinde içimden işte şimdi sıçtım dedim . Çünkü Ilayda temelli giderse buradaki evde satılacaktı ve ben sanırım 4 senemi otellerde sürünerek geçirecektim. Umutsuzca "ne zaman evi boşaltıyoruz" diye sorduğumda "bugün içinde " dedi...

Kumsaldan:
Alarmın sesiyle telefonu duvara fırlattım. Bu lanet şey her sabah uykumu bölmek zorunda mıydı? Of her neyse. Göz bandımı açtım ve etrafı boş boş bir süre izledim. Bu sende artık alışkanlık yapmıştı. Kalkıp elimi yüzümü yıkadım ve dolabımın önüne geçtim. Her zaman yaşadığım gibi bügünde kıyafet sorunu yaşıyacaktım. Giyindikten sonra mini cooperımın anahtarını alıp kampüse doğru yola çıktım. Kampüs doğru yola çıktım. Kampüs oturuduğum eve çok da uzak değildi. Arabadan indim ve okulun bahçesine doğru ilerledim. Henüz kimseyi tanımıyordum. Ablak ablak etrafıma bakarken onu gördüm ve gözlerim dev gibi açıldı. Onu çok özlemiştim ve ne zamandır görmüyordum. Yanılacağımı düşünerek gözlerimi ovuştudum evet o Gece idi . Çocukluk arkadaşım. Ve onun yanında da ilayda duruyordu. İlayda benim lise arkadaşımdı, çok samimi değildik ama ara sıra konuşuyorduk. Hızla yanlarına gittim ve Gecenin üzerine atladım o da kim olduğumu anlamayıp beni itti . Gecenin sinirli bir yapısı vardır ama melek gibi bir kızdır. Sonra o da beni tanımış olacak ki hemen sarıldı. Onu öküz gibi özlemiştim . Ufak tefek nedenlerden dolayı ayrılmak zorunda kalmıştık. Ama görünen o ki şimdi de hiç ayrılmiyacağız.

ÜNIVERSITELIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin