TAKINTILI AŞK JENLISA

~15

Burada 4. Günüm, Jen bu olaydan sonra gelmemeye başlamıştı. Yine açsız sussuz 2 gün daha geçirdim. Oldukçada lavabom gelmeye başlamıştı, burada lavabo bile yoktu.
Acımasız,kalpsizin teki.

Bir kaç saat daha beklemeye karar verdim, etrafa baķındım kaçıcak yer varmı diye. Küçük pencere bulmuştum, kırılcak bişey varmı diye aradım derken küçük saat gibi birşey buldum. Cama attım camın yarısı üzerime düşmüştü. Bir kaç tarafım kan olmuştu, umurumda değildi. Tek istediğim bu lanet yerden kurtulmaktı, pencere biraz benden yukardaydı, etrafıma bakındım yatağımın yanındaki çekmeceyi kaldırdım yatağının üzerine koydum. Ayaklarımı çekmecenin üstüne yavaşça koydum, pencereye ulaşmayı başarmıştım ama heran jen gelebilirdi hızlıca dışarı çıkmaya çalıştım ama bi kol ceketimi tutup beni düşürdü. O şokla bakınıp kaldım, arkama baktığımda jen'in olduğunu gördüm.

"Nereye?"

"Sanane?"

"Soru sordum."

"Bende cevap verdim"

"Oyun oynama benle. Soruma normalce cevap ver."

"Kaçmaya çalışıyorum oldumu!"

"Nasıl kaçmayı düşünüyordun küçük hanım?"

"Rahat bırak beni. Tek istediğim senden kurtulmak ve burdan gitmek. Yüzünü dahil görmek istemiyorum jen. Kalpsizsin acımasızsın, hep kendini düşünüyosun, sen orda rahat uyurken ben burda soğuktan donarak uyumaya çalışıyorum, seni Yüzünü gördükçe midem bulanıyor. Iğreniyorum senden!"

Jen en son söylediğim cümleyi tekrar etti. Korkmuştum.

"Iğreniyorsun demi.. iğrenmek demi? Igrenmek.."

Jen o sinirle beni demir parmakların içinden çıkardı yere attı arabaya gitti. Bir kaç dakika sonra elinde kemer olduğunu gördüm,

"Jen düşündüğüm şeyi yapmıcaksın demi?"

"Tamda öyle yapıcam ceketini çıkart!"

O kadar çok yüksek sesle bağırmıştıki..

"Ceketini çıkart dedim lisa!"

"Ç çıkardım"

Beni düşünmeden,  kendi bildiğini yapıp beni kemerle dövdü. Evet doğru duydunuz, bana asla kıyamayan, asla vurmayan jen bana vurdu. Hemde kemerle..

Ağlaya ağlaya hal olmuştum beni dövmesinden yarım saat geçmişti, kemerle dövmeyi bırakmıştı. Orda oturup sadece duvara baktı bende bi köşeye geçip ağlıyordum.

"Kes sesini lisa!"

Dinlemedim. Ağlamaya devam ettim.

"SESINI KES DEDIM LISA!"

O sinirle yine ayağa kalkıp tokat attı bana vurdu. Artık karşılık vermem gerekiyordu, ayağa kalktım

"Beni ne zaman özgür bırakacaksın jen? Bana asla vurmayan bana vurmaya kıyamayan jen nerde? Eski jen nerde? Sen takıntılı bir psikopatsın. Anladın mı? Takıntılı manyak! Senden nefret ediyorum her zamanda nefret edeceğim jen! Bunu kafana sok! Seni asla affetmeyeceğim. Bunuda kafana sok."

Jen yine sinirlendi. Evet vurmadı ama.. masanin önündeki vazoyu alıp bana fırlattı. Evet doğru okudunuz, bana vurdu. Vazo attı.

"Jennie artık beni rahat bırak canımı acıtıyorsun. Özgür bırak beni.."

"Lisa, sana ne dedim ben? Artik eski jen yok. Beni bu hale getiren sensin, anladın mı? Getiren sensin, "

"Düşün jen, sen benim yerimde olsan ne yapardın? Benim gibi ölmemek için yalvarcaktın."

Bunları söylerken başım dönmeye başlamıştı, jen'in ne dediklerini anlamıyordum. Galiba sonum gelmişti , ve tik gözlerim kapandı. Jen'in sadece bağırışları duyuyordum.

Final olmasina 2 bölüm kaldı diyimm ama kesin degil 16. Bölümüde atıcam saat 10 gibide final bölümünü atmayı düşünüyorum. Ama işte 17. Bölümde mi final yapsam yoksa 16mı yazarken karar veririm. Lutfen oy kullanin ve beni takip edin, emek harcıyorum burda. Nolur🫶🏻

Tt
Kyujinhayatimmis