අඩවිය ✓

09 වන කොටස

කලු සරමට ඇදපු අත් දිග කමිසේ වැලමිට ගාවින් නමලා උඩ බොත්තම් දෙක ගලෝපු මන් කණ්ණාඩියෙන් පෙන මයේ ප්‍රතිබිම්බේ දිහා බලාන උන්නා....

කියන්න තරම් වරදක් නෑ එකා කිව්වා වගේම එහෙම මන් හරි ලස්සනයි.... උඹට මන් මෙහෙම ඉද්දි උඹේම කියලා දැනෙනවා නම් හැමදාකම උනත් උඹ කැමති විදියට මට ඉන්න පුළුවන්

විශේෂ රාජකාරියක් නෑ මට කියලා කොහොමත් රාජකාරි නෑ රස්සාවක් මොකටද මේ තරම් දේවල් තියෙද්දි කියලා හිතාන උන්නත් තනියම ඉන්න වෙලාවල්වල අනේ රස්සාවක් තිබ්බා නම් කියලා අනන්තවත් හිතිලා තියෙනවා....

කරන්න දේවල් තිබුනත් වෙලාවට දැනෙන කම්මැලි කම නිසා හැමදේම පැත්ත ගහලා ඉන්න එක පුරුද්දට ගිහින් අම්මණ්ඩි ඉදියත් වලව්වේ වැඩකාරයෝ ඉදියත් දැනෙන තනිකමට මන් හරි බයයි

මට මන් විතරයි නේද කියලා දැනෙද්දි ඇති වෙන හැඟීම වචන කරන්ඩ මට තේරෙන්නේ නෑ

දැන් එහෙම නැති වෙයි මන් වෙනුවෙන් තව කෙනෙක් ඉන්නවා නේ කියන හැඟීම දැන් ඒ දැනෙන පාලුව කාන්සාව බිදලා දානවා එකයේ හිනාවෙන් හිත පිරෙද්දි එක්කෙන් නෙමේ මන් දෙන්නෙක් කියලා තේරෙනවා

මැරිලාවත් ගියා නම් කියලා හිතපු මට දැන් හුස්මක් අල්ලන්ඩ එක හේතුවකට හේතු රාශියක් ම හම්බෙලා තියෙනවා

මේ හැමදේම එකා නිසා උඹ මාව සින්නක්කරවම ලියාගෙන අහවරයි උඹේ හිතත් එක්ක මේ හිත දැනටම ලොකු ගමනක් ගිහින් අහවරයි අහින්ස

" මයේ පුත්.... දෙයිහාමුදුරුවනේ මා පුතා අද හරි ලස්සනයි නොවෑ "

" අම්මණ්ඩි "

කණ්ණාඩිය ඉස්සරහාට වෙලා ඉදිය මන් ගැස්සිලා ගියේ අම්මණ්ඩි වචන වලින් මක්කද මේ අම්මණ්ඩිට වෙලා තියෙන්නේ අලුත් ඔසරියක් ඇදලා වෙනදාට වඩා ලස්සනයි අලුත් ඔසරිය නිසාද නෑ වෙන්ඩ බෑ වෙනදට වඩා හැඩට පෙන අම්මණ්ඩි දිහා මන් බලන් ඉදියේ බය වෙලා

" සුනන්ගු නොවී එලියට ආවා නම් මා පුතා "

" මක්කද අම්මණ්ඩි මේ.... කාරණාව කිව්වා නම් "

ඇහුවට කිව්වේ නැති අම්මණ්ඩි කරේ මාවත් ඇදන් එලියට ආපු එක එලියේ වෙලා තියෙන දේ දැක්කාම මගේ කට බාගෙට ඇරුනා බඩු හරි වගේ...