5 SENE ÖNCE
Yağmur yağıyordu sanırım yağmuru ilk defa seviyordum çünkü göz yaşlarımı saklıyordu.Elimde içki poşeti Chan'ın kapısında zile basıp basmamak arasındaydım.Eğer basarsam Chan'ın beni guruba almakla bir hata ettiğini sanacağını düşünüyordum.Fakat parmaklarım istemsizce zile bastı.İçerden geliyorum diye bağırmıştı.Kapıyı açınca beni gördüğüne birazcık şaşırmış görünüyordu.Beni inceleyip elimdeki poşeti görünce gözleri kitlendi.Sonra kapıyı ardına kadar açıp gel der gibi evin içini gösterdi.Eve girdim.Amarikan mutfağı vardı sağ taraftan merdivenlerle yukarı çıkılıyordu.Ben yürüyüp salonun ortasında durdum.O ise bana bakıyordu.
-O içkiyi neden aldın ve senin yaşın daha küçük,dedi ve poşeti elimden tek hamleyle aldı.
-Aman Tanrım birde en iyi çarpanından almış.
Bu sözleri duyar duymaz elindeki şişeyi kapıp dermansız bacaklarımı zorlayarak merdivenlerden koştum.O ise içkiyi içeceğimi merdivenleri bitirdiğimde anlamış bir yandan hızlıca peşimden geliyor bir yandanda sakın içme diye bağırıyordu.Ben ise çoktan içkinin azını açmış 4-5 yudum içmiştim.Geldiğinde diklediğim şişeyi elimden aldı.
-SEN KAFAYI MI YEDİN!BU İLK İÇKİNDİ MUHTEMELEN,HAYIR HAZEL YAAAAA!
Durdu ve üstüme başıma tekrar baktı.
-Yapıcak bişey yok,neyse yürü üstünü değiştir böyle durursan hasta olucaksın.Bunların nedeninide yarın bana anlatacaksın küçük hanım!
Bense eve geldiğimden beri hiç konuşmamıştım.Bu dediklerim onu biraz kızdırmış olucak ki hafif bir sinirleniş hissettim.Hannah'ın odasına kadar koluma girip beni götürdü.Yatağın üstüne otutturdu.Dolabı açıp kazak ve siyah bir eşofman çıkardı.
-Hadi giy,dedi ve kapıya yöneldi.Benim kalkmadığımı anlamış olacak ki arkasını döndü,
Hazel senin neyin var?
Ben ise ayağa kalıp kollarımı açıp
-Sarılabilir miyiz?... Abi?,oda kollarını açmıştı ve yaklaşıp ona sarıldım.Sıcacıktı ben ise ıslaktım.Olanları düşününce ağlamaya başladım.O ise kulağıma şarkı söylemeye başladı
~CHAN~anlatıyor~
-Sakın ağlama meleğim,Ne olduğunu bilmiyorum ama herşey yoluna girecek,cesaretini topla güzelim
demiştim o ise kafasını kaldırıp yüzüme baktı,bense devam ettim
Bunun için hep burda olucam
Hissediyordum zoraki bir gülümseme yapmıştı sonra kafasını tekrar gömdü.İçki ağır geldiği için kollarımda uykuya daldı.Yada ne olduysa ağır gelmiş olmalıydı.
Uyurken de ne güzel gözüküyordu böyle.Ne diyorum böyle!?..Ah kızın üstü değişmesi gerek yoksa hasta olacak...
Üstünü zorda olsa değiştirmiştim.Tanrıya şükürler olsun ki atleti ve eşofmanın içine giydiği tayt ıslanmamıştı.Yatağa yatırıp odadan çıkacaktımki telefonuna art arda bildirim geldi.Bildirim gelince ekranda otomatik olarak mesajın kimden geldiği gözüküyordu
Yaptım yanlıştı fakat merakım ağır bastı ve telefona baktım
*♥️ Adlı kişiden mesajlarınız var*
Telefona aptal aptal bakıyordum.Ekran kilidini açmaya çalıştım fakat parmak izi istiyordu.Hazel'in baş parmağını alıp okuyucuya tuttum,ekran açıldı.
♥️
-SEN NERDESİN?
-YAĞMUR YAĞIYOR NERDE OLDUĞUNU SÖYLE GELİP SENİ ALAYIM.
-Konuşalım hazel..yemin ederim ben istemedim.
-Hazel lütfen..
Neler oluyordu bilmiyorum fakat koruma içgüdülerimle hareket edip bu şahsı aradım
♥️Hazel bak be-
C-Hazel senin neyin oluyor?
*Sessizlik*
C-Sen kimsin?
*Sessizlik*
♥️Chan ben Han
Han mı?Nasıl yani?Han'a korkarak bir soru sordum.
C-Hazel ile aranızda ne var?
*Sessizlik*
Han-Biz..biz sevgiliyiz Chan.Kızma ama seviyoru-
Telefonu yüzüne kapattım.Bir saniye ben bu soruyu korkarak mı sormuştum?Hayır canım benden küçük birini sevecek halim yok..evet..ben onların kariyeri için endişelendim..evet aynen böyle oldu...Neyse benim prensiplerim var benden küçük birine aşık olmam.. dimi?ağğ, telefonu komidinin üzerine koydum.
✓✓✓✓✓✓✓✓✓✓✓✓✓✓✓✓✓✓✓✓✓✓✓✓✓
Aynen Chan sen kendini kandır zamanla görcem ben seni.Neyse ben önceki hikayeyi devam ettiriyyim mı?karar veremedim.Yorum sizin.🫶🏼
