"ជីមីន!បងមានរឿងនិយាយជាមួយអូនរឿងយ៉ុងជុង"បន្ទាប់ពីលាបរបួសនិងលួងឲ្យអាល្អិតគេងលក់រាងក្រាស់ក៏ចាប់ដៃរាងតូចដើរទៅបន្ទប់ខ្លួនដើម្បីនិយាយរឿងយ៉ុងជុង
"បងមានរឿងនិយាយ?"ជីមីន
"បងខ្លាចហាណានិងធ្វើបាបកូនយើងម្តងទៀតបងគិតថាបញ្ចូនកូនយ៉ុងជុងឲ្យទៅរៀនក្រៅប្រទេសអូនគិតយ៉ាងម៉េចដែរ"ជុងហ្គុកក៏ចាប់និយាយ
"តែជុង!កូនគេនៅក្មេងនៅឡើយ?"ជីមីននិយាយទាំងចង់បែកពីកូន
"បងឲ្យសូប៊ីនទៅការពារគេយ៉ាងម៉េចដែរ?បងធ្វើនេះដើម្បីអនាគតកូននិងសុវត្ថិភាពកូនដូចគ្នាបើគេនៅទីនេះទៀតបើហាណាធ្វើបាបគេម្តងគិតយ៉ាងម៉េច"ជុងហ្គុកនិយាយលើកហេតុផលឡើងធ្វើឲ្យរាងតូចគិតបន្តិចនាយនិយាយក៏ត្រូវដែរ
"សម្រេចថាតាមនិងចុះតែអូនខ្លាចថាកូនខ្វះភាពកក់ក្តៅណា"ជីមីននៅតែបារម្ភពីកូននេះហើយទឹកចិត្តជាម្តាយទោះជាយ៉ាងណាក៏គាត់នៅតែបារម្ភពីកូន
"មិនអីទេមីន!យើងក៏ខលសួរសុខទុក្ខកូនរហូតទៅណាវាអាប៊ីនគេមិនធ្វើឲ្យបងខានបំណងឡើយគេប្រាកដជាមើលថែកូនយើងបាន"ជុងហ្គក
"អញ្ចឹងក៏អញ្ចឹងចុះបងចង់ឲ្យកូនទៅពេលណា?"ជីមីន
"ស្អែកនេះកាន់តែលឿនកាន់តែល្អណាអូន"ជុងហ្គុកប្រាប់ជីមីនរួចខលទៅកូនចៅដើម្បីកក់សំបុត្រយន្តហោះទៅប្រទេសបារាំង
"អូនសង្ឃឹមថាពេលគេទៅទីនេះនិងមានអនាគតល្អ"ជីមីនចូលមកអោបជុងហ្គុកជាប់
មួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃ មួយខែទៅមួយខែពេលវេលាពិតជាដើរលឿនត្រឹមមួយពព្រិចភ្នែកឈៀងចូលកន្លងពេល10ឆ្នាំទៅហើយដែរកូនទោល ត្រកូលចនដែរចាកចេញពីស្រុកកំណើតទៅរៀននៅក្រៅប្រទេសដែរមាននាយសូប៊ីនទៅមើលថែ ទំនាក់ទំនងពួកគេក៏ស្និទ្ធស្នាលគ្នាខ្លាំងសឹងតែការប្រច័ណ្ឌហួងហែងមានញឹកញាប់ដែរ ដោយសារអាល្អិតយ៉ុងជុងពូកែប្រចណ្ឌមែនទែន គេចូលវ័យ20គត់ទៅហើយ តែសម្រស់គេវិញញាក់ស្អាតក៏មិនចាញ់ម្តាយរបស់គេ ដៃជើងទាំងស្រលូន ចង្កេះមួយក្តាប់ រាងសឹងតែស្អាតជាងស្រីៗទៅទៀត តែរាងឆ្នាស់ឆ្នើមបន្តិច ធ្វើឲ្យសូប៊ីនទ្រាំមិនបានម្តងៗហើយតើ ចង់តែចាប់បឿកកុំតែកូនចៅហ្វាយទេកុំអីចប់យូរហើយ
