Odamın kapısı açıldı. Sakince, "Peki yarın gidiyorsun, neden keyifli birşeyler yapmıyoruz?"diye sorduğunda şaşırmıştım.Nasil yani?
Yanıma geldi,belimi kavradı ve kendine çekti. Donakalmistim. Ne yapacağımı bilmiyordum,ki yapsam bile öldüresiye döverdi.
Elini yanağıma koydu ve okşamaya başladı. Ne yapacaktim, neden karşı gelemiyordum? Bu da ondan korktugumun belirtisiydi. Çünkü benle hiçbir zaman temas haline geçmemişti. Dövmek dışında.
Tam dudaklarımızı birlestirecekken onu ittim. İlk defa..ilk defa karşılık vermiştim. Sinirlendi ve bir tekme attı karnima,yere düşmüştüm. Sırtımı kötü bir şekilde yatağın sert kısmına vurmustum. Bana yaklaştığında olabildiğince uzağa gitmeye çalıştım ama olmadı. Sırtım çoktan soğuk duvarı bulmuştu bile.
Yavaş yavaş yaklasiyordu. Yine vuracakti. Bir telefon sesi duydum ve onundu. Cebinden çıkardığı telefonu açmadan önce "Şirket sayesinde şimdilik kurtuldun.Sonra ne yapacağımı biliyorum" dedi ve odadan çıktı.(bu lix'de olan sans sakamidir)
Çıktıktan sonra yere yavaşça çömelip ağlamaya başladım.
Sonra şunları söyledim kendime.Cok mu ileri gittim?Artık senin ne olduğunu biliyorum.Bana çok sert vurdun..Yıldızları gordum.
Sadece ağlayarak çantamdaki günlüğünü aldım ve yatağa oturdum. Tek hayatım, her şeyim onun içindeydi. Benden başka biri dokunsa canim çok yanardı..Yine yazdım,canımın aciyacagini bile bile yine yazdım.Alismismiydim anlamamıştım. Sadece yazdım.
Kendimi bildim bileli hep bir şeyler için savaşmaya çalışmışımdır. Birilerinin beni okulda sevmesi için,okulda hep basarili birisi olmak için,bir şeyler yapabilmek için..Ancak bunların hiçbirini yapmadım. Yapamadim. Sorun bende miydi diye düşünmekten kendimi alikoyamiyorum. Üstümde çok değişik bir sakinlik var. Kafamın ici deliriyor ama sakın duruyorum. Bu beni çok korkutuyor. Gülümse,mutlu görün ve sadece hiçbir şey olmamış gibi davranmaya devam et.
Son cümleyi yazıp cantama günlüğümü koyarak yatağıma geçtim. Yarın Lise son' un bitisiydi. Kore'ye gidiyordum. Tabikide parayla değil bursla. Bu aileden kurtuluyordun,yada aile dediğim kişilerden.
Yine uzun ve ağlamaklı bir gece beni bekliyordu. Tam bir Eccedentesiast gibiydim. Acısını gulumsemesinin ardına saklayan kişi gibi.Gerçi ben gulmeyeli uzun bir zaman olmuştu.
Bazı şarkılar çalmaya başladığında göz yaşlarına engel olamazsın demislerdi ya,neden bu kadar haklılardı?
Still with you
Silent cry..
♡
♡
Bitcegini sandınız dimi ahshshsh bi saka yapiyim dedim neyse hadi devam ehehe
|~~~~~~~~~~~~~~~~|
Sabah yine sikik bir alarmın sesiyle uyandım. Bugün son gündü. Sadece hicbirsey olmadan günü sorunsuz atlatıp gitmek istiyordum, imkansızdı.
Hazırlanıp çıkmıştım,farketmedigim bir sorunla.
Okula geldiğimde sınıfa çıkıp kulaklığımdan müzik açarak hocanın gelmesini bekliyordum. Hoca geldiğinden bir kaç dakika sonra Jungwon,Hwasa, Taehyun ve Yunho gelmişti. Bakmamaya çalışarak hocanın dediklerini dinlemeye çalışıyordum ki telefonuma ard arda gelen mesajlarla açtım ve okudum. Kim oldukları oldukça belliydi.Hwasa sınıf grubundan benim numaramı almis ve bir grup oluşturmuştu ,
"Felix'in tassagi"
J:yani cidden parayla değilde burslu mu gidiyorsun?,pff
H:İgrencsin
T: Şu amina kodugumun ciltlerini kapatsan senin için iyi olur :)
Y:yuzundeki bok lekelerini kapatsana,igrencler
H: babanın durumu iyi de sana mi para vermiyor,iyy
J: ben olsam babamı oldururdum coktan
T: sanssizsin bugün kurtlusun yok aptal
Y: anneside pavyonda surtunmekten su picin suratına bakmıyo
J: iyy. Kusucam şimdi
Şeyler yazmaya devam ediyorlardı. Daha fazla okumadan kapattım.
Gözlerimin dolduğunu hissettim. Ne istiyorlardı benden? Evet,lanet çillerimi kapatmayı unutmuştum.
Hocadan izin alarak lavaboya gittiğimde bel çantamdan kapaticiyi bulmaya çalışıyordum.Ah salagim cidden,evde unutmuştum. Çok takmamaya çalışarak yüzümü yıkamaya başlamıştım ki,aynadan kendime bakınca ben haricinda arkamda üç beden dhaa görmüştüm,lanet olsun.
"Hala cillerini kapatmadinmi"
"Siktigimin cillerini seviyor musun cidden,ah"
Durun ya gözleri dolar birazdan" diyip gülmeye başladılar. Gerçekten çok hassas birisiydim ve bu özelliğinden nefret ediyordum. Artık ağlamak istemiyordum,tuttum. Gozyaslarimi ağlamaktan kurtardım.
Biraz durduktan sonra Jungwon gelip saçımı tutarak yere sertçe ittiginde sırtım ve kafam duvara gelmişti ve yere düşmüştüm. Yunho ve Jungwon bana tekme atmıştı.Yarali olan karnıma tekrardan ve tekrardan. Zar zor Yunho 'dan kurtulup, Jungwon 'a da bir tekme atarak lavabodan çıkıp en son kata,kimsenin kullanmadığı bir kata çıkmıştı. Arkadan bagiriyolardi ki lix bunu umursamadan çıkacakken Taehyun'un sesini duydu, " Tamam çocuklar,istediğimiz kayıtlar burda."
♡
♡
♡
♡
♡
-------------------------------------------------
EVEET arkadaşlar bugün ki fic bu kadardi yarın da yine bölüm aticam ve sanırım 3-4 tane aticam.Olaylar biraz yavas ilerliyor ama bunu hizlandiracagim ve daha keyifli (daha hyunlixli🤭) şeyler yazicagiim. Begendiyseniz yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayiin ballariimm<3
Seviliyorsunuz!💗✨
Şuraya kucuk bir hyunlix birakiyimda rahatlayin ayol
Neyse neyse hadi bay
-------✿
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sunshine/Hyunlix
De TodoNe kadar soğuk değil mi? Dışarıda, yalnız başına oturmak. Ne kadar kötü değil mi? Ailesi baskısı. Ama, öyle birisinin geldiğini düşünün. Tamamen hayatınızı değiştirdiğini. Bir anda herşey durdu, Ve asla geri gelmediler.
