Veda ediyorum sana.. Bir şeyler eksiliyor sanki, birileri yerini doldurmaya çalışıyor, çabaladıkça kayıp gidiyorsun ellerimden. Tutamıyorum, tutmak istemiyorum sanki. Daha çok açıyorum ellerimi sen çabuk kaybol diye. Nefret etmiyorum, edemiyorum bile ama sevmiyorumda. Kocaman bir boşluk var sol yanımda. Acımıyor artık. Olmayışın yakmıyor artık canımı. İnsan acıya alışır derler ya ben çoktan alıştım yokluğuna bu başka bir şey gibi. Hani o mesaj at diye beynimi yeyip bitiren düşünceler var ya onlar yok artık içim sessiz, içim sensiz. En yakınımdayken aramıza uçsuz bucaksız mesafeler koydun, kalın duvarlar ördün. Senden uzaklaştıkça kendime döndüm. Yanlızlığımda en çok seni bitirdim ben. Seni unutmaktan korkan o küçük kız yok artık. Açtığın yaralarla büyüdüm. İleride dönüp baktığımda şunuda yapsaydım dememek için herşeyin en fazlasını yaptım. Kısacası sevdim, ağladım ve BİTTİ.
