The Eve

Chapter 9

Todo ang asikaso ni Mama at Papa kay Eve, kulang nalang ay subuan nila — enjoy na enjoy naman sa atensyon ang babae na to. Samantang nakikinig lang ako sa usapan nila.

"Mabuti at naisipan mong magpatayo ng hospital dito sa bayan natin Eve Iha." Sabi ni Mama kay Eve.

Sumubo naman si Eve ng pansit. Actually napansin ko na marami na syang nakakain and she didn't care how much carbs and calories she eats. "Necessity po ang clinic o hospital sa isang bayan Tita."

Naks Tita agad.

"Gusto ko din makatulong sa mga tao dito, mahirap po ang walang malapitan especially kapag walang pera pampagamot." Dagdag ni Eve. "At least kahit 50% ng iisipin nila ay makabawas man lang."

"Napakabait mo." Amaze na amaze na sabi ni Papa.

Grabe kuhang kuha nya ang loob ng magulang ko.

"Pare!" Pagtawag ng isang bisita ni Papa sa kanya.

Kaya agad syang tumayo at lumabas ng sala.

"Kain ng kain Eve Iha." Paalala ni Mama kay Eve bago ituon ang atensyon sakin. "Asikasuhin mo ang bisita mo."

At wala na akong nagawa. " Opo Ma."

Umalis na si Mama at naiwanan nalang kaming dalawa ni Eve. Kumakain parin sya hanggang ngayon.

"So.." She singsong. "Bakit hindi mo sinabi na birthday pala ng Papa mo ngayon?"

Tumaas ang kilay ko. "And why would I? Close ba tayo?"

Instead of being offended, Eve laugh. "Still mad about last night?"

At nagflashblack lahat sakin ang pangteteas na ginawa nya kagabi.

Habang nakatingin kay Eve ay maingat nyang pinunasan ang lower lip nya using the tip of her tongue. My body instantly heat up. F*ck no.

"Can you please stop." I protested.

Eve look at me confused. "Mm stop what?"

Alam ko na sinasadya nya yang mga ganyang action nya o baka naman hindi? Sadyang napaparanoid na at ako sa mga pinaggagawa ni Eve sakin.

"Wala." Inis ko na sabi bago ako tumayo. "Kumain ka ng kumain dyan at maghuhugas ako ng mga pinggan." I didn't wait for reply.

Kaya nya na naman sarili nya.

Alangan subuan ko pa sya.

Pumunta ako sa kusina at naghugas mga pinggan. Ang ingay sa labas ng bahay sa karaoke — until 10 lang naman ito ng gabi kaya maiintindihan na siguro ng kapitbahay namin. Minsan lang naman mag birthday ang Papa ko.

"Mariska...."

May bumulong sa tenga ko and i swear i almost die — grabe yong kaba ko, nanlalamig pa ang buong katawan ko sa gulat. "Sh*t Eve." My voice is shaking. Eve is standing behind me, ramdam na ramdam ko ang presensya nya. "Papatayin mo ba ako?"

"Mm.. " She moans against my ear. F*ck this woman. "I want a dessert...."

Halos mapapikit ako. "Wa— wag kang bumulong."

Then i feel her hand on my waist. I don't know but that simple touch make me wet down there. "Why so grumpy? Grumpy lady."

With that being said, umikot ako at hinarap ko si Eve — and it's the biggest mistake because our lips are almost touching. Eve didn't even move a finger.

I couldn't breath — nasusuffucate ako sa sobrang lapit ni Eve sakin. "I.. I'm not grumpy lady."

Pero titig na titig si Eve sa mukha ko. "Sure you aren't." She even put her arms on my both sides para wala akong takas. Nilapit lalo ni Eve ang labi nya sa labi ko — for the love of God, napapikit ako. Hindi ko kasi alam kung anong mangyayari. I just wait, waiting, waited but nothing happened. ""Now can i please have my dessert?"